Listy do utraconej

Cudowna ksiązka o dorastaniu nie tylko dla młodzieży. Przeczytałam ją z wielkim zainteresowaniem gdyż mój najmłodszy syn ma właśnie 17 lat jak Juliet i Declan. Piękna i trudna opowieść o stracie, radzeniu sobie z odrzuceniem, nieakceptowaniu przez środowisko a nawet najbliższych. O tym,że łatwiej zaufać obcym niż rodzinie. Jest to również historia o dawaniu drugiej szansy i sile rozmowy.
Już się biorę za drugą część "Więcej niż słowa".

Cudowna ksiązka o dorastaniu nie tylko dla młodzieży. Przeczytałam ją z wielkim zainteresowaniem gdyż mój najmłodszy syn ma właśnie 17 lat jak Juliet i Declan. Piękna i trudna opowieść o stracie, radzeniu sobie z odrzuceniem, nieakceptowaniu przez środowisko a nawet najbliższych. O tym,że łatwiej zaufać obcym niż rodzinie. Jest to również historia o dawaniu drugiej szansy i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Odbywając prace społeczne w ramach kary na cmentarzu, Declan Murphy przypadkiem odnajduje na czyimś grobie list. Gdy czyta go, uświadamia sobie, że rozumie jego autora i postanawia mu odpowiedzieć. W ten sposób rodzi się tajemnicza relacja dwóch nieznajomych: Juliet, która straciła swój życiowy autorytet - matkę, oraz Declana - ocenianego negatywnie przez wszystkich młodzieńca, któremu również odszedł ktoś bliski.

Nie wiem czemu tak długo zabierałam się za przeczytanie tej książki. Myślę, że podświadomie wiedziałam, że będzie to bardzo dobra młodzieżówka i że wywoła we mnie masę emocji. Tak też było. Smiałam się, cieszyłam, wzruszałam, a nawet wściekałam w reakcji na wszelkie wydarzenia.

Zarówno Juliet, jak i Declan to postacie sympatyczne, takie które się lubi mniej lub bardziej, jednak nie pozostaną oni z nami w pamięci na dłużej. Odnoszę wrażenie, że oni byli jedynie narzędziem do przekazania nam pewnych morałów.

A za te morały warto doprawdy tę książkę przeczytać. Ta powieść pokazuje nam, że nikt ani nic nie jest czarnobiałe, że wszelkie ideały to jedynie złudzenie naszego umysłu.

Jak podsumowałabym tę lekturę? Z pewnością jest to wciągająca, wartościowa i pełna emocji młodzieżówka o stracie, o ocenianiu innych przez pryzmat tego, co tylko widzimy i o zagubieniu młodych, poznających życie ludzi.

Odbywając prace społeczne w ramach kary na cmentarzu, Declan Murphy przypadkiem odnajduje na czyimś grobie list. Gdy czyta go, uświadamia sobie, że rozumie jego autora i postanawia mu odpowiedzieć. W ten sposób rodzi się tajemnicza relacja dwóch nieznajomych: Juliet, która straciła swój życiowy autorytet - matkę, oraz Declana - ocenianego negatywnie przez wszystkich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa historia. Bardzo polubiłam bohaterów. Polecam!

Ciekawa historia. Bardzo polubiłam bohaterów. Polecam!

Pokaż mimo to

Gapię się w ekran i nie wiem co napisać. Im więcej pokładu emocjonalnego wkładam w przeczytanie danej książki, tym trudniej jest mi ją opisać. "Listy do utraconej" przeżywałam całym sercem. Pamięcią wróciłam do czasów gimnazjalnych, gdy przeczytałam "Niebo jest wszędzie" Jandy Nelson i znów poczułam się jak małolata, która prawdziwe emocje i prawdziwe życie przeżywa dzięki książkom.

Mam słabość do takich powieści, które są pełne bólu, emocji, straty i stopniowego otwierania się. Już od pierwszej strony czułam, że to jest jedna z tych książek, które zajmują szczególne miejsce w sercu.

