Cytat dnia
Wraz Fingal powstał w zbroi. Trzy razy zabrzmiał jego głos przeraźliwy. Kromla zewsząd odpowiedziała. Stanęli cicho synowie pustkowia. Spuśc...
Najnowsze artykuły
ArtykułyJesienne Targi Książki – bezpłatne wydarzenie dla czytelników już od 20 do 22 września w Warszawie
3
ArtykułyPoziom czytelnictwa w Polsce: jak wypadamy na tle Europy? Jedna rzecz nas wyróżnia
32
ArtykułyCzytelnicza rewolucja, czyli jak „Szkoła Szpiegów“ zastawiła pułapkę na dzieciaki1
Artykuły„Zmierzch” powraca, a Mickiewicz się zakochuje4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Pieśni Osjana James Macpherson 
Do przeczytania tej książki zachęciły mnie dziwne imiona, które pojawiały się w Komedii Ludzkiej autorstwa Honore de Balzac. Zaciekawiło mnie, co to za książka, że rodzice decydowali się nadać imiona z tej książki dzieciom.
Czytałam to po angielsku i bardzo dobrze się czytało! Zachwyciły mnie opisy przyrody - jako mrocznej i niebezpiecznej.
Akcja rozgrywa się w III wieku. Niewidomy Ossian opowiada dawne dzieje Malwinie "A tale of the times of old!"
Według ich wierzeń zmarli znajdują się na chmurach.
Podobno ta książka to mistyfikacja, ale doczytywałam się w internecie o tym i znalazłam informację, że "Pieśni Osjana" są oparte na podstawie prawdziwych legend.
Pieśni Osjana James Macpherson
Dość tajemniczy utwór, gdyż nie wiadomo do końca kto jest autorem „Pieśni Osjana”. Macpherson jedynie zredagował te celtyckie mity w późniejszym czasie.
Całość to zbiór legendarnych opowiadań, sławiących dokonania słynnego wojownika. Nastrój jest wzniosły, w stylistyce średniowiecznych romansów rycerskich, charakteryzujący się wyrafinowaniem literackim np. „Dam córkę najpiękniejszą z dziewic, jakie wzdychają śnieżnymi piersiami”. Czasami jednak to brzmi dość infantylnie, jak w przypadku gdy wojna została wypowiedziana jedynie z przyczyny odmówienia królowi pięknej dziewczyny z innego królestwa.
Zdarzają się wyśmienite przemyślenia: „Szczęśliwy, kto umiera za młodu, kiedy go otacza sława...”. Niestety takich intrygujących fragmentów jest zdecydowanie za mało jak na tak słynny poemat. Palców jednej ręki starczyłoby na ich wyliczenie.
Największym minusem zdaje się jednak nieprzejrzystość, nieskładność, niekompletność opowiadań. Na szczęście przed każdym rozdziałem jest jego streszczenie, dzięki któremu czytelnik orientuje się w fabule. Pisząc dosadnie - po prostu we wstępniakach jest nierzadko fabuła, której brakuje w główny tekście. A powinno być zupełnie odwrotnie.
