Listy do utraconej

Aaaach, bardzo mi trudno powiedzieć o tej książce coś sensownego, tak bardzo ją kocham!

Brigid Kemmerer przedstawia nam historię Juliet, której matka zginęła w wypadku kilka miesięcy przed rozpoczęciem książki oraz Declana, chłopaka skazanego na prace społeczne i postrzeganego przez wszystkich jako młodocianego zbiera, którego przeznaczeniem jest trafienie za kratki.
Juliet zostawia na grobie swojej mamy listy, a pod jednym z nich dopisuje się Declan. Z czasem ich korespondencja staje się możliwością anonimowych zwierzeń. Dzielą się swoimi najbardziej skrytymi sekretami, pocieszają się nawzajem i wręcz pomagają w poradzeniu sobie z trudnościami.

"Listy do utraconej" to książka, która porusza bardzo ważne i trudne tematy
(strata bliskich, żałoba, ocenianie innych, stereotypy, itp).
Jest przy tym bardzo łatwa w odbiorze, napisana bardzo prostym językiem, a wszystko jest opisane tak obrazowo, każdą scenę po prostu mam przed oczami jakbym ją przeżywała tu i teraz (bardziej niż w innych książkach). Zdecydowanie skłania do przemyśleń, a do tego jeszcze OGROMNIE wciąga, czytałam ją do późna i przeczytałam w niecałe dwa dni (416 stron!). Doprowadziła mnie do płaczu (ostatnio wielu książkom się to udaje, co się ze mną dzieje?), a pod koniec byłam tak poruszona i rozemocjonowana, że nie mogłam spokojnie usiedzieć na lekcjach.
Kiedy skończyłam czytać tę książkę, musiałam chwilę posiedzieć, żeby spokojnie ją przemyśleć i trochę się uspokoić.

"Listy do utraconej" to świetna książka, moje odkrycie tego roku i zdecydowanie jedna z najlepszych pozycji, które przeczytałam w 2020 (totalnie się tego nie spodziewałam!).

No cóż, oceniłam tę książkę na 10 gwiazdek, co nie zdarza się często. Ale po tych emocjach, które mi zapewniła, uważam, że na to zasługuje
10/10⭐😍

Aaaach, bardzo mi trudno powiedzieć o tej książce coś sensownego, tak bardzo ją kocham!

Brigid Kemmerer przedstawia nam historię Juliet, której matka zginęła w wypadku kilka miesięcy przed rozpoczęciem książki oraz Declana, chłopaka skazanego na prace społeczne i postrzeganego przez wszystkich jako młodocianego zbiera, którego przeznaczeniem jest trafienie za...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

OCENA 8/10 - REWELACYJNA

Niezwykła książka poruszająca ważne tematy. Historia dwóch bohaterów, a także ich rodzin, którzy uczą się, ja żyć z poczuciem winy, rozczarowaniem, bólem i gniewem. Uczą się jak zacząć na nowo żyć, jak wytyczyć samemu swoją ścieżkę. Książka ma nieco inną formę- znajdują się w niej listy, a następnie e-maile przeplatane z właściwą akcją. Pozwala to być na bieżąco z wydarzeniami w życiu bohaterów, a także umożliwia głębokie wejście w sferę emocjonalną bohaterów. Juliet i Declan na co dzień ukrywają swoje uczucia, zmagają się z niezrozumieniem i błędnym ocenianiem przez otaczających ich ludzi. Jednak szybko zdają sobie sprawę z tego, że sami również pochopnie oceniają. Wkrótce przekonują się o tym, że każdy ma swoje demony, z którymi przychodzi mu walczyć i kluczem do uwolnienia się od nich jest szczera rozmowa oraz przyjęcie pomocy od osoby, która ją proponuje.

