-
Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik4
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać4
-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Cytaty z tagiem "krajobraz" [47]
[ + Dodaj cytat]Ciemna pieczara otaczająca Styks nie zmieniała się podczas naszej podróży. Krajobraz wciąż był taki sam. Ściana. Kolejna ściana. O! O! A to jest! A to...! Jeszcze jedna ściana...
Niech twoje serce podróżuje bez bagażu, ponieważ to, co ze sobą przyniesiesz stanie się częścią krajobrazu.
Otóż raptem nie ma kolorów na świecie. Nie ma. Brak. Kolory przez noc zostały ukradzione. Lub cokolwiek. Może wyprane. Może wyprali ten krajobraz, pejzaż za oknem w pralce automatycznej w nie bardzo tym, co trzeba, proszku.
W najtańszych zakamarkach mojego ciała coś się poruszyło, wychynęło na powierzchnię i poleciało ku słońcu. Płuca nabrzmiały cudowną treścią tego krajobrazu: powietrza, gór, drzew, ludzi. To jest właśnie pełnia szczęścia, pomyślałam.
Jak by to było dobrze, gdyby na to wszystko spadło zapomnienie jak wielki całun śniegu.
Ale te przeżycia stały się częścią mojej istoty. Są krajobrazem, w którym przyszło mi żyć.
Wszyscy mamy takie nasycone przeznaczeniem obiekty - dla jednego będzie to krajobraz powracający jak echo, dla innego liczba - jedno i drugie starannie wybrane przez bogów, żeby przyciągało zdarzenia szczególnie dla nas znamienne: tutaj John zawsze się potknie; tu serce Jane zawsze pęknie.
Chwilami lasy zagubione w tej ogromnej ciszy przypominały mi krajobraz po bitwie. Brzozy powalone wiatrem i srogą zimą podobne były do zranionych olbrzymów, a białe pnie zmieniały się w znikające sylwetki.
Nadal nie mogę zrozumieć, dlaczego ustawiona w dowolnym miejscu na równinie granica wszystko zmienia, nie tylko to, co oczywiste - języki, ubrania, wygląd sklepów - ale też fakty, ktore z chimerycznymi decyzjami kolejnych wodzów czy wojsk ustanawiających pokój nie mają nic wspólnego? Na przykład kształt chmur. Albo rodzaj wiatru. Wygldąd lasów, pagórków i jezior. Barwę nieba, śpiew ptaków, kolor wody, smak melancholii. Wszystko.
Człowiek i brzydki krajobraz : zawsze człowiek jest winny.
Góry z lewej strony traktu stały w zamglonej poświacie księżycowej,jak
obrysowane ciemną,ostrą kreską,
morze pławiło się w dole po prawej stronie
w rozlanym szeroko płynnym srebrze.
Przez uchylone okno pęd wpychał do wnętrza
chłodne powietrze przesycone słoną wilgocią.Za nim pozostawała wyspa greckich bogów,których magiczna moc wciąż żyła tu jeszcze,przed nim była daleka droga,nad nim niebo w gwiazdach.