Idealna pozycja do czytania dla każdej fanki romansu historycznego. Dwoje bohaterów, przeciwności losu i perypetie które i tak zakończą się happy endem. Polecam

Idealna pozycja do czytania dla każdej fanki romansu historycznego. Dwoje bohaterów, przeciwności losu i perypetie które i tak zakończą się happy endem. Polecam

"Gra o markiza" to szósta część cyklu Pennyroyal Green i w przeciwieństwie do poprzednich, jej akcja nie skupia się bezpośrednio na członkach rodziny Redmondów lub Eversea. Tym razem poznajemy historię Pheobe, nauczycielki z akademii panny Endicott, która zostaje zaproszona na przyjęcie Redmondów w roli damy do towarzystwa dla Lisbeth Redmond. Na jej drodze pojawia się niezwykle imponujący jegomość ;) markiz Dryden, konkurent do ręki Lisbeth.

Bardzo polubiłam postać Pheobe. Dziewczyna ma niższy status społeczny, brak jakichkolwiek koneksji, jest pełna uroku lecz nie posiada zwalającej z nóg urody. Mimo to, Pheobe zna swoją wartość i stara się być panią własnego losu. W przeciwieństwie do np. Cynthii ze "Skrzydeł motyla", nie snuje intryg jak złapać bogatego męża, stara się samodzielnie ułożyć sobie życie.

Głównym bohaterem płci męskiej jest Julian, markiz Dryden. Wyniosły, dumny, niedościgniony wzór do naśladowania dla reszty socjety- w rzeczywistości przytłoczony odpowiedzialnością za liczną rodzinę i bardzo, bardzo samotny. Mimowolnie daje się oczarować Pheobe, która wprowadza do jego życia trochę koloru. Kiedy ta dwójka zostaje że sobą sama, między nimi iskrzy. Dialogi pełne są humoru, przekomarzanek, oraz wcale nie niewinnego flirtu. Magnetyzm między parą jest baardzo wyczuwalny, kibicowałam ich związkowi i z zaangażowaniem śledziłam ich historię.

Poza romansem, w powieści można znaleźć również elementy satyry, wyśmiewające zachowania socjety i ich owczy pęd. Dla mnie jest to duży plus, bo wprowadza dużo humoru i lekkości do całej opowieści.

Ogólnie- bardzo przyjemny, interesujący i satysfakcjonujący romans, idealny na wieczorny relaks. Bajka dla dorosłych dziewczynek ;) Polecam!

"Gra o markiza" to szósta część cyklu Pennyroyal Green i w przeciwieństwie do poprzednich, jej akcja nie skupia się bezpośrednio na członkach rodziny Redmondów lub Eversea. Tym razem poznajemy historię Pheobe, nauczycielki z akademii panny Endicott, która zostaje zaproszona na przyjęcie Redmondów w roli damy do towarzystwa dla Lisbeth Redmond. Na jej drodze pojawia się...

Najlepsza książka, jaką do tej pory przeczytałam.
Ma wszystko, co uwielbiam w romansach historycznych. Nie mogłam od niej wzroku oderwać i szkoda, że to już koniec.
Zdecydowanie polecam, pozycja obowiązkowa dla wszystkich fanów romansów historycznych.

Najlepsza książka, jaką do tej pory przeczytałam.
Ma wszystko, co uwielbiam w romansach historycznych. Nie mogłam od niej wzroku oderwać i szkoda, że to już koniec.
Zdecydowanie polecam, pozycja obowiązkowa dla wszystkich fanów romansów historycznych.

Sympatyczna i inteligentna bohaterka, a to dużo daje w każdej książce, w romansach również. Autorka miała na nią nietypowy pomysł i takie odświeżenie bardzo pomogło. Choć moim zdaniem wątek kota mógł być bardziej wykorzystany ;). W każdym razie bardzo przyjemnie się czytało - dialogi błyskotliwe, akcja wartka, a jednak mimo wszystko motywacje i przemyślenia bohaterów nie zostały zgubione, więc można było ich wystarczająco poznać w trakcie czytania.

