Małe Licho i tajemnica Niebożątka

Małe Licho i tajemnica Niebożątka to pierwszy tom serii niezwykle popularnych książeczek dla dzieci. No, powiedzmy takich ośmio- czy dziesięcioletnich, choć i stare konie czytają je z przyjemnością. Wszystko przez zawarty w nich humor i grupę naprawdę sympatycznych bohaterów.

Dom, który widać na okładce, jest naprawdę niezwykły. Położony na odludziu i nieco zapomniany przez świat i ludzi, wypełniony niezwykłymi istotkami aż po brzegi. To właśnie tu mieszka tytułowe Niebożątko, a ściślej Bożydar (w skrócie Bożek). Zwykły chłopiec, który już wkrótce ma ruszyć do szkoły. Mama stara się go przekonać, że to nie jest złe miejsce, podobnie zresztą twierdzą dwaj wujkowie, ale bohaterowi coś w tym zachwalaniu śmierdzi…

I choć szkoła stanie się ważnym bohaterem książeczki Małe Licho i tajemnica Niebożątka, ale na pewno nie najważniejszym. Bo przecież dom Bożka zamieszkują inne istoty. Choćby tytułowe Licho, niewielkich rozmiarów aniołek stróż paradujący wszędzie w żółtych bamboszkach i regularnie kichający (efekt uczulenia na własne pierze). Jego gromkie „alleluja” rozlega się raz po raz i ma swój urok. A przecież jest jeszcze Gucio, niewielki kraken mieszkający pod łóżkiem, i znacznie większy od niego Krakers, jakiś utopiec w stawie, a także zestaw widm na strychu…

Książka jest sympatyczna. Ciepła, zabawna, bardzo pozytywna, chwilami również słodka. Głównie za sprawą Licha, które mówi o sobie per „ono” i potrafi się rozbeczeć na cały regulator. Swoje robi też nieco zgryźliwy wujek Konrad czy dosadna mama. Humor słowny, ale i sytuacyjny, sprawdza się tu znakomicie. Małe Licho i tajemnica Niebożątka to pozycja, którą kochałbym jako dziecko (a tak musiałem kochać Pięć przygód detektywa Konopki). Polecam!

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Małe Licho i tajemnica Niebożątka to pierwszy tom serii niezwykle popularnych książeczek dla dzieci. No, powiedzmy takich ośmio- czy dziesięcioletnich, choć i stare konie czytają je z przyjemnością. Wszystko przez zawarty w nich humor i grupę naprawdę sympatycznych bohaterów.

Dom, który widać na okładce, jest naprawdę niezwykły. Położony na odludziu i nieco zapomniany...

Ocena pod kątem książki dla dzieci. Jest to prosta historia, ale całkiem przyjemna i szybka. Fajnie spędzony czas.

Ocena pod kątem książki dla dzieci. Jest to prosta historia, ale całkiem przyjemna i szybka. Fajnie spędzony czas.

Jest to niby książka dla dzieci, lecz dorośli również mogą z niej wynieść wiele dobrego. Miły, radosny i dosadny przekaz dziecięcego świata. Pokazanie prób wpasowania się między innych. Delikatne nakreślenie jak wpływa brak jednego z rodzica na dziecko i jego podejście do świata. Historia jest nieco zagmatwana, ale takie bywa życie dziecka, warto spojrzeć na to z jego poziomu.

Jest to niby książka dla dzieci, lecz dorośli również mogą z niej wynieść wiele dobrego. Miły, radosny i dosadny przekaz dziecięcego świata. Pokazanie prób wpasowania się między innych. Delikatne nakreślenie jak wpływa brak jednego z rodzica na dziecko i jego podejście do świata. Historia jest nieco zagmatwana, ale takie bywa życie dziecka, warto spojrzeć na to z jego poziomu.

Wcale nie jestem dzieckiem, ale to była pierwsza książka o aniołku w bamboszkach, którą przeczytałam. I chyba najlepszą reklamą jest fakt, że po niej błyskawicznie sięgnęłam po cały cykl "Dożywocie" i czekałam na kolejne pozycje "Małego Licha". I tylko musiałam ciągle szukać książek po domu, bo wszyscy domownicy , mali i duzi, je sobie wyrywali.
Jeśli ten rodzaj dowcipu i specyficzny język autorki, z dużym dystansem do wielu spraw, jest wam bliski, to polecam serdecznie. Jeśli nie, to nie warto się męczyć.

Wcale nie jestem dzieckiem, ale to była pierwsza książka o aniołku w bamboszkach, którą przeczytałam. I chyba najlepszą reklamą jest fakt, że po niej błyskawicznie sięgnęłam po cały cykl "Dożywocie" i czekałam na kolejne pozycje "Małego Licha". I tylko musiałam ciągle szukać książek po domu, bo wszyscy domownicy , mali i duzi, je sobie wyrywali.
Jeśli ten rodzaj dowcipu i...

