Książka jest de facto melodramatem z lekarzami w roli głównej. Na uwagę zasługują dobrze, niejednoznacznie wykreowane postacie, z tym że niestety żadna szczególnie nie kupiła mojego serca. Dobrze czyta się to dzieło, z technicznego punktu widzenia laik raczej nie ma się do czego przyczepić. Problemem moim zdaniem jest brak wyraźnego konfliktu przez co wydarzenia trochę do niczego nie prowadzą. Niby coś się tam dzieje między bohaterami od 2/3 książki, ale pasjonujące to to nie jest. Uważam to za jedną z największych wad tej książki. Rzeczy dzieją się trochę jak w telenoweli. A po prologu wydawało się, że będzie inaczej. Wprowadzenie już wtedy tematu komisji zgonów sugerowało, że będzie to ważne dla historii i że konflikt będzie obracał się wokół przedstawionego na samym początku zgonu mającego być podczas jednej z owych komisji omówiony (a który dotyczył głównego bohatera). Okazało się, że zgon jest zupełnie nieistotny (to jak głęboko jest on nieistotny dla rozwoju głównego bohatera każe mi przypuszczać, że autor zmieniał chyba koncepcje w trakcie pisania książki, bo nie wiem jak doszło do tego że tak ważne wydarzenie, nie ma żadnego impaktu na historię),a komisje zgonów, tak przerażająco opisywane przez autora, są niczym innym jak pogadanką bez konsekwencji. Oczywiście autor przekonuje, że są do spotkania wręcz przerażające, ale w ogóle tego nie czuć. Komiczna jest pierwsza opisana tego typu komisja, gdzie chirurdzy mają pretensje do pediatrów, że nie wykonali tracheotomii scyzorykiem (którego zresztą nie mieli przy sobie). A zapowiadało się po prologu naprawdę nieźle... Denerwują trochę płytkie rozważania bohaterów, zwłaszcza o medycynie paliatywnej (tam autor zresztą nie mógł się zdecydować czy bohaterowie mówią o leczeniu nieuleczalnie chorych czy utrzymywaniu przy życiu ludzi, których mózg nie funkcjonuje, więc raz odwołują się do jednego tematu a raz do drugiego, dlatego nie wiadomo do końca o co w tym wątku w ogóle chodzi). Komiczna wydaje mi się postać rezydenta Pottera, który to chyba nie mógł być bardziej stereotypową projekcją konowała. Rzeczy, które wyprawia ten człowiek są po prostu absurdalne, a de facto nie spotykają go żadne poważne konsekwencje z tego tytułu (przynajmniej autor o nich nie wspomina). Relacje między lekarzami a ich partnerkami są moim zdaniem dość dziwne. Wszystkie trzy wykazują dość podobną dynamikę (co za przypadek) i obfitują w dość dziwne motywy i problemy, które najczęściej rozwiązują się same. Ciekawym aspektem jest podejście lekarzy do pacjentów pokazane w książce, typowo paternalistyczne co nie powinno dziwić ze względu na czas akcji. Porównanie tego typu relacji ze współczesną etyką lekarską może być interesujące. Wątków stricte medycznych nie jest zbyt dużo a autor raczej podchodzi do nich dość ogólnie, co akurat nie powinno być uznawane za wadę moim zdaniem. Mimo wszystko nie mogę powiedzieć, że bawiłem się źle przy lekturze, także ogólnie jak najbardziej na plus.

Książka jest de facto melodramatem z lekarzami w roli głównej. Na uwagę zasługują dobrze, niejednoznacznie wykreowane postacie, z tym że niestety żadna szczególnie nie kupiła mojego serca. Dobrze czyta się to dzieło, z technicznego punktu widzenia laik raczej nie ma się do czego przyczepić. Problemem moim zdaniem jest brak wyraźnego konfliktu przez co wydarzenia trochę do...

Powieść dla dojrzałego czytelnika gdyż opowiada o latach 60tych w USA. Ani dobra, ani zła. Kawałek życia młodych lekarzy wchodzących w życie zawodowe tamtych czasów. Wzloty i rozczarowania. Eksperymenty z transplantacjami i życie pacjentów uzależnione od wiedzy i kondycji lekarzy o różnym doświadczeniu. Taka sobie.

Powieść dla dojrzałego czytelnika gdyż opowiada o latach 60tych w USA. Ani dobra, ani zła. Kawałek życia młodych lekarzy wchodzących w życie zawodowe tamtych czasów. Wzloty i rozczarowania. Eksperymenty z transplantacjami i życie pacjentów uzależnione od wiedzy i kondycji lekarzy o różnym doświadczeniu. Taka sobie.

