cytaty z książek autora "Margit Sandemo"
... nie trzeba magii, by pokierować czyimś sercem. Serce radzi sobie samo i rzadko wybiera najłatwiejsze drogi.
O ty głupie serce! Jakie nieprzebrane pokłady nadziei w sobie nosisz.
Jak mocno trzeba tęsknić za kimś kogo sie nigdy nie znało?
Tęsknić tak mocno, ze tchu braknie w piersiach?
Nie wiedzieć, daremnie czekać na wieści, ukrywać ból,
zżerajacy od środka - oto największa gorycz, jakiej może doznać człowiek.
Szczęście nie jest przecież stanem wiecznym, zresztą tez nie okresowym. Szczęście to po prostu skurcz serca, którego doznaje się czasami, kiedy człowieka przepełnia taka radość, że wprost trudno nią znieść. Znika równie szybko jak się pojawia. I nie ma go, dopóki nie nadejdzie znowu, by sprawić, że człowiek uzna życie za najwspanialszy dar.
Szczęście, to nie jest coś, co możesz schować i wyjąć, kiedy Ci znowu będzie potrzebne.
Nie chce miłości, która pochodzi od czarów. jeśli nie mogę go dostać bez nich, to znaczy, że jestem zbyt słaba, nie warta go.
Nienawidziła swej miłości, ale nie potrafiła się od niej uwolnić
Większość dobrych uczynków to postępowanie egoistyczne, bo chcemy czuć się szlachetni i bardziej wartościowi.
Gwiazdy na niebie to szczeliny, przez które można zajrzeć do Królestwa Bożego...
Jak żyć, kiedy ktoś, kogo się pokochało bardziej niż samo życie, odszedł na zawsze? Co robić, kiedy nieznośny ból rozsadza serce, kiedy dusza jest niczym pulsująca rana, wciąż na nowo rozdzierana przez wspomnienia i tęsknotę? Co wtedy człowiekowi pozostaje?
Potrzebujemy czegoś, w co byśmy wierzyli. My biedne ziemskie istoty potrzebujemy czegoś lub kogoś silniejszego od nas, do kogo można się zwrócić gdy wszystko inne zawodzi.
Nie zapominaj nigdy, że przede wszystkim jesteś człowiekiem! Dopiero potem możesz być uczonym.
Nie ma nic nieprzyzwoitego w miłości. Wszystko jest naturalne i piękne!
Łzy nie mają nic wspólnego ze słabością. To miłość daje Ci siłę. Miłość do wszystkiego co żyje, do całego świata.
Bez ciebie moja dusza jest jak zbłąkana w tym świecie, moje ciało bez sił, moje życie niczym pustynia.
Człowiek, który nigdy nie doświadczył miłości do drugiego człowieka, może być szczęśliwy albo nieszczęśliwy, zadowolony albo niezadowolony, ale otrzymał on tylko niewielką część życia.
Ludzie, myślała. Czy rodzą się okrutni i potrafią to w sobie zwalczyć, czy też rodzą się dobrzy, z czasem nabywając podłych cech?
-Nietrudno cię pokochać. O wiele trudniej przestać.
(...) co to jest zazrość?
Czy wiesz, jak ona moze rozdzierać człowieka na strzępki, kawałek po kawałku, z każdym dniem upływajacym z daleka od ukochanej osoby.
Nie kocha się dlatego, że człowiek jest piękny; on staje się piękny, bo ktoś go kocha.
Miłość nie jest zaprzeczalnym uczuciem. Miłość czyni człowieka silnym i czystym. Nawet jeśli się kocha niegodziwca.
Człowiek, który tworzy, większość rzeczy wykonuje tylko jeden jedyny raz.
Bo kiedy wychodzi się z ciemności, słońce wydaje się jeszcze jaśniejsze.