-
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
-
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
-
ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
-
ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Cytaty z tagiem "istnienie" [488]
[ + Dodaj cytat]Przyszło mi na myśl, że ludzie pragną bezpieczeństwa. Nie mogą znieść myśli, że po śmierci czeka nas tylko wielkie czarne nic, nie mogą znieść myśli, że ich ukochani bliscy mogą tak po prostu przestać istnieć, i nie potrafią nawet wyobrazić sobie, że sami mogliby przestać istnieć.
Orientujesz się, że brałaś coś za pewnik, dopiero kiedy ta rzecz przestaje istnieć.
-Nie, królu. Nie chcę oswajać drapieżnika, bo to tak, jakbym odebrał mu sens istnienia.
Kiedy się po prostu jest i nic się nie robi, czuje się nagle jak uciążliwą rzeczą jest istnienie.
W niewiedzy, że się istnieje, jest wyzwolenie od czasu i śmierci.
Kiedy ktoś o mnie zapomina to trochę tak, jakbym traciła rozum. Zaczynam się zastanawiać, co jest prawdziwe... czy ja sama jestem prawdziwa? No i jak cokolwiek może być prawdziwe, jeżeli nie może być zapamiętane? [...] Jeżeli nikt tego nie słyszał, czy to się naprawdę stało? Jeżeli ktoś nie może pozostawić po sobie śladu, czy w ogóle istnieje"?
Jednak listy znaczyły coś więcej. Miałam wrażenie, że w papier wnikają emocje. Zupełnie jakby atrament, kurz i plamy potu dodawały wagi słowom i mogłam wyczuć strach, nadzieję i odwagę mamy.
Ból jest nieodłączną częścią istnienia. Czasem wydaje się, że to już kres, że więcej nie zdoła się znieść, a jednak trwa się nadal.
Czart nie może zrobić człowiekowi krzywdy, chyba że ten wyrazi na to zgodę. Nie w krainach oświetlanych słońcem i księżycem. Mógłby to zrobić pod ziemią, w krainie umarłych, i w innych mrocznych podświatach, którymi rządzi pleśń i robactwo. A i to nie zawsze, bo gdy człowiek jest wyspowiadany i ma łaskę od Boga, to żadne ciemne siły ruszyć go nie mogą, nigdy i nigdzie, jeżeli sam na to nie pozwoli. (...) Takie są czartowskie prawa z samego początku czasów. A gdyby który poważył się te prawa złamać, przestanie istnieć. A przestać istnieć - to nie tylko nie być. Podobno są w Rusi są klasztory i chramy, gdzie mnisi uczą nie być, ale to nie to. Każda obdzarzona duszą rzecz, od kamienia po człowieka,nawet gdy zakończy swe życie, zostawia po sobie ślady. W końcu przez jakiś czas to życie odciskało się w świecie. Ale przestać istnieć - to nie istnieć wcale i nigdy, to zatrzeć wszelkie ślady, że kiedykolwiek się było. Zanieistnieć to sprawić, że nie było się nigdy i niczego się nie uczyniło. (s. 328-329).
Gdybyś nie pojawił się na świecie, nie miałbyś nań żadnego wpływu. Skoro jednak w nim istniejesz, zobowiązany jesteś do udziału w walce.