Czeski aktor, komik i scenarzysta. W 1958 roku ukończył praską Wyższą Szkołę Pedagogiczną na wydziale języka czeskiego i literatury. Studiował pedagogikę na Uniwersytecie Karola w Pradze. W latach 1958–1961 pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej w Měcholupach w pobliżu Žatca i gimnazjum w Žatcu. W latach 1961–1969 był redaktorem publicznej rozgłośni radiowej Český rozhlas. W latach 1977–1991 pisał scenariusze dla studia filmowego Barrandov Studio. W latach 1961–1969 był członkiem Komunistycznej Partii Czechosłowacji, o czym opowiadał w wywiadzie dla czeskiego magazynu Reflex. W 1989 był jednym z sygnatariuszy petycji Kilka zdań (Několik vět) opublikowanej przez inicjatywę Karta 77.
Jego prace obejmują ponad 300 muzycznych dzieł, sztuk oraz ponad 10 filmów. Najbardziej znane z jego scenariuszy to Kola (Kolja; nagrodzony Oscarem) oraz Szkoła Podstawowa (Obecná škola; nominacja do Oscara). Razem z bliskim przyjacielem Ladislavem Smoljakiem stworzyli fikcyjną osobowość Járę Cimrmana (uniwersalny geniusz, wynalazca, sportowiec, kryminalista, poeta, pisarz oraz filozof),który prawdopodobnie zwyciężyłby w głosowaniu na Największego Czecha w 2005 roku (ale fakt, że była to postać fikcyjna, uniemożliwił zwycięstwo).
W 1999 został odznaczony Medalem za zasługi III stopnia.
Jego syn Jan Svěrák jest reżyserem filmowym, znanym m.in. z reżyserii filmu Butelki zwrotne (Vratné lahve) nakręconego na podstawie scenarusza napisanego przez ojca.http://
Znowu pojawiam się z opowiadaniami, tym razem w klimacie nieco różnym od prozy Mccullers, zdecydowanie mniej przygnębiającym i nie tyle poetyckim, co radośnie czeskim, słodko-gorzkim.
"Opowiadania i wiersz" Zdenka Svěráka to niewielki zbiorek ośmiu tekstów (i liryka) , których wspólnym mianownikiem jest humor - choć różnie dawkowany, podszyty lekką nutką zadumy, a nawet swoistej nostalgii. Co ciekawe ów życzliwy optymizm dotyka spostrzeżeń Svěráka odnoszących się do małych codziennych zdarzeń - w pracy szofera, konduktora, czy choćby przewodnika wycieczek.
Prosty język i nieskomplikowana fabuła opowiadań, siłę wrażeń opiera raczej na przeżyciach, emocjach. W tych kilku obrazkach z codzienności, obserwujemy zmagania z przeciwnościami losu, próby realizacji własnych marzeń i pokonywania własnych ograniczeń.
Bohaterowie budzą sympatię, i zdarzy nam się odetchnąć z ulgą, gdy los potraktuje ich dobrze, jak choćby Miroslava Okienko, który ostatecznie na rzecz swojego związki nie będzie musiał odmawiać sobie wszystkich przyjemności, z degustacją salcesonu włącznie. 😉
Nie będę opowiadać Wam o poszczególnych postaciach, sięgnijcie po ich przygody sami. U Svěráka każda osoba warta jest poznania jej historii.
Zachęcam, żeby "Opowiadania i wiersz" czytać niespiesznie, dozując sobie te wyjątkowe, choć krótkie spotkania. Niech wyzwalają kojące refleksje, bawią i uczą nie poddawać się zbyt szybko zwątpieniu czy rezygnacji. Polecam.
Zdenek Sverak „Opowiadania i wiersz”
W minionym roku i w jeszcze poprzednim odkryłam, że zbiory opowiadań są równie ciekawą propozycją czytelniczą, niż tylko sama proza. Czeskiego pisarza co prawda nie znałam, ale dzięki rekomendacji sprawdzonych źródeł, sięgnęłam i ja. Po raz kolejny dzięki „Melancholia Codzienności odkryłam, jakże godną polecenia książkę, którą śmiało mogę i chcę rekomendować dalej.
Zbiór „Opowiadania i wiersz” przypominają mi dobrej jakości czekoladki – różne smaki, gdzie każdy znajdzie coś dla siebie. Jest śmieszno, straszno, melancholijnie, czasem smutno, ale nigdy banalnie. Kiczu czy zwykłej tandety tu nie uświadczymy. Zdenek Sverak daje się poznać jako świetny obserwator ludzkich przywar, jak i życia, a co ważne – okraszone wszystko cudnym poczuciem humoru, którego nie zawsze możemy znaleźć. To bez wątpienia dobra rekomendacja, gdyż obecnie ilość produkowanej nie zawsze współgra z treścią. Jednak, jeśli mowa o literaturze naszych południowych sąsiadów, chyba możemy być spokojni. Czesi w tym temacie, to naprawdę wiedzą co robią. Książka w przekładzie Doroty Dobrew i Jana Węglowskiego dopracowany w każdych szczegółach zbiór opowiadań, naprawdę jest pyszny w całości. Raczyłam się poszczególnymi historiami, doceniając za każdym razem niezwykły talent obserwatorski pisarza, czy doceniając jego poczucie humoru, które naprawdę wylewa się z każdej strony.
Jestem pewna, że czas spędzony z „Opowiadaniami i wierszem” nie będzie należał do straconych. Gorąco zachęcam by zapoznać się z tą książką, bo gwarantuję kawał dobrze spędzonego czasu.