OCENA 8/10 - REWELACYJNA

Niezwykła książka poruszająca ważne tematy. Historia dwóch bohaterów, a także ich rodzin, którzy uczą się, ja żyć z poczuciem winy, rozczarowaniem, bólem i gniewem. Uczą się jak zacząć na nowo żyć, jak wytyczyć samemu swoją ścieżkę. Książka ma nieco inną formę- znajdują się w niej listy, a następnie e-maile przeplatane z właściwą akcją. Pozwala to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo fajna historia. Napisana w fajny, przyjemny sposób i dająca do myślenia :)

Bardzo fajna historia. Napisana w fajny, przyjemny sposób i dająca do myślenia :)

Pokaż mimo to

W mojej opinii jest to zarówno romans młodzieżowy, jak i książka obyczajowa. Oto mamy dwoje nastolatków - oboje przeszli traumę, oboje czują się zagubieni, a ich drogi krzyżują się w najmniej spodziewany sposób. Juliet, nie mogąc pogodzić się ze śmiercią mamy, zostawia na jej grobie listy. Pewnego dnia jedno z pism odnajduje Decklan, odrzucony przez społeczeństwo "kryminalista", i odpisuje na nie. W ten oto sposób zaczyna się historia dwojga młodych ludzi, próbujących uporać się z demonami przeszłości i pokazująca czytelnikowi, jak łatwo ocenia się człowieka po pozorach i jednym złym czynie.
Ze względu na to, iż romanse młodzieżowe już trochę mi zbrzydły, oceniam tę książkę na 7/10. Nie mniej jednak temat histori chwyta za serce. Polecam każdemu :)

W mojej opinii jest to zarówno romans młodzieżowy, jak i książka obyczajowa. Oto mamy dwoje nastolatków - oboje przeszli traumę, oboje czują się zagubieni, a ich drogi krzyżują się w najmniej spodziewany sposób. Juliet, nie mogąc pogodzić się ze śmiercią mamy, zostawia na jej grobie listy. Pewnego dnia jedno z pism odnajduje Decklan, odrzucony przez społeczeństwo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra książka. Dwójka głównych bohaterów nie może dojść do równowagi po stracie kogoś bliskiego i poczucia winy. Poznają się przez list... listy, potem meile, zaczynają dostrzegać świat dookoła i siebie. Ta książka pokazuje,że nikt z nas nie jest "samotną wyspą" i nasze czyny , słowa mają wpływ na innych. Autorka fajnie dozuje niespodzianki, nie wszystko wiadomo na początku, prawie do końca, coś wyskakuje z pudełka... a propo do tej książki lepiej zaopatrzyć się w dobre pudełko chusteczek.

Bardzo dobra książka. Dwójka głównych bohaterów nie może dojść do równowagi po stracie kogoś bliskiego i poczucia winy. Poznają się przez list... listy, potem meile, zaczynają dostrzegać świat dookoła i siebie. Ta książka pokazuje,że nikt z nas nie jest "samotną wyspą" i nasze czyny , słowa mają wpływ na innych. Autorka fajnie dozuje niespodzianki, nie wszystko wiadomo na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Głowni bohaterowie czyli Juliet i Declan są w wieku nastoletnim. Oboje próbują poradzić sobie po tragediach, które przeżyli. Juliet straciła osobę, którą bardzo podziwiała za swą odwagę czyli matkę. Declan odrabia prace społeczne pielęgnując cmentarz, spłacając karę. Juliet bardzo często bywa u swojej mamy na cmentarzu i zostawia jej listy. W tym momencie ich losy się łaczą, gdy Declan postanawia przeczytać list zaadresowany do pewnej Rebeccy Thorne, i na niego odpisać.
Nastolatkowie wymieniają się listami w sposób anonimowy, zostawiając je przy nagrobku matki Juliet.
,,Listy do utraconej" pokazują, że nie należy oceniać kogoś po paru plotkach, które mogą dość sporo odbiegać od prawdy.
"Listy do utraconej" pokazują, że ktoś na pozór idealny, może mieć drugie życie.
Nie wiedziałam do końca czego się spodziewać sięgnęłam po tą książkę bo kiedyś na booktubie gdzieś mi mignęła. I okazała się książką, którą oceniłam 9/10 gwiazdek. Przepięknie napisana, odpowiadał mi styl pisania autorki, rozdziały są ani krótkie, ani długie a idealne. Przez książkę się płynie i chce się więcej. W trakcie czytania miałam dużo takich głębszych przemyśleń, bardzo wczułam się w życie bohaterów. Uważam, że książka jest warta poświęcenia czasu i przeczytania, choć to młodzieżówka porusza bardzo głębokie i trudne tematy.