Juliet i Declan są zagubionymi w życiu nastolatkami, którzy pragną tylko tego, żeby ktoś ich zrozumiał. A oni rozumieją siebie nawzajem jak nikt inny. Oboje doznali wiele cierpienia a strata nie jest im obca. Ich relacja została świetnie przedstawiona. Każdy moment między tą dwójką wywoływał u mnie trzepot motyli w brzuchu. Ciągle chciałam więcej i więcej.
Wątek miłosny jest idealny - mam ogromną słabość do takich historii. Oczywiście był nieco przewidywalny, ale kupiłam go całkowicie.

Każdy bohater został świetnie przedstawiony. Na uwagę szczególną uwagę zasługuje Rev, przyjaciel Declana. Jego historia jest poruszająca a sam bohater inspiruje swoją postawą do życia.

Chociaż cała książka jest nieco schematyczna, pojawiają się bardzo znane i popularne wątki, to ani trochę nie umniejszało to wartości tej książki.

"Listy do utraconej" pokazują, że nie mamy prawa oceniać innych, bo nie znamy ich historii. Z każdej strony wylewają się prawdziwe emocje, które uderzają w czytelnika z pełną mocą. Jestem oczarowana i polecam z całego serca!

Gapię się w ekran i nie wiem co napisać. Im więcej pokładu emocjonalnego wkładam w przeczytanie danej książki, tym trudniej jest mi ją opisać. "Listy do utraconej" przeżywałam całym sercem. Pamięcią wróciłam do czasów gimnazjalnych, gdy przeczytałam "Niebo jest wszędzie" Jandy Nelson i znów poczułam się jak małolata, która prawdziwe emocje i prawdziwe życie przeżywa dzięki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna pozycja ze świetną fabułą. Przed rozpoczęciem tej pozycji słyszałam o niej dużo dobrego. Dla tego też poprzeczkę postawiłam naprawdę wysoko i w żaden sposób się nie zawiodłam. Historia dwojga nastolatków, którzy zaczynają korespondować ze sobą przez listy pozostawiane przez główną bohaterkę na grobie jej mamy. Zacieśnianie więzi, tak na prawdę bez wiedzy na temat tego kim są w rzeczywistości. Bohaterowie budują swoją relację stopniowo, powoli. Bardzo mi się podobał ten brak jakiegokolwiek pośpiechu. Autorka postawiła na wolne poznawanie i stopniowe zacieśnianie więzi co było zdecydowanie dobrą decyzją.

Świetna pozycja ze świetną fabułą. Przed rozpoczęciem tej pozycji słyszałam o niej dużo dobrego. Dla tego też poprzeczkę postawiłam naprawdę wysoko i w żaden sposób się nie zawiodłam. Historia dwojga nastolatków, którzy zaczynają korespondować ze sobą przez listy pozostawiane przez główną bohaterkę na grobie jej mamy. Zacieśnianie więzi, tak na prawdę bez wiedzy na temat...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna książka:) bardzo kreatywny pomysł

Świetna książka:) bardzo kreatywny pomysł

Pokaż mimo to

Rewelacja. To na pewno słowo opisujące tę książkę.

Książka pisana jest w narracji pierwszoosobowej, z punktu widzenia dwóch osób. Wydaje mi się, że dzięki temu lepiej jesteśmy wstanie odczytać i odczuć emocje oraz uczucia bohaterów.

Historia bardzo oryginalna. Nie jest monotonna i przedewszystkim daje do myślenia. Pokazuje że bardzo często oceniamy ludzi tylko po pozorach/wyglądzie choć tak naprawdę ich nie znamy.

Książkę czyta się przyjemnie, myślę że dlatego iż część stanowią listy co uważam za ciekawą formę.

POLECAM! - skłania do refleksji.
Miłego czytania.

Rewelacja. To na pewno słowo opisujące tę książkę.

Książka pisana jest w narracji pierwszoosobowej, z punktu widzenia dwóch osób. Wydaje mi się, że dzięki temu lepiej jesteśmy wstanie odczytać i odczuć emocje oraz uczucia bohaterów.

