Kończę  Prawda[bookLink]3980|Prawda[/bookLink] i  Pozycja słońca[bookLink]34830|Pozycja słońca[/bookLink], zaczynam Pamiętnik starego pierdoły[bookLink]145633|Pamiętnik starego pierdoły[/bookLink]

Kończę  Prawda[bookLink]3980|Prawda[/bookLink] i  Pozycja słońca[bookLink]34830|Pozycja słońca[/bookLink], zaczynam Pamiętnik starego pierdoły[bookLink]145633|Pamiętnik starego pierdoły[/bookLink]

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Mów mi Win[bookLink]4979965|Mów mi Win[/bookLink]

Mów mi Win[bookLink]4979965|Mów mi Win[/bookLink]

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Razem z siostrą  Małe Licho i tajemnica Niebożątka[bookLink]4846958|Małe Licho i tajemnica Niebożątka[/bookLink], może jeszcze uda się zacząć następny tom Małe Licho i anioł z kamienia[bookLink]4882398|Małe Licho i anioł z kamienia[/bookLink]

Razem z siostrą  Małe Licho i tajemnica Niebożątka[bookLink]4846958|Małe Licho i tajemnica Niebożątka[/bookLink], może jeszcze uda się zacząć następny tom Małe Licho i anioł z kamienia[bookLink]4882398|Małe Licho i anioł z kamienia[/bookLink]

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Kontynuuję spotkanie z Doris Lessing i jej Afryką. Po Trawa śpiewa[bookLink]37285|Trawa śpiewa[/bookLink] przymierzyłam się do
Opowieści afrykańskich, ale na razie je odłożyłam, gdyż jakoś nie miałam ochoty na krótkie formy.
Przeczytałam też kilkanaście stron Marthy Quest i jakoś nie spodobała mi się bohaterka - egzaltowana, rozemocjonowana nastolatka, ale to nie znaczy, że nie wrócę do tej książki (bo w końcu akcja toczy się na południowoafrykańskiej farmie), po prostu nie teraz.

Natomiast   Pod skórą[bookLink]56923|Pod skórą[/bookLink] okazało się świetną książką, autobiografią idealną pod wieloma względami - to pięknie snuta opowieść o życiu w Afryce (na razie jestem jeszcze w czasach dzieciństwa). Czytając nie ma się poczucia natłoku faktów, książka jest pełna osobistych refleksji nad dzieciństwem pisarki w Rodezji Południowej, takich wyzbytych sentymentalizmu, ckliwości, czułostkowości. Z wyjątkowym zachwytem czytam te zmysłowe wspomnienia, pełne zapachów natury, ale także innych silnych woni towarzyszących małej dziewczynce wszędzie - czy to w buszu, czy w zbudowanej na wzór afrykański chacie rodziców - przybyszów z dalekiej Anglii, czy na kolanach ojca, czy potem w przyklasztornej katolickiej szkole.  Lessing pisze o "dotykowym, zmysłowym i subiektywnym doświadczeniu dziecka, o zapachach, hałasach, burczeniu w matczynym brzuchu, bulgotaniu niewypalonego tytoniu w ojcowskiej fajce, o łomotaniu krwi w skroniach - o całym zgiełku i smrodzie życia, od których dziecko szybko uczy się odcinać, jeśli nie ma zostać przez nie wchłonięte". Dzieciństwo to walka o przetrwanie, ale też chłonięcie świata wszystkimi zmysłami, to strachy, lęki i upiorne sny, ale także beztroska i zatracenie się w czasie. Chyba nigdzie nie czytałam o rozumieniu czasu przez dziecko. Dla dziecka czas biegnie nieskończenie wolno, a popołudniowa drzemka w spiekocie afrykańskiego dnia to cała wieczność. Jak pięknie i prawdziwie Doris Lessing opisuje udrękę popołudniowej drzemki "tych trzydziestu minut, co nigdy nie mijały". "Ten zegarek jest zepsuty - łkałam. Nie chodzi". "Leżałam na plecach i patrzyłam w górę. Witały mnie chłodne zakątki pod strzechą. Nie będzie temu końca, tak samo było wczoraj i przedwczoraj. Rozmyślałam o czasie, który nigdy się nie kończył. Nigdy się nie kończył, nigdy się nie kończył....".

Obrazy z tej książki - upiorna podróż z Persji pociągiem przez Rosję, farma obejmująca ponad tysiąc akrów buszu, w którym mała Doris z braciszkiem buszowała całymi dniami oraz dom, a właściwie chata na wzgórzu zbudowana z gliny i z dachem krytym strzechą to wspaniała kronika czasu dziecięcego. Chciałabym żeby ten czas się nie kończył, chciałabym czytać i czytać... Doris Lessing to kompozytorka, ona nie tylko pisze, ale i komponuje, zdania tworzą harmonijny utwór, mają swoją melodię. Czasem pisarka zmienia dynamikę utworu, wprowadza akcenty dramatyczne. Takich chwil nie brakowało w jej dzieciństwie - bolesne rozstanie z rodzicami (w wieku 7 lat!), szkoła z internatem, horror katolickiego wychowania przez siostry, które nie pozwalały dzieciom się myć i same rzadko to robiły, wszy i brud w dormitorium dla maluchów, w którym na stole stał zestaw dewocjonaliów a "nad stołem wisiał obraz człowieka z głową otoczoną promieniami jak burzowa chmura, który wskazywał na swoje nabrzmiałe, krwawiące serce". W swoją opowieść Doris wplata refleksje dotyczące relacji z matką, pisze o  swoim trudnym, niepokornym charakterze, włącza wspomnienia rodziców o starej dobrej Anglii, pisze o początkach swojej fascynacji literaturą, o pierwszych czytanych książkach i o przyczynach, dla których tworzy autobiografię.
 
