Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długa, ciągnąca się jak przysłowiowy makaron opowieść o kilku pokoleniach ( w zasadzie mężczyznach, kobiety są potraktowane marginalnie) Żydów, pochodzących z Kiszyniowa, a od początków zeszłego wieku mieszkających w Stanach Zjednoczonych, z których to dwóch zostaje rabinami. Opowieść pełna uproszczeń, banałów i stereotypów. Gnuśne i bezproduktywne życie głównego bohatera (rabina),pomimo wyjątkowej estymy jaką darzy Go Autor, jest dla czytelnika (dla mnie) denerwujące, a wręcz frustrujące. Jedyną ciekawą historią, są doświadczenia żony rabina, pochodzącej z rodziny protestanckiego pastora, w której życiu skupiają się destrukcyjne konsekwencje paranoicznych religijnych nakazów i zakazów, skutecznie niszczących Jej psychikę. Co gorsza Autor nie wykorzystał okazji do pokazania bardzo bogatej żydowskiej obrzędowości, opisując ją pobieżnie, popełniając sporo błędów merytorycznych. W sumie dla mnie spore rozczarowanie.