Nudy, nudy, nudy. W kolejnych opowiadaniach wciąż te same wątki i motywy, nawet niekoniecznie w różnych konfiguracjach. Występuje dwoje bohaterów: męski i żeński, każdy w wielu osobach różniących się wyłącznie imionami (o, imiona ładne, to plus tej książki),ewentualnie kolorem włosów (sorry, kędziorów). Wszystko opowiedziane za pomocą kilkunastu (no, może trzydziestu) środków stylistycznych, nieustannie powtarzanych (do znudzenia? nie, do zarżnięcia nudy).
Pozycja ważna w historii literatury. I, jak kocham Szkotów, historykom literatury ją zostawmy.

Nudy, nudy, nudy. W kolejnych opowiadaniach wciąż te same wątki i motywy, nawet niekoniecznie w różnych konfiguracjach. Występuje dwoje bohaterów: męski i żeński, każdy w wielu osobach różniących się wyłącznie imionami (o, imiona ładne, to plus tej książki),ewentualnie kolorem włosów (sorry, kędziorów). Wszystko opowiedziane za pomocą kilkunastu (no, może trzydziestu)...

Wyborny wstęp z BN.

Wyborny wstęp z BN.

Do przeczytania tej książki zachęciły mnie dziwne imiona, które pojawiały się w Komedii Ludzkiej autorstwa Honore de Balzac. Zaciekawiło mnie, co to za książka, że rodzice decydowali się nadać imiona z tej książki dzieciom.

Czytałam to po angielsku i bardzo dobrze się czytało! Zachwyciły mnie opisy przyrody - jako mrocznej i niebezpiecznej.

Akcja rozgrywa się w III wieku. Niewidomy Ossian opowiada dawne dzieje Malwinie "A tale of the times of old!"
Według ich wierzeń zmarli znajdują się na chmurach.

Podobno ta książka to mistyfikacja, ale doczytywałam się w internecie o tym i znalazłam informację, że "Pieśni Osjana" są oparte na podstawie prawdziwych legend.

Do przeczytania tej książki zachęciły mnie dziwne imiona, które pojawiały się w Komedii Ludzkiej autorstwa Honore de Balzac. Zaciekawiło mnie, co to za książka, że rodzice decydowali się nadać imiona z tej książki dzieciom.

Czytałam to po angielsku i bardzo dobrze się czytało! Zachwyciły mnie opisy przyrody - jako mrocznej i niebezpiecznej.

Akcja rozgrywa się w III...

Dość tajemniczy utwór, gdyż nie wiadomo do końca kto jest autorem „Pieśni Osjana”. Macpherson jedynie zredagował te celtyckie mity w późniejszym czasie.

Całość to zbiór legendarnych opowiadań, sławiących dokonania słynnego wojownika. Nastrój jest wzniosły, w stylistyce średniowiecznych romansów rycerskich, charakteryzujący się wyrafinowaniem literackim np. „Dam córkę najpiękniejszą z dziewic, jakie wzdychają śnieżnymi piersiami”. Czasami jednak to brzmi dość infantylnie, jak w przypadku gdy wojna została wypowiedziana jedynie z przyczyny odmówienia królowi pięknej dziewczyny z innego królestwa.

Zdarzają się wyśmienite przemyślenia: „Szczęśliwy, kto umiera za młodu, kiedy go otacza sława...”. Niestety takich intrygujących fragmentów jest zdecydowanie za mało jak na tak słynny poemat. Palców jednej ręki starczyłoby na ich wyliczenie.

Największym minusem zdaje się jednak nieprzejrzystość, nieskładność, niekompletność opowiadań. Na szczęście przed każdym rozdziałem jest jego streszczenie, dzięki któremu czytelnik orientuje się w fabule. Pisząc dosadnie - po prostu we wstępniakach jest nierzadko fabuła, której brakuje w główny tekście. A powinno być zupełnie odwrotnie.

Dość tajemniczy utwór, gdyż nie wiadomo do końca kto jest autorem „Pieśni Osjana”. Macpherson jedynie zredagował te celtyckie mity w późniejszym czasie.

Całość to zbiór legendarnych opowiadań, sławiących dokonania słynnego wojownika. Nastrój jest wzniosły, w stylistyce średniowiecznych romansów rycerskich, charakteryzujący się wyrafinowaniem literackim np. „Dam córkę...

Tego się nie da czytać. Próbowałam, więc wiem co mówię. Nie zrozumiałam zupełnie nic. Może jestem głupia, ale wolę myśleć, że to wina Macphersona. Ilość nazw własnych czyni tę lekturę niemożliwą do ogarnięcia. Starałam się bardzo, poległam.

Tego się nie da czytać. Próbowałam, więc wiem co mówię. Nie zrozumiałam zupełnie nic. Może jestem głupia, ale wolę myśleć, że to wina Macphersona. Ilość nazw własnych czyni tę lekturę niemożliwą do ogarnięcia. Starałam się bardzo, poległam.

Zapamiętane głównie dzięki fascynującemu wstępowi z BN-ki.

Zapamiętane głównie dzięki fascynującemu wstępowi z BN-ki.

Doskonała mistyfikacja:>>> to właśnie mnie przypadło zrobienie z niej notatek; możliwa do ćwierć-zrozumienia jedynie po znieczuleniu i rozmyciu otaczającej rzeczywistości:>>>

Doskonała mistyfikacja:>>> to właśnie mnie przypadło zrobienie z niej notatek; możliwa do ćwierć-zrozumienia jedynie po znieczuleniu i rozmyciu otaczającej rzeczywistości:>>>