Sympatyczna i inteligentna bohaterka, a to dużo daje w każdej książce, w romansach również. Autorka miała na nią nietypowy pomysł i takie odświeżenie bardzo pomogło. Choć moim zdaniem wątek kota mógł być bardziej wykorzystany ;). W każdym razie bardzo przyjemnie się czytało - dialogi błyskotliwe, akcja wartka, a jednak mimo wszystko motywacje i przemyślenia bohaterów nie...

Bardzo przyjemna książka. Przewidywalna do bólu, ale przyjemna. Bardzo szybko się ją czyta. Fabuła jest spójna. Dialogi zabawne. Jedyne do czego mogę się przyczepić to zakończenie jak dla mnie trochę przydługie. Ale nie można mieć wszystkiego. Podsumowując odstresowująca książka, którą można przeczytać po ciężkim dniu w pracy.

Bardzo przyjemna książka. Przewidywalna do bólu, ale przyjemna. Bardzo szybko się ją czyta. Fabuła jest spójna. Dialogi zabawne. Jedyne do czego mogę się przyczepić to zakończenie jak dla mnie trochę przydługie. Ale nie można mieć wszystkiego. Podsumowując odstresowująca książka, którą można przeczytać po ciężkim dniu w pracy.

Wspaniała historia, takie lubię. Strącam tylko jedną gwiazdeczkę za odrobinę naiwną postać Phoebe, choć gdyby nie to, historia potoczyłaby się innym torem.
Przeczytana w jeden dzień, drugiego wracałam do dialogów, a postać Julesa towarzyszyła mi w myślach do niedzieli, a żeby nie było, czytałam w czwartek :)
Markiz Dryden to ideał. Bogaty, pożądany, wyznaczający modę, no bożyszcze.
Phoebe Vale jest tylko damą do towarzystwa, ale dziewczyna ma iskrę i ten blask w ułamku chwili oślepia markiza do tego stopnia, że już w jednej czwartej książki kupuje jej kapelusik.
A jak wiadomo, podarki zwłaszcza z zakresu garderoby damskiej są na tyle osobiste, że coś z tego wyjść musi :)
Bardzo ciekawie skonstruowana fabuła przykuła moją uwagę na stałe, postać Phoebe ewoluuje, a markiz ma szerokie pole do popisu jako wybawiciel swojej damy serca. Są sceny z pazurkiem, są zabawne, ale nie brakuje też ran i bólu.
Jedna z książek do których na pewno wrócę.

We wrześniu 2019 przeczytałam książkę po raz drugi, usunęłam z ulubionych i odjęłam trzy gwiazdki. Zupełnie inaczej ją teraz odebrałam. Dialogi są za długie, wiele razy traciłam wątek, do tego nie czułam sympatii ani względem Phoebe, ani Drydena, a całość wydała mi się infantylna. Doceniam jednak koniec książki, gdyż był emocjonujący.
Jak widać, z czasem gust się zmienia, człowiek nabiera życiowych doświadczeń, przez co zmienia się pryzmat patrzenia choćby na ulubione książki.

Wspaniała historia, takie lubię. Strącam tylko jedną gwiazdeczkę za odrobinę naiwną postać Phoebe, choć gdyby nie to, historia potoczyłaby się innym torem.
Przeczytana w jeden dzień, drugiego wracałam do dialogów, a postać Julesa towarzyszyła mi w myślach do niedzieli, a żeby nie było, czytałam w czwartek :)
Markiz Dryden to ideał. Bogaty, pożądany, wyznaczający modę, no...

