Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"w ustach mdły smak miąższu świata płowieje świeżość mózgu" (fragment "przestrogi") no właśnie. bo tutaj ładne są tylko fragmenty. rzuciłabym tę książkę po pierwszych 12 wierszach, ale zobaczyłam, że od pięciu lat, czyli od wydania, nie wykonała z nią interakcji ani jedna osoba, i zrobiło mi się smutno. talent oceniam bardzo wysoko, te metafory "bieżni anioła", "bladego okna otwartego jak niebo" czy "apatycznie wstającego ranka" - no ładne to. ale pomysłów na przekaz pani poetka ma mniej. to nie jest prześmiewcze, bo rozumiem, że można nie mieć ludzkości nic do powiedzenia, ale może gdyby ładnych było więcej niż parę wersów, tobym się nie czepiała sensów. bardzo bym prosiła książkoludków: nie zniechęcajcie się do poezji, czytajcie trochę częściej niż od święta. czeka tu na was "miąższ świata".