- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać100
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel5
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
- Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać2
Itamar Vieira Junior
afrykanistycznymi, pracuje także jako urzędnik agencji INCRA, odpowiedzialnej za przeprowadzenie reformy rolnej w Brazylii, na rzecz bardziej sprawiedliwego podziału gruntów, przez co stał się celem licznych gróźb karalnych. Był pierwszym beneficjentem stypendium Miltona Santosa, przeznaczonego dla czarnej młodzieży z rodzin o niskich dochodach, co umożliwiło mu ukończenie studiów magisterskich oraz doktoratu na Universidade Federal da Bahia. Jego powieść „Krzywym pługiem” uhonorowano najbardziej prestiżową w Brazylii nagrodą Prêmio Jabuti (2020),Prêmio Oceanos (2020) oraz portugalską Prémio Leya (2018).
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Słowa wylewały się z jej ust bez ładu i składu. Albo mówiła coś o osobach dla nas niewidzialnych, o duchach, albo o jakichś odległych krew...
Słowa wylewały się z jej ust bez ładu i składu. Albo mówiła coś o osobach dla nas niewidzialnych, o duchach, albo o jakichś odległych krewnych i kumoszkach, o których nigdy wcześniej nie słyszałyśmy.
Ujrzałam swoją twarz odbitą w ostrzu niczym w lustrze, a za nią, nieco dalej, twarz siostry. Belonizja chciała odebrać mi nóż, ale odsunęłam...
Ujrzałam swoją twarz odbitą w ostrzu niczym w lustrze, a za nią, nieco dalej, twarz siostry. Belonizja chciała odebrać mi nóż, ale odsunęłam się w porę.
osób to lubiA ja bałam się tylko, że narząd nagle ożyje i przemówi z kolan ojca własnym głosem, zdradzi, czego się dopuściłyśