Najnowsze artykuły
- ArtykułyBieszczady i tropy. Niedźwiedzia? Nie – Aleksandra FredryRemigiusz Koziński2
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać247
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Hsien-Yung Pai
Znany jako: Xianyong Bai
2
6,7/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzony: 11.07.1937
Współczesny pisarz tajwański.
Syn kuomintangowskiego generała Baia Chongxi (1893-1966). W trakcie chińskiej wojny domowej uciekł wraz z matką i rodzeństwem do Hongkongu, by w 1952 roku dołączyć do ojca na Tajwanie. Studiował anglistykę na Tajwańskim Uniwersytecie Narodowym w Tajpej. W latach 1958-1963 związany z grupą młodych literatów skupionych wokół czasopisma Xiandai wenxue, na łamach którego debiutował opowiadaniem "Jin da nainai". W 1963 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie studiował literaturoznawstwo na University of Iowa. Po obronieniu dyplomu w 1965 roku objął posadę profesora na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara, gdzie wykładał do 1994 roku. Do jego najważniejszych dzieł należą powieści "Taibei ren" (1971),opisująca losy zwolenników Kuomintangu którzy uciekli z komunistycznych Chin na Tajwan oraz "Niezi" (1983),osadzona w środowisku gejów z Tajpej. Jest też autorem zbiorów opowiadań "Niuyue ke" i "Zhijiage zhi si", rozgrywających się w środowisku chińskiej diaspory w USA. Twórczość Bai Xianyonga, operująca zaczerpniętymi z nurtu zachodniego modernizmu środkami narracyjnymi, wywarła znaczny wpływ na powojenną prozę tajwańską.
Syn kuomintangowskiego generała Baia Chongxi (1893-1966). W trakcie chińskiej wojny domowej uciekł wraz z matką i rodzeństwem do Hongkongu, by w 1952 roku dołączyć do ojca na Tajwanie. Studiował anglistykę na Tajwańskim Uniwersytecie Narodowym w Tajpej. W latach 1958-1963 związany z grupą młodych literatów skupionych wokół czasopisma Xiandai wenxue, na łamach którego debiutował opowiadaniem "Jin da nainai". W 1963 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie studiował literaturoznawstwo na University of Iowa. Po obronieniu dyplomu w 1965 roku objął posadę profesora na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara, gdzie wykładał do 1994 roku. Do jego najważniejszych dzieł należą powieści "Taibei ren" (1971),opisująca losy zwolenników Kuomintangu którzy uciekli z komunistycznych Chin na Tajwan oraz "Niezi" (1983),osadzona w środowisku gejów z Tajpej. Jest też autorem zbiorów opowiadań "Niuyue ke" i "Zhijiage zhi si", rozgrywających się w środowisku chińskiej diaspory w USA. Twórczość Bai Xianyonga, operująca zaczerpniętymi z nurtu zachodniego modernizmu środkami narracyjnymi, wywarła znaczny wpływ na powojenną prozę tajwańską.
6,7/10średnia ocena książek autora
22 przeczytało książki autora
89 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Na drugim brzegu Li Ang
6,7
Mogę potwierdzić opis wydawcy - zagadnięta koleżanka z Tajwanu wszystkich autorów i autorki omawiała w szkole. Oznaczałoby to, że zbiór ten faktycznie prezentuje ważny fragment tajwańskiej literatury - ale zostawił mi jednak delikatne uczucie niedosytu.
Na plus na pewno należy zaliczyć wstęp - niewiele wiem o historii, kulturze i literaturze Tajwanu (na przykład - czym różni się od chińskiej?),więc wprowadzenie dało mi cenny kontekst, w którym mogłam lepiej lub gorzej osadzić opowiadania.
Do jaśniejszych punktów antologii na pewno zaliczyłabym dwa piękne opowiadania Bai Xianyonga i Li Ang - chociaż jej "Lalka" jest przykładem tej duszącej, zniewolonej kobiecości, która średnio do mnie przemawia.
Słabiej wypadają opowiadania o przemianach społecznych w powojennym Tajwanie (Huang Fan i Huang Chunming),a już kompletnie nie rozumiem, co ma tu do roboty "Żółwi klan" Wu Jinfa, mało trafnie porównany do "Kapp" (czy "W krainie wodników") Akutagawy.
Zanim zerkniecie do tej książki, warto pozbyć się oczekiwań - na przykład że literatura tajwańska musi się jakoś odróżniać od europejskiej (jest to zresztą temat jednego z opowiadań, "Lai Suo"),być bardziej zaangażowana albo chociaż zostawiać trochę miejsca na głos rdzennych mieszkańców wyspy.
Na drugim brzegu Li Ang
6,7
Bardzo ciekawa rzecz. Ósemkę wystawiam nie tylko za walory literackie, ale też osobliwy i zarazem doskonały pomysł, by wydać antologię ze współczesnymi opowiadaniami z Tajwanu. Jest to źródło wiedzy i przyczynek, aby dowiedzieć się więcej na temat wyspy, jej historii i współczesności, a także powiązań z Chinami kontynentalnymi.
Antologia ze swej natury musi być zróżnicowana i nierówna, natomiast są w "Na drugim brzegu" rzeczy, które są po prostu bardzo dobrą literaturą. Moje ulubione opowiadania: "Kasa biletowa", "Lai Suo", "Miasto w letnim upale" i "Żółwi klan". Tylko dwa utwory z jedenastu mnie zmęczyły ("Ostatnie przedstawienie" i "Lalka"),więc jak na antologię wynik bardzo dobry.
"Na drugim brzegu" to książka, którą warto mieć i poczytywać z doskoku po jednym opowiadaniu. Tajwan jest fascynującym, a zarazem globalnie zapalnym miejscem, o którym powinniśmy w Polsce wiedzieć więcej.