Głowni bohaterowie czyli Juliet i Declan są w wieku nastoletnim. Oboje próbują poradzić sobie po tragediach, które przeżyli. Juliet straciła osobę, którą bardzo podziwiała za swą odwagę czyli matkę. Declan odrabia prace społeczne pielęgnując cmentarz, spłacając karę. Juliet bardzo często bywa u swojej mamy na cmentarzu i zostawia jej listy. W tym momencie ich losy się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Juliet i Declan to dwoje zagubionych nastolatków, którzy próbują poradzić sobie po tragediach, które przeżyli. Juliet straciła matkę, z której stratą nie może się poradzić, a Declan w wyniku kary musi wykonywać prace społeczne. Ich losy łączą się w momencie, gdy chłopak odpisuje na jeden z listów, który dziewczyna pozostawiła na grobie swojej matki. Z każdą kolejną wymienioną wiadomością, nastolatkowie nawiązują więź, którą jednak może zerwać odkrycie prawdy.

Czy ta książka mnie czymś zaskoczyła? Niezbyt.

Czy jest warta przeczytania? Jasne, że tak.

"Listy do utraconej" pokazują, że nie należy oceniać kogoś po paru plotkach, które (o dziwo) mogą dość sporo odbiegać od prawdy.

"Listy do utraconej" pokazują, że ktoś na pozór idealny, może mieć drugie życie.

I dlatego lubię tę książkę. Choć przyznam, że spodziewałam się, że bardziej mnie wzruszy. Jednak nie znaczy, że nie wzbudza ona żadnych emocji. Parę razy miałam ochotę przytulić jednego z bohaterów, natomiast inny wywoływał u mnie mało pokojowe zachowanie.

Ważnym elementem powieści jest fotografia, która przewija się od początku. I Juliet często o niej pisze, myśli - to jej pasja, od której odsunęła się po śmierci matki. I przemyślenia dziewczyny, dość mocno wpłynęły na moją chęć robienia zdjęć. Zaczęłam zadawać sobie pytania - co pokazują moje fotografie?

Historia o Juliet i Declanie, to taka książka, która po przeczytaniu ostatniego zdania wydaję się nijaka i nie wyróżniająca się na tle innych powieści z tego gatunku. Jednak po paru dniach, godzinach, minutach zaczynasz z niej wyciągać coraz więcej, zadawać pytania, zastanawiać się.

Juliet i Declan to dwoje zagubionych nastolatków, którzy próbują poradzić sobie po tragediach, które przeżyli. Juliet straciła matkę, z której stratą nie może się poradzić, a Declan w wyniku kary musi wykonywać prace społeczne. Ich losy łączą się w momencie, gdy chłopak odpisuje na jeden z listów, który dziewczyna pozostawiła na grobie swojej matki. Z każdą kolejną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Najlepsza książka 2021

Najlepsza książka 2021

Pokaż mimo to

Pomysł z listami bardzo ciekawy ale całościowa książka jest zwykłym przeciętniakiem o którym zapomnę za tydzień,dwa

Pomysł z listami bardzo ciekawy ale całościowa książka jest zwykłym przeciętniakiem o którym zapomnę za tydzień,dwa

Pokaż mimo to

Trafiłam na tę książkę przypadkiem, kiedy przeglądałam ofertę w Empik Go. Bez większej nadziei zaczęłam czytać. I nie mogłam sie oderwać!

Uważam, że książka jest świetna nie tylko dla nastolatków, ale również dla starszych osób. Nie mamy tu dużo romasnsu, ale przedstawia nam ona relacje młodych ludzi z rodzicami, nauczycielami, rówieśnikami. Książka porusza też temat "oceniania po okładce", zanim kogś dobrze poznamy.

Jest to zarówno lekka jak i poruszająca wiele problemów lektura. Od kiedy ją przeczytałam, chciałam mieć na swojej półce wersję papierową. W końcu po długich poszukiwaniach ją znalazłam i od razu kupiłam.

Bardzo polecam tę książkę

Trafiłam na tę książkę przypadkiem, kiedy przeglądałam ofertę w Empik Go. Bez większej nadziei zaczęłam czytać. I nie mogłam sie oderwać!

Uważam, że książka jest świetna nie tylko dla nastolatków, ale również dla starszych osób. Nie mamy tu dużo romasnsu, ale przedstawia nam ona relacje młodych ludzi z rodzicami, nauczycielami, rówieśnikami. Książka porusza też temat...

więcej

mniej

Pokaż mimo to