Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Opasła monografia faszyzmu czy raczej faszyzmów ma kilka mocnych stron. Imponuje obszerną bibliografią i chęcią holistycznego ujęcia tematu. Daje niezły przegląd historii idei. Natomiast wiele aspektów omawia zdawkowo, a kuriozalna uwaga o "popowych zespołach muzyki oi", nie dość że źle przetłumaczona,to w ogóle nie została rozwinięta choćby w komentarzu naukowym. Skrewdriver tak naprawdę nigdy nie był częścia sceny street/oi! punk, a np. Cock Sparrer nie był rasistowski. Nie dowiemy się o tym niczego więcej,podobnie jak o Rock Against Communism czy rocku tożsamościowym ani o NSBM,choć to te nurty są faszystowskie, a nie oi! Pojawia się wzmianka o Combat 18,ale bez wyjaśnienia że to bojówka Blood & Honor,choć ta zostaje wzmiankowana jako twór Jana Stuart a Donaldsona z rzekomo oi!owego zespołu Skrewdriver. Takie braki bolą. Jednocześnie trzeba dodać,że książka jest dobrze napisana i czyta się ją z przyjemnoscią.