Ładnie napisana kolejna wariacja bajki o Kopciuszku. On diablo przystojny, nieprzyzwoicie bogaty i w głębi serca tęskniący za prawdziwym uczuciem + ona dobrze wychowana i nieźle wykształcona, lecz uboga nauczycielka, która wierzy, że los przeznaczył ją do bliżej nieokreślonych wyższych celów. Gdy drogi życiowe tej dwójki się przecinają czas się zatrzymuje, świat przestaje się kręcić, a atmosfera staje się tak gęsta, że można by ją kroić nożem. No i rzecz oczywista, pojawiają się iskry, które strzelają na wszystkie strony za każdym razem, kiedy spojrzenia głównych bohaterów krzyżują się ze sobą. I tak iskrząc na prawo i lewo, drżąc z emocji i pożądania, pokonując niezbyt duże trudności w końcu zdają sobie sprawę z faktu, że są dla siebie stworzeni i żyć bez siebie nie mogą. Jak to zwykle w bajkach o Kopciuszku bywa...
Jeśli miałabym się już czegoś doczepić w samej fabule, to nie rozumiem dlaczego autorka na sam koniec tak srogo ukarała Lisbeth (wysłaniem na jakiś czas do klasztoru),której jedyna przewina tkwiła w tym, że była idealnym produktem swoich czasów i dążyła do spełnienia oczekiwań, jakie pokładała w niej jej własna rodzina...

Niestety, autorka nie uchroniła się przed drobnymi nieścisłościami np. epizod w domu Redmontów w trakcie występu słynnej sopranistki: szal, którego Phoebe nie zdążyła zabrać ze swego pokoju, bo zmitrężyła za wiele czasu na ekscytującej konwersacji z markizem, w kolejnej scenie nagle znajduje się na jej kolanach i nasza heroina z lubością wtula w niego twarz. Ja rozumiem, że od romansu nie ma co wymagać ścisłej precyzji i żelaznej logiki (w końcu to nie jest podręcznik budowy rakiety kosmicznej),ale mam pewien żal do redaktorów, którzy przed wypuszczeniem książki do druku muszą/powinni ją przeczytać, że nie dostrzegają takich błędów. Mnie osobiście one bardzo rażą, sprawiają, że cała historia wydaje się jeszcze mniej prawdopodobna niż jest w rzeczywistości oraz nasuwają skojarzenia, że nie o jakość w tym wszystkim chodzi, lecz o ilość.

W każdym razie, mamy do czynienia z przewidywalnym i niezbyt wyszukanym, ale naprawdę ładnie skonstruowanym romansem historycznym, doskonałym na leniwe niedzielne popołudnie.

Ładnie napisana kolejna wariacja bajki o Kopciuszku. On diablo przystojny, nieprzyzwoicie bogaty i w głębi serca tęskniący za prawdziwym uczuciem + ona dobrze wychowana i nieźle wykształcona, lecz uboga nauczycielka, która wierzy, że los przeznaczył ją do bliżej nieokreślonych wyższych celów. Gdy drogi życiowe tej dwójki się przecinają czas się zatrzymuje, świat przestaje...

Co może łączyć wyniosłego, zimnego, bajecznie bogatego lorda z nauczycielką z prowincji? W zasadzie to nic ale jednak wszystko może się zdarzyć... Kolejna, fantastyczna powieść mojej ulubionej autorki. Ciekawe dialogi, dobrze wykreowane główne postacie. W książce można znaleźć plusy i minusy bycia modnym oraz zazdrość i zawiść innych osób. Bardzo inteligentny romans. Polecam!

Co może łączyć wyniosłego, zimnego, bajecznie bogatego lorda z nauczycielką z prowincji? W zasadzie to nic ale jednak wszystko może się zdarzyć... Kolejna, fantastyczna powieść mojej ulubionej autorki. Ciekawe dialogi, dobrze wykreowane główne postacie. W książce można znaleźć plusy i minusy bycia modnym oraz zazdrość i zawiść innych osób. Bardzo inteligentny romans. Polecam!

coś mi nie psuje w tej książce. bardzo lubię romans historyczny. niestety w tej książce autorka bardzo rozwlekała sceny. trochę dialogów resztę opisane myśli bohaterów. trochę nudno....

coś mi nie psuje w tej książce. bardzo lubię romans historyczny. niestety w tej książce autorka bardzo rozwlekała sceny. trochę dialogów resztę opisane myśli bohaterów. trochę nudno....

Przewidywalna, ale zabawna.

Przewidywalna, ale zabawna.