Nie zanosi się na to, żebym szybko tę książkę skończyła. Mam w grudniu do napisania cztery projekty (ten weekend również muszę na to poświęcić), poza codziennymi obowiązkami osoby, która musi zarządzać i koordynować... Tym bardziej się cieszę, że mogę smakować powoli słowa pani Lessing i - powiem szczerze - wracam do przeczytanych już stron żeby się nimi delektować. Jest wspaniałą pisarką.

Kontynuuję spotkanie z Doris Lessing i jej Afryką. Po Trawa śpiewa[bookLink]37285|Trawa śpiewa[/bookLink] przymierzyłam się do
Opowieści afrykańskich, ale na razie je odłożyłam, gdyż jakoś nie miałam ochoty na krótkie formy.
Przeczytałam też kilkanaście stron Marthy Quest i jakoś nie spodobała mi się bohaterka - egzaltowana, rozemocjonowana nastolatka, ale to nie znaczy,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Pierwsze strony  Zwiastun burzy[bookLink]4872447|Zwiastun burzy[/bookLink]

Pierwsze strony  Zwiastun burzy[bookLink]4872447|Zwiastun burzy[/bookLink]

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

W ramach grudniowego wyzwania zaczęłam  Czerwony śnieg na Etnie[bookLink]4954210|Czerwony śnieg na Etnie[/bookLink]. Już około 100 stron za mną i bardzo dobrze mi się ją czyta, ale postanowiłam podczytywac ją przez cały miesiąc, więc zobaczymy jak to będzie.
A oprócz tego czytam   Stacja Tokio Ueno[bookLink]4919144|Stacja Tokio Ueno[/bookLink] i muszę przyznać, że spodziewałam się czegoś kompletnie innego. Czytam tez książkę o mechanizmie działania kredytów, ale niestety nie ma jej w bazie LC.
A jeśli jutro dojdzie moja paczuszka to rzucam wszystko i biorę się za   Człowiek i jego symbole[bookLink]4846290|Człowiek i jego symbole[/bookLink]

W ramach grudniowego wyzwania zaczęłam  Czerwony śnieg na Etnie[bookLink]4954210|Czerwony śnieg na Etnie[/bookLink]. Już około 100 stron za mną i bardzo dobrze mi się ją czyta, ale postanowiłam podczytywac ją przez cały miesiąc, więc zobaczymy jak to będzie.
A oprócz tego czytam   Stacja Tokio Ueno[bookLink]4919144|Stacja Tokio Ueno[/bookLink] i muszę przyznać, że...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

U mnie weekend pełen emocji 
Człowiek w lustrze[bookLink]4989027|Człowiek w lustrze[/bookLink] i  Egzekucja[bookLink]4983192|Egzekucja[/bookLink]

U mnie weekend pełen emocji 
Człowiek w lustrze[bookLink]4989027|Człowiek w lustrze[/bookLink] i  Egzekucja[bookLink]4983192|Egzekucja[/bookLink]

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Dawno nie czytałam książki z pieprzykiem, więc w ten weekend spróbujemy  😂 Niegrzeczne święta[bookLink]4940148|Niegrzeczne święta[/bookLink]
  Bogaty i grzeszny[bookLink]4905678|Bogaty i grzeszny[/bookLink]

Dawno nie czytałam książki z pieprzykiem, więc w ten weekend spróbujemy  😂 Niegrzeczne święta[bookLink]4940148|Niegrzeczne święta[/bookLink]
  Bogaty i grzeszny[bookLink]4905678|Bogaty i grzeszny[/bookLink]

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Czytam dalej książki z zeszłego tygodnia.  Utracona cześć Katarzyny Blum albo: Jak powstaje przemoc i do czego może doprowadzić[bookLink]55311|Utracona cześć Katarzyny Blum albo: Jak powstaje przemoc i do czego może doprowadzić[/bookLink] Podoba mi się sposób, w jaki ta książka została napisana. Taki pozornie bardzo neutralny. 

Biedne istoty[bookLink]38201|Biedne istoty[/bookLink] Przeczytałam mniej więcej jedną trzecią. Na razie jest zabawna. 

Czytam dalej książki z zeszłego tygodnia.  Utracona cześć Katarzyny Blum albo: Jak powstaje przemoc i do czego może doprowadzić[bookLink]55311|Utracona cześć Katarzyny Blum albo: Jak powstaje przemoc i do czego może doprowadzić[/bookLink] Podoba mi się sposób, w jaki ta książka została napisana. Taki pozornie bardzo neutralny. 

Biedne istoty[bookLink]38201|Biedne...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Czeka "Kochana córeczka" i... zobaczę na ile starczy mi czasu ;-) 

Kochana córeczka[bookLink]4984401|Kochana córeczka[/bookLink]

Czeka "Kochana córeczka" i... zobaczę na ile starczy mi czasu ;-) 

Kochana córeczka[bookLink]4984401|Kochana córeczka[/bookLink]

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post