Żałuję, że nie mogłam przeczytać książki 30 lat temu, bo jest piękna i myślę, że pomogłaby mi w zmierzeniu się z trudnym światem :) Mimo wszystko teraz jako osoba dorosła też się cieszę, że wpadła w moje ręce. Bardzo "wholesome" opowieść, napisana pięknym językiem. A Wujaszek Turu to już w ogóle, cud miód orzeszki <3

Żałuję, że nie mogłam przeczytać książki 30 lat temu, bo jest piękna i myślę, że pomogłaby mi w zmierzeniu się z trudnym światem :) Mimo wszystko teraz jako osoba dorosła też się cieszę, że wpadła w moje ręce. Bardzo "wholesome" opowieść, napisana pięknym językiem. A Wujaszek Turu to już w ogóle, cud miód orzeszki <3

Bożek zwany Niebożątkiem rośnie rozwija się jednak pewnego dnia musi opuścić dom i wybrać się w końcu do szkoły. Na początku jest w mega euforii, jednak szybko okazuje się, że całkiem inaczej sobie to wszystko wyobrażał. Będzie musiał stawić temu czoło i przy okazji będzie mieć kilka przygód.

Małe Licho pokochałam za żółte bamboszki, uczulenie na własne piórka i to rozkoszne alleluja potrafi zwalić z nóg. Niby książka jest zakwalifikowana jako literatura dziecięca ale polecam przeczytać każdemu bo to bardzo miło spędzony czas. W dodatku książka uczy nawet Nas dorosłych jak sami traktujemy swoje dzieci, ile im poświęcamy uwagi, także warto się nad tym zastanowić. Dialogi między bohaterami z poczuciem humoru i dzieciakom mogą się spodobać. Czas sięgnąć po kolejne tomy i wrócić choć na chwilę do czasów bycia samemu dzieckiem.

Bożek zwany Niebożątkiem rośnie rozwija się jednak pewnego dnia musi opuścić dom i wybrać się w końcu do szkoły. Na początku jest w mega euforii, jednak szybko okazuje się, że całkiem inaczej sobie to wszystko wyobrażał. Będzie musiał stawić temu czoło i przy okazji będzie mieć kilka przygód.

Małe Licho pokochałam za żółte bamboszki, uczulenie na własne piórka i to...

Przeurocze to było!

Przeurocze to było!

Na bajkę nie jest się nigdy za starym… Przekonała mnie o tym wspaniała powieść Marty Kisiel pod tytułem Małe Licho i tajemnica Niebożątka.Oto główny bohater opowieści – chłopiec o imieniu Bożek. Mieszka w urokliwym domu z mamą, dwoma wujkami, pewnym zabawnym potworem spod łóżka, zawsze głodnym psotnikiem z kuchni i będącym mu najbliższym przyjacielem Lichem, czyli jego własnym aniołem stróżem. Tę spokojną, być może nieco dziwną, ale i jakże uroczą codzienność życia Bożka zburzy pewnego wiosennego dnia jedna decyzja o tym, by chłopieć opuścił bezpieczny dom, wyszedł do ludzi i… rozpoczął edukację w najprawdziwsze szkole! Fabuła jest przewrotna. Zaskakuje i jest tak barwna, że chwilami zapominamy o całym naszym świecie. I dobrze! Pierwsze rozdziały wprowadzają nas krok po kroku do rzeczywistości tej książki. Kolejne ukazują kluczową decyzję dla Bożka, Licha i innych mieszkańców domu. Wreszcie docieramy do kulminacyjnego punktu dla tej relacji – wyprawy w zaświaty. I jest tu ciekawie, czasami nieco strasznie, ale za chwilę znów przezabawnie. Dzięki temu opowieść ta okazuje się ciepłą, familijną, ze wszech bezpieczną dla dziecięcego czytelnika. Okazuje się również opowieścią mądrą i niezwykle wartościową. To również ma wielkie znaczenie.

Na bajkę nie jest się nigdy za starym… Przekonała mnie o tym wspaniała powieść Marty Kisiel pod tytułem Małe Licho i tajemnica Niebożątka.Oto główny bohater opowieści – chłopiec o imieniu Bożek. Mieszka w urokliwym domu z mamą, dwoma wujkami, pewnym zabawnym potworem spod łóżka, zawsze głodnym psotnikiem z kuchni i będącym mu najbliższym przyjacielem Lichem, czyli jego...

Nie tylko dla dzieci 💛

Nie tylko dla dzieci 💛

Urocza, ciepła, pełna energii historia o przyjaźni i miłości, która jest silniejsza niż wszytko inne. To moje pierwsze spotkanie z autorką, ale zdecydowanie nie ostatnie. Z pewnością dam ją kiedyś do przeczytania moim przyszłym dzieciom.

Urocza, ciepła, pełna energii historia o przyjaźni i miłości, która jest silniejsza niż wszytko inne. To moje pierwsze spotkanie z autorką, ale zdecydowanie nie ostatnie. Z pewnością dam ją kiedyś do przeczytania moim przyszłym dzieciom.