W pewnym momencie w trakcie lektury zaczęłam się obawiać, że ta historia nie skończy się dobrze, bo przecież w jaki sposób mogłoby się to udać?
Ona - wdowa po hrabim, ale nie arystokratka z urodzenia. Dzięki urodzie, błyskotliwości, a zwłaszcza samozaparciu wydobyła się z nędzy, starając się zabezpieczyć swój i rodzeństwa byt. Lecz jej życiorys daleki jest od wzoru przyzwoitości, a plotki i wątpliwa reputacja podążają w ślad za nią.
On - pastor, uczciwy ale nie naiwny, niedający sobą manipulować, oddany parafii i świadomie wykonujący swą posługę. I mimo że on pojął czym naprawdę kierowała się w życiu Evie dokonując swych wyborów, niestety nie można było liczyć na wyrozumiałość ze strony konserwatywnych parafian i na akceptację hrabiny chociażby w roli sąsiadki.
Jednak autorka znalazła sposób na pomyślne rozwiązanie sytuacji bohaterów, bez uciekania się do groteski czy nadwyrężenia kręgosłupa moralnego opisanej społeczności.
Książka spodobała mi się nie tylko z powodu szczęśliwego zakończenia, ale również ze względu na nietypowych bohaterów romansu, nutę humoru, nutę erotyzmu, elegancki styl pisarki i jej wnikliwość w charakterystykę i uczuciowość postaci.

W pewnym momencie w trakcie lektury zaczęłam się obawiać, że ta historia nie skończy się dobrze, bo przecież w jaki sposób mogłoby się to udać?
Ona - wdowa po hrabim, ale nie arystokratka z urodzenia. Dzięki urodzie, błyskotliwości, a zwłaszcza samozaparciu wydobyła się z nędzy, starając się zabezpieczyć swój i rodzeństwa byt. Lecz jej życiorys daleki jest od wzoru...

Początek nudny i zupełnie nie wciągający. Później nie jest źle, zaczyna się rozkręcać, ale nie powala na kolana.
Sztywne reguły, etykieta, zamknięty świat i przeszłość, która wypływa wciąż jak kloaka. Zakończenie przewidywalne, ale na letnie popołudnie akurat.

Początek nudny i zupełnie nie wciągający. Później nie jest źle, zaczyna się rozkręcać, ale nie powala na kolana.
Sztywne reguły, etykieta, zamknięty świat i przeszłość, która wypływa wciąż jak kloaka. Zakończenie przewidywalne, ale na letnie popołudnie akurat.

Romans pastora z byłą kurtyzaną? Brzmi intrygująco?

Podchodziłam do tej książki z pewnymi obawami, ponieważ jako osoba stroniąca od religii nie lubię romansów z mocno rozwiniętymi wątkami "kościelnymi". Tą powieść czytało mi się jednak z przyjemnością (przynajmniej do pewnego momentu).

W "Wyznaniach hrabiny" mamy do czynienia z zestawieniem swego rodzaju czarno-białych bohaterów. Adam i Evie- jakże subtelnie..;) On- uosobienie dobroci, moralności, pomocny współczujący pastor. Ona- grzeszna, wiodąca na pokuszenie kobieta. Tak przynajmniej wygląda to na pierwszy rzut oka. Wraz z rozwojem akcji czytelnik odkrywa motywacje bohaterów i ich prawdziwe charaktery, a także ogromną hipokryzję rządzącą małomiasteczkową, na pozór pobożną społecznością. Przewidywalnie? Oczywiście. Kliszowo? Owszem. Ale mimo to, bardzo satysfakcjonująco :)

Niestety w powieści znalazło się też sporo głupotek i o ile pierwszą połowę czytałam z przyjemnością, nie mogąc się od niej oderwać, tak im bliżej końca, tym robiło się bardziej patetycznie i kiczowato, a wybory bohaterów wydawały mi się co najmniej dziwne. Zakończenie wywołało u mnie ciary żenady i chciałabym jak najszybciej o nim zapomnieć.

Całościowo książka wywarła na mnie dobre wrażenie, głównie ze względu na rewelacyjny początek. Szkoda, że autorka nie utrzymała takiej formy do końca. Zdecydowanie nie jest to najlepsza część tej serii, ale myślę, że warto ją przeczytać.

Romans pastora z byłą kurtyzaną? Brzmi intrygująco?

Podchodziłam do tej książki z pewnymi obawami, ponieważ jako osoba stroniąca od religii nie lubię romansów z mocno rozwiniętymi wątkami "kościelnymi". Tą powieść czytało mi się jednak z przyjemnością (przynajmniej do pewnego momentu).

W "Wyznaniach hrabiny" mamy do czynienia z zestawieniem swego rodzaju czarno-białych...

Zdecydowanie polecam na lekki wieczór po ciężkim dniu. Łatwa, lekka i przyjemna - z definicji romansu taka jest i taka być powinna. :)

Zdecydowanie polecam na lekki wieczór po ciężkim dniu. Łatwa, lekka i przyjemna - z definicji romansu taka jest i taka być powinna. :)

piękna książka...

piękna książka...

