Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dwie gwiazdki, a nie jedna - za temat książki po prostu, bo uwielbiam polski hip-hop i rap. Po pierwsze, nie można w ogóle się połapać, co, gdzie i jak. Zero przejrzystości. Różne rozmiary czcionki, zdjęcia wklejone jak w WordPadzie, niektóre w ogóle niepotrzebne. Opisy jak z encyklopedii, a nieraz w ogóle oderwane od głównego wątku i zbędne (nie wiem po co np. w "rozdziale" o niezależnych mediach autor zaczął pisać o Radiu Maryja i Papieżu). Bardzo jest wyraźne to, że autor chce być opiniotwórczy, co jest wg mnie dziwne, skoro ma przecież opisywać historię, a nie, czy ktoś gorzej rapuje, czy ma lepsze bity. Błędy ortograficzne i stylistyczne. Nieraz czytałam to samo dwa razy, bo znalazłam ten sam tekst na kolejnej stronie. Wydaje mi się, że chyba nikt tego przed wydaniem nie czytał... A szkoda, bo polski hip-hop zasługuje na pozycję, która wnikliwie przedstawi jego historię i będzie można się o nim czegoś wartościowego dowiedzieć, nie tylko wyrwanych z kontekstu fragmentów wywiadu z raperami, ale też poczytać np. o wartościach rapu. Poza tym jeśli z tą książką zapozna się osoba, która nie miała styczności z naszym rapem, to nie dość, że może go jeszcze uznać za tandetny i nie mający sensu, to jeszcze wyciągnie z czytania błędne wnioski. Okładka o wiele bardziej profesjonalna niż wnętrze.