Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubicie poezję? Czujecie ją? Ja mam do niej słabość od zawsze, dlatego z wielką radością przyjęłam propozycję zrecenzowania tomiku "Rewolucja" Magdaleny Bukowiec. Wiersze zostały w nim pogrupowane w czterech rozdziałach, które obrazują proces przezwyciężenia kryzysu egzystencjalnego i dojrzewania podmiotu lirycznego do pełnego i świadomego życia. Na początku więc poruszyło mnie "Bycie w niebycie", z którego wyczytałam obezwładniający ból istnienia, poczucie osamotnienia i lęku. Wrażliwa dusza czuje się niewidzialna i pusta. Choruje bowiem "na tragedie wszystkie", "boli ją brzydota", kłamstwa i życie na pokaz. Trafnie diagnozuje współczesność, dostrzegając w niej materializm i pogoń za chwilowymi przyjemnościami: "W trosce o rzeczy tracisz serce, człowieczeństwo, bo stłuczony wazon, bo rozbity samochód bo szalik rzucony naprędce. Najważniejszość". W części drugiej i trzeciej śledziłam z kolei żmudne poszukiwania drogi do harmonii i pokoju ducha, do dobra i piękna. Współodczuwałam z "ja" lirycznym, które próbowało "przebić się przez mur własnych obaw i lęków" i zaufać światu, sobie samemu i ludziom. Czwarta zaś część przyniosła "odrodzenie", które zapoczątkowało spotkanie "człowieka, który znał ból, taki jak mój, lecz lepiej niż ja". To w nim można było przejrzeć się jak w lustrze. To dzięki niemu można było "niepewnie i ostrożnie wychylić się z siebie", uwierzyć w Miłość, która "zawsze piękno rodzi". Wzruszyła mnie prawdziwie ta ujęta w metafor wersy "rewolucja", a właściwie "ewolucja"! Jestem pewna, że każdy wrażliwy człowiek może się w niej odnaleźć. Nie tylko jednak ujrzeć swoje kryzysy, lęki i zwątpienia, ale przede wszystkim odkryć siłę, która pomoże je przezwyciężyć! Te słowa mają moc! A poza tym, co ważne, poezja Magdaleny Bukowiec ujmuje prostotą, nie razi pretensjonalnością i patosem. Jest prawdziwa, płynie prosto z serca, dlatego każdy czytelnik będzie w stanie ją poczuć i zrozumieć. Każdy z nas przecież nieustannie upada i zmaga się z kryzysami. Każdy potrzebuje poczuć, że nie jest w tym sam. Jestem wdzięczna za spotkanie z tym co ludzkie w lekturze "Rewolucji"! ❤️