Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna zabawa. Twórcy pokazują, że są bardzo sprawnymi komiksiarzami. Zarówno niebanalny scenariusz, z narracją prowadzoną bez dialogów, a z samym tekstem relacjonującym wydarzenia pokazywane na kadrach, jak i cartoonowy rysunek, zdawałoby się humorystyczny, gdzieś nawiązujący stylem do gazetowych pasków humorystycznych, to tak naprawdę świetna zabawa konwencją, formą, gatunkiem. Mamy tutaj kilka historii, sensacyjnych i obyczajowych, które się zaplątują, losy bohaterów krzyżują się niczym w "Pulp fiction", bo duch Tarantino unosi się na tym komiksem. Do tego też zabawa formą, z całymi stronami pustych miejsc po nieobecnych kadrach, z jednym, dwoma kadrami na niewypełnionych stronach. Dzięki temu zabiegowi udaje się narzucić tempo czytania, raz szybciej, raz wolniej, gdy kadry zaczynają zapełniać całe strony, a wydarzenia gęstnieją. W zależności od tego ile kadrów jest na stronie przyjmujemy rytm czytania, tym łatwiej pochłaniamy narysowane wątki, a mamy raz scenę z akcji płatnego zabójcy, raz marzenia bajkowe, sceny z oglądanej w komiksie telewizyjnej telenoweli, walkę westlerów, wspomnienia z odległej i dramatycznej przeszłości, wariacje na temat możliwej przyszłości jakiejś pobocznej postaci, której historia właśnie się tragicznie zakończyła. Jest zabawa szczegółem, elementem będącym punktem, wokół którego zawijają się różne wątki. Ten pomysł na zróżnicowanie stopnia zapełnienia plansz, współgrający ze scenariuszem to popis umiejętności scenarzysty dopełniony świetną kreską, jakże pasującą do tonacji opowieści. Bawiłem się doskonale. Jeden z lepszych komiksów jakie ostatnio czytałem.