Opisano drogę przez mękę tj. szkolnictwo wyższe w USA oraz praktyk i staże w szpitalach, gdzie młodzi lekarze uczą się praktycznie zawodu. Oni nie jedzą, nie śpią, bo nie ma to czasu. Oni przeistaczają się w zombi. I zarabiają tyle, by nie głodować. Jedno co mają wielkie to długi idące w setki tysiące dolarów. Opisy te oczywiście na różnych przykładach. Wszyscy młodzi, inteligentni i piękni pochodzą z różnych środowisk a ich skóra ma różną barwę. Niby Amerykanie, ale jednak są między nimi takie różnice, z którymi społeczeństwo nie radzi sobie w momencie gdy wykonują oni renomowane zawody czy gdy zajmują wysokie, kierownicze stanowiska. Książka jest ciekawa i dynamiczna. W zasadzie obyczajowa i oczywiście dobrze napisana. Polecam.

Opisano drogę przez mękę tj. szkolnictwo wyższe w USA oraz praktyk i staże w szpitalach, gdzie młodzi lekarze uczą się praktycznie zawodu. Oni nie jedzą, nie śpią, bo nie ma to czasu. Oni przeistaczają się w zombi. I zarabiają tyle, by nie głodować. Jedno co mają wielkie to długi idące w setki tysiące dolarów. Opisy te oczywiście na różnych przykładach. Wszyscy młodzi,...

Wśród medycznych książek, których stosik mi rośnie zamiast maleć, trafiła mi się taka oto perełka - powieść o lekarzach stażystach w Stanach Zjednoczonych lat 60.
Dla mnie była to ciekawa odmiana po literaturze faktu, która przy tej tematyce u mnie dominuje. Mamy tu historię trzech stażystów, którzy pomiędzy 36-godzinnymi (!) dyżurami w szpitalu zmagają się z własnymi demonami przeszłości i teraźniejszości. Tacy "Chirurdzy" ("Grey's anatomy") w wersji książkowej i osadzonej parę dekad wcześniej, gdzie transplantologia raczkuje, a ciemnoskóry lekarz to zjawisko.
Na taką perełkę trafiłam na Allegro za dosłownie 4 złote! Co prawda to akurat wydanie kieszonkowe, ale mimo wszystko, dla mnie okazja nie do odrzucenia 😉

Wśród medycznych książek, których stosik mi rośnie zamiast maleć, trafiła mi się taka oto perełka - powieść o lekarzach stażystach w Stanach Zjednoczonych lat 60.
Dla mnie była to ciekawa odmiana po literaturze faktu, która przy tej tematyce u mnie dominuje. Mamy tu historię trzech stażystów, którzy pomiędzy 36-godzinnymi (!) dyżurami w szpitalu zmagają się z własnymi...

Przeczytać można ale do "Medicusa" jej daleko.

Przeczytać można ale do "Medicusa" jej daleko.

Bardzo interesująca książka, pokazuje prawdziwe życie lekarzy, sprawia że stają nam się bliżsi. Odsłania też przed nami że nie są ani cudotwórcami ani lepszymi ludźmi. Popełniają błędy jak inni zarówno w życiu zawodowym jak i prywatnym. Warto przeczytać daje do myślenia.

Bardzo interesująca książka, pokazuje prawdziwe życie lekarzy, sprawia że stają nam się bliżsi. Odsłania też przed nami że nie są ani cudotwórcami ani lepszymi ludźmi. Popełniają błędy jak inni zarówno w życiu zawodowym jak i prywatnym. Warto przeczytać daje do myślenia.

Książka Gordona opowiada o trzech lekarzach: Adamie, Meomartino i Spurgeonie. Adam i Spurgeon rozpoczynają staż w szpitalu, gdzie Moemartino jest już chirurgiem. Książka opowiada o życiu lekarza, ale też o typowych ludzkich problemach. Historię medyków się bardzo ciekawe mimo, że są to sprawy dnia codziennego: zakochania, zdrady, błędy medyczne czy kłótnie. Oczekiwałam więcej opisów przypadłości, bo było ich dość mało, za to były różnorodne. Do tego dużo jest wstawek z życia lekarzy i to trochę rozprasza. Książkę serdecznie polecam.

Książka Gordona opowiada o trzech lekarzach: Adamie, Meomartino i Spurgeonie. Adam i Spurgeon rozpoczynają staż w szpitalu, gdzie Moemartino jest już chirurgiem. Książka opowiada o życiu lekarza, ale też o typowych ludzkich problemach. Historię medyków się bardzo ciekawe mimo, że są to sprawy dnia codziennego: zakochania, zdrady, błędy medyczne czy kłótnie. Oczekiwałam...

Noah Gordon vs medycyna, ciąg dalszy. Dwa poziomy niżej niż "Medicus" i"Szaman", ale da się czytać bez przykrości.

Noah Gordon vs medycyna, ciąg dalszy. Dwa poziomy niżej niż "Medicus" i"Szaman", ale da się czytać bez przykrości.

OD HALINY M.

OD HALINY M.

szkoda komentowac, jedna ze slabszych pozycji tego autora, ktore czytalem.

szkoda komentowac, jedna ze slabszych pozycji tego autora, ktore czytalem.