Historia bardzo oryginalna. Nie jest monotonna i przedewszystkim daje do myślenia. Pokazuje że bardzo często oceniamy ludzi tylko po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa, dobra fabuła. Nie nudziłam się aż do ostatniej strony więc to jest to co lubię w książkach. Wszystko do siebie pasuje, każdy wątek jest przemyślany i dobrze poprowadzony. W tej książce romans nie gra głównej roli, schodzi na dalszy plan. Opowiada ona o dwójce ludzi, którzy mierzą się z utratą ważnej osoby, próbują pogodzić się ze światem i odnaleźć własną drogę. To tak w mocnym skrócie.
Powieść niby młodzieżowa, chociaż jak dla mnie nie do końca. Dorosłym też na pewno przypadnie do gustu. Daje do myślenia i nie nudzi, co w czytaniu jest najważniejsze.
Polecam.

Ciekawa, dobra fabuła. Nie nudziłam się aż do ostatniej strony więc to jest to co lubię w książkach. Wszystko do siebie pasuje, każdy wątek jest przemyślany i dobrze poprowadzony. W tej książce romans nie gra głównej roli, schodzi na dalszy plan. Opowiada ona o dwójce ludzi, którzy mierzą się z utratą ważnej osoby, próbują pogodzić się ze światem i odnaleźć własną drogę. To...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem zaskoczona. Nie spodziewałam się tak zarówno prostej jaki i słodko-gorzkiej historii, która wciągnie mnie bez reszty, zostawiając na koniec uczucie pustki. Fabuła jest dosyć oczywista, jednak emocje zawarte na kartkach książki przenikają na wskroś czytelnika. Smutek, żal, rozpacz, gorycz, poczucie winy towarzyszą nam przez większość czasu, przekazane w tak lekkiej i dostępnej formie.

Jestem zaskoczona. Nie spodziewałam się tak zarówno prostej jaki i słodko-gorzkiej historii, która wciągnie mnie bez reszty, zostawiając na koniec uczucie pustki. Fabuła jest dosyć oczywista, jednak emocje zawarte na kartkach książki przenikają na wskroś czytelnika. Smutek, żal, rozpacz, gorycz, poczucie winy towarzyszą nam przez większość czasu, przekazane w tak lekkiej i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Listy do utraconej” Brigid Kemmerer to bardzo wciągająca książka o poszukiwaniu siebie po stracie bliskiej osoby. Myślałam, że książka będzie typową i przewidywalną opowieścią o miłości nastolatków. I mimo, że momentami można łatwo się domyślić co się wydarzy, to książka pozytywnie zaskakuje.

„Listy do utraconej” to historia dziewczyny – Juliet, której matka niedawno zginęła w wypadku samochodowym. Dziewczyna, niepogodzona z ogromną stratą zostawia na grobie matki listy. W ten sposób nastolatka próbuję poradzić sobie z nagłą śmiercią matki. „Listy do utraconej” to też historia chłopaka – Declana, który ma opinię czarnej owcy i wszyscy się go boją. Nastolatek odbywa na cmentarzu obowiązkową pracę na cele społeczne. Któregoś dnia, na jednym z grobów znajduje list. Postanawia na niego odpisać. Jest to początek korespondencyjnej znajomości dwójki zranionych dusz, które znajdują ukojenie i nić wzajemnego porozumienia.

Jest to wzruszająca opowieść o śmierci bliskich i o poczuciu straty i winy. Bohaterowie dzięki listom zaczynają rozumieć własne uczucia. Ciekawym zabiegiem jest prowadzenie naprzemiennej narracji z perspektywy Juliet i Declana. Dzięki temu można było lepiej poznać główne postacie. Książka oczywiście nie jest idealna i pozbawiona wad, ale biorąc pod uwagę całokształt uważam, że warto poświęcić czas na zapoznanie się z tą książką.

„Listy do utraconej” Brigid Kemmerer to bardzo wciągająca książka o poszukiwaniu siebie po stracie bliskiej osoby. Myślałam, że książka będzie typową i przewidywalną opowieścią o miłości nastolatków. I mimo, że momentami można łatwo się domyślić co się wydarzy, to książka pozytywnie zaskakuje.

„Listy do utraconej” to historia dziewczyny – Juliet, której matka niedawno...

więcej

mniej

Pokaż mimo to