Grecki historyk, obywatel rzymski, sprawował wiele odpowiedzialnych funkcji w wojsku i administracji rzymskiej (dowódca oddziałów rzymskich w Afryce, nad Renem i Dunajem, członek senatu, w 130 konsul, w latach 131–137 namiestnik Kapadocji gdzie kierował walką z Alanami). W 140 r. n.e. osiadł w Atenach, gdzie był m.in. archontem emonymem i prytanem. Flawiusz pisał zwięźle, przejrzyście i warto, unikając przeładowanej retoryki, dzięki czemu już współcześni uważali go za wybitnego pisarza.