Mirosław Salwowski

Od kiedy tylko dowiedziałam się o istnieniu tej książki, przeczuwałam, że będzie ona zła. I nie pomyliłam się ani trochę. I o ile jeszcze z argumentami autora dotyczącymi rozbieżności doktryny katolickiej z twórczością Coelho można się zgodzić, o tyle cała reszta to jeden wielki dramat. Poglądy, które głosi ten człowiek, wołają o pomstę do nieba. Zdaniem Salwowskiego ambicje są złe, kobieta powinna wyłącznie siedzieć w domu z dziećmi (a jeśli czegoś nie rozumie, to... zapytać męża),zaś wolność myślenia jest źródłem niegodziwości (sic!). (Wystarczy zresztą wpisać w wyszukiwarkę jego nazwisko, żeby się przekonać, jakie jeszcze farmazony plecie: że moralnym obowiązkiem rodziców jest bić dzieci, a 'pozamałżeńskie tańce damsko-męskie' to okazja do grzechu.) No a Coelho to oczywiście Szatan wcielony, którego książki powinno się spalić. Brak mi słów. Jak ktokolwiek, kto posiada choćby dwie szare komórki, może zgodzić się z tym człowiekiem?! Oto, co się dzieje, gdy ideologia wejdzie zbyt mocno. A ta pseudoksiążka to bardziej zlepek cytatów, niż samodzielny utwór literacki. Omijać szerokim łukiem!