Pan Cogito

Klasyka. A "Przesłanie Pana Cogito" to już swego rodzaju paternoster. Przynajmniej mój.

Klasyka. A "Przesłanie Pana Cogito" to już swego rodzaju paternoster. Przynajmniej mój.

Pokaż mimo to

Ciekawe przemyślenia, a kilka wierszy na pewno zostanie w mojej głowie na dłużej.

Ciekawe przemyślenia, a kilka wierszy na pewno zostanie w mojej głowie na dłużej.

Pokaż mimo to

Mistrzostwo

Mistrzostwo

Pokaż mimo to

Klasyka.

Klasyka.

Pokaż mimo to

Zazdroszczę niektórym polonistom, że mogą czytać w pełni Herberta i rozumieć każde odniesienie do kultury, każdą metaforę, każde porównanie.
W tych wierszach jest taka głębia, drugie dno ... Istna kopalnia wiedzy i świetnych przemyśleń. Za każdym otwarciem tomiku pojmuje się więcej i więcej.
Chcę za kilka lat znowu je wszystkie przeczytać i przypomnieć sobie jakie emocje wywołały we mnie kiedy analizowałam je po raz pierwszy.
" Sekwoja " i " Georg Heym - przygoda prawie metafizyczna " długo zostaną mi w pamięci.

Zazdroszczę niektórym polonistom, że mogą czytać w pełni Herberta i rozumieć każde odniesienie do kultury, każdą metaforę, każde porównanie.
W tych wierszach jest taka głębia, drugie dno ... Istna kopalnia wiedzy i świetnych przemyśleń. Za każdym otwarciem tomiku pojmuje się więcej i więcej.
Chcę za kilka lat znowu je wszystkie przeczytać i przypomnieć sobie jakie emocje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy Zbigniew Herbert zasługiwał na Nagrodę Nobla? Rzecz oczywista. Otrzymała go Wisława Szymborska. Czy słusznie? Wśród kandydatów, poza Herbertem, byli też Różewicz, Herling-Grudziński, Lem.
Dlaczego faworyt Herbert nagrody nie otrzymał? Jako buntownik przeciw Stalinowi i osoba ośmielająca się krytykować polityczne wybory po 1989 roku był po "złej" strone barykady.
Kilka słów o "naszej" noblistce. Trwała walka komunistów z Kościołem. W styczniu 1953 odbył się "proces" kilkunastu księży oskarżonych o "szpiegostwo za amerykańskie pieniądze". Trzech księży skazano na śmierć, a pozostałych na wieloletnie więzienie.
Szymborska z grupą literatów i krytyków(m.in. ze Stanisławem Mrożkiem, Julianem Przybosiem, Brunonem Miecugowem-kontaktem operacyjnym oficera SB czy konfidentami SB jak Terlecki, Słomczyński, Machejek,Nowak itd.) podpisała haniebną "Rezolucję Związku Literatów Polskich w sprawie procesu krakowskiego". W jej treści czytamy : "(...) wyrażamy bezwzględne potępienie dla zdrajców Ojczyzny(...), którzy działali wrogo wobec narodu i państwa ludowego(...).Wobec tych faktów zobowiązujemy się w twórczości swojej jeszcze bardziej bojowo i wnikliwiej niż dotychczas podejmować aktualne problemy walki o socjalizm(...)."
Szymborska za swój czyn nie przeprosiła nigdy. Kontynuowała pisanie opiewających komunizm wierszy.
Czyny i słowa Herberta mówią same za siebie. Stał zawsze twardo po stronie zasad, jasno odróżniał dobro od zła.
Mówił m.in. o Adamie Michniku: "(...)To czlowiek złej woli, kłamca. Oszust intelektualny. Ideologia tych panów, to jest to, żeby w Polsce zapanował 'socjalizm z ludzką twarzą'. To jest widmo dla mnie zupełnie nie do zniesienia(...)."
Rok 2018 to rok Zbigniewa Herberta. To hołd dla jednego z najwybitniejszych poetów Polski i Europy w XX w. Czytajmy go i dbajmy o pamięć o nim.

Czy Zbigniew Herbert zasługiwał na Nagrodę Nobla? Rzecz oczywista. Otrzymała go Wisława Szymborska. Czy słusznie? Wśród kandydatów, poza Herbertem, byli też Różewicz, Herling-Grudziński, Lem.
Dlaczego faworyt Herbert nagrody nie otrzymał? Jako buntownik przeciw Stalinowi i osoba ośmielająca się krytykować polityczne wybory po 1989 roku był po "złej" strone barykady.
Kilka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W moich młodych latach były wierszami z drugiego obiegu, jasne jest więc, że należało je zdobyć i przeczytać oraz zachować na własność:) I oczywiście najważniejsze dyskutowało się o nich na spotkaniach towarzyskich.

W moich młodych latach były wierszami z drugiego obiegu, jasne jest więc, że należało je zdobyć i przeczytać oraz zachować na własność:) I oczywiście najważniejsze dyskutowało się o nich na spotkaniach towarzyskich.

Pokaż mimo to

Obawiałam się tych wierszy...nigdy nie przemawiała do mnie poezja i nigdy jej nie rozumiałam...
Ale z "Panem Cogito" było inaczej. Fajnie się to czytało, chyba wszystko zrozumiałam :D A może to ja dorosłam :)

Obawiałam się tych wierszy...nigdy nie przemawiała do mnie poezja i nigdy jej nie rozumiałam...
Ale z "Panem Cogito" było inaczej. Fajnie się to czytało, chyba wszystko zrozumiałam :D A może to ja dorosłam :)

Pokaż mimo to

Pan Cogito dzieli się z czytelnikiem swoimi wnikliwymi przemyśleniami. Najpierw, tak jakby nie chciał onieśmielać go zbytnio swoją erudycją i uduchowieniem, skupia się na ciele: na twarzy, nogach i stopach; powoli przechodzi do monologów o swoich najbliższych - ludziach i miejscach, a wreszcie, kiedy wie, że już jesteśmy w jego świecie, dzieli się z nami wierszami o myślach, duszy i przemijaniu.

Zahacza o swoje ulubione rejony czasu i przestrzeni: starożytność, Rzym, Grecję i Palestynę. Gorąco polecam czytelnikom chcącym choć na chwilę wyhamować pęd życia. Naprawdę nie zawiodą się.

Pan Cogito dzieli się z czytelnikiem swoimi wnikliwymi przemyśleniami. Najpierw, tak jakby nie chciał onieśmielać go zbytnio swoją erudycją i uduchowieniem, skupia się na ciele: na twarzy, nogach i stopach; powoli przechodzi do monologów o swoich najbliższych - ludziach i miejscach, a wreszcie, kiedy wie, że już jesteśmy w jego świecie, dzieli się z nami wierszami o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pan Cogito to alter ego poety. To wyraz zagubienia w meandrach współczesności, widziane przez pryzmat przeszłości (historii i literatury) z punktu widzenia przeżytej traumy. Pan Cogito jest pełen chłodu emocjonalnego i analitycznego myślenia, jest skromny, wycofany, sceptyczny, pełen lęku egzystencjalnego, wypowiada się na różne tematy związane z kulturą, historią, sztuką, pobudza swoją postawą do refleksji, zadumy i zatrzymania się w codziennym pedzie. Esencją manifestu światopoglądowego poety jest wiersz "Przesłanie Pana Cogito", który jest bardzo pesymistyczny, w porównaniu z innymi manifestami np. Desideratą. Uważam, że ze względu na erudycję, poruszaną problematykę, Pan Cogito jest bohaterem ponadczasowym.

"Tyle książek słowników
opasłe encyklopedie
ale nie ma kto poradzić"

Pan Cogito to alter ego poety. To wyraz zagubienia w meandrach współczesności, widziane przez pryzmat przeszłości (historii i literatury) z punktu widzenia przeżytej traumy. Pan Cogito jest pełen chłodu emocjonalnego i analitycznego myślenia, jest skromny, wycofany, sceptyczny, pełen lęku egzystencjalnego, wypowiada się na różne tematy związane z kulturą, historią, sztuką,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to