Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po niedawnym maratonie czytelniczym potrzebowałem chwilę odetchnąć. Zapewnił mi to zbiór wszystkich opowiadań Carson McCullers "Komu ukazał się wiatr?" z wydawnictwa Czarne. Autorki dla mnie anonimowej, bo nawet tytuł jej powieści "Serce to samotny myśliwy", jak twierdzi wydawca: "jednej z najważniejszych amerykańskich książek prozatorskich XX wieku", nic mi nie mówił. (Nigdy nie podawałem się zresztą za znawcę literatury amerykańskiej.) Snute przez nią opowieści są odległe zarówno czasowo - napisane i opublikowane pomiędzy 1934 a 1955 rokiem (autorka zmarła w 1967 roku),jak i przestrzennie - miejscem ich akcji jest amerykański Południe. Czyli: dawno temu w Ameryce... A jednak, gdy zaczynamy je czytać, bariery pękają, bo na pierwszy plan wychodzą emocje, bardzo podobnie przecież przeżywane przez ludzi w każdym czasie i pod każdą szerokością/długością geograficzną. Bohaterowie opowiadań Carson McCullers są zagubieni, okaleczeni, samotni, niespełnieni, i nawet ci z nich, którzy próbują zawalczyć o siebie, przegrywają. Nie są to historie dające siłę i nadzieję, choć autorka nie jest też Cormakiem McCarthym w spódnicy, a przebłysk optymizmu czasem się w nich pojawia. Przeczytałem je z dużą przyjemnością i niecierpliwie czekam na kolejne tomy serii "Opowiadania amerykańskie". PS Zastanawialiście się kiedyś, gdzie przebiega granicą pomiędzy opowiadaniem a powieścią? W przypadku tej akurat książki to pytanie wydaje się być bardzo zasadne, bo dwie zamykające tom historie taka na przykład Amelie Nothomb z pewnością wydałaby jako osobne powieści 😉