Ja się pytam: co to miało być? Książka tak skrajnie zła, że aż nie da wyrazić się tego słowami (ale spróbuję)... Powieść strasznie jałowa, mało interesująca. Jednym słowem nijaka. Fabuła wlecze się i ciągnie jak gile z nosa. Napięcie dotyczące czegokolwiek żadne... Emocje jak na grzybobraniu. Opis uczucia Evie i Adama strasznie zły. Ich miłość nieprawdopodobna i naciągana. Zakończenie tragiczne. W ogóle cała ta powieść jest tragiczna, nie warta przeczytania i nie powinna nigdy powstać. Szczerze odradzam czytanie tej książki. Mega ciężko przez nią przebrnąć i jest po prostu byle jaka. Odradzam sięganie po tą lekturę. Jedyne co wam da to stracony czas. Moim zdaniem jedyne co to książka zrobiła to zmarnowała papier.

Ja się pytam: co to miało być? Książka tak skrajnie zła, że aż nie da wyrazić się tego słowami (ale spróbuję)... Powieść strasznie jałowa, mało interesująca. Jednym słowem nijaka. Fabuła wlecze się i ciągnie jak gile z nosa. Napięcie dotyczące czegokolwiek żadne... Emocje jak na grzybobraniu. Opis uczucia Evie i Adama strasznie zły. Ich miłość nieprawdopodobna i naciągana....

Nie porywa. Nudnawa. Ciekawsze były historię kuzynów bohatera.

Nie porywa. Nudnawa. Ciekawsze były historię kuzynów bohatera.

Wielebny Adam i piękna jam sam grzech Evie.
Ona go kusi, a on bardzo chciałby się jej oprzeć.
Do parafii pastora Adama przyjeżdża była aktorka (synonim kobiety lubieżnej i rozwiązłej) Evie. Odrzucona przez małomiasteczkową społeczność dzieli parafian na grupki. Evie od początku ma do czynienia z Adamem i choć między nimi iskrzy droga do ich wspólnego życia jest pokrętna.
Nie podobało mi się i zmęczyłam tą część dla zasady. Za dużo biblizmów, interpretowanych pod fabułę, mało spójne charaktery i brak konsekwencji w ich postawie. Sam pomysł na przedstawienie ich miłości jako tej z "Pieśni nad pieśniami" nie wypalił. Miałam poczucie kiczowatości.
Adam, który przewijał się w cyklu od początku zasługiwał na lepszą historię, Evie nie była dość dobrze wykreowana. Gdyby chociaż chciała się zmienić, nabrała pokory albo krzty mądrości.
Według mnie nie wyszło, zwłaszcza jak czyta się cykl po kolei.
Być może, gdybym wyrwała ją z kontekstu, miałabym inne zdanie.

Wielebny Adam i piękna jam sam grzech Evie.
Ona go kusi, a on bardzo chciałby się jej oprzeć.
Do parafii pastora Adama przyjeżdża była aktorka (synonim kobiety lubieżnej i rozwiązłej) Evie. Odrzucona przez małomiasteczkową społeczność dzieli parafian na grupki. Evie od początku ma do czynienia z Adamem i choć między nimi iskrzy droga do ich wspólnego życia jest pokrętna....

Jest mi bardzo trudno ocenić tę książkę, gdyż bardzo lubię wszytko co dotychczas napisała Pani Julie Anne Long, bo pisze inteligentnie, dowcipnie i potrafi cudownie oddać emocje i postawy bohaterów. Natomiast jestem świadoma, że nie jest to jej najlepsza książka i powiem Wam - że wcale mi to nie przeszkadza. Książkę pochłonęłam w trzy wieczory (szybciej się nie dało). Momentami opowieść jest może zbyt rozwlekła a mariaż między bohaterami trochę karkołomny. Główny bohater - pastor Adam, jest niestety zbyt święty, prawy i sprawiedliwy, natomiast główna bohaterka Evie była ongiś kurtyzaną (ale krótko nie miała wyjścia i wcale jej to nie odpowiadało itp). Zrobić z tego przekonujący wątek miłosny i w dodatku taki, który zakończy się szczęśliwie ślubem i zyska akceptację społeczną - to jest prawdziwa trudność. Nie do końca przekonywająco się to autorce udało, ale trudno. Miłośnikom gatunku powinno się to spodobać.

Jest mi bardzo trudno ocenić tę książkę, gdyż bardzo lubię wszytko co dotychczas napisała Pani Julie Anne Long, bo pisze inteligentnie, dowcipnie i potrafi cudownie oddać emocje i postawy bohaterów. Natomiast jestem świadoma, że nie jest to jej najlepsza książka i powiem Wam - że wcale mi to nie przeszkadza. Książkę pochłonęłam w trzy wieczory (szybciej się nie dało)....

Nie warto czytać książki, jeśli po przeczytaniu 2-3 kart, przewiduje się jej zakończenie. Z treści wynika, że romans stanowi melanż byłej dziwki z pastorem, lecz historia jest banalnie naiwna i z góry wiadomo, jak się zakończy. Jednym słowem: szkoda czasu.

Nie warto czytać książki, jeśli po przeczytaniu 2-3 kart, przewiduje się jej zakończenie. Z treści wynika, że romans stanowi melanż byłej dziwki z pastorem, lecz historia jest banalnie naiwna i z góry wiadomo, jak się zakończy. Jednym słowem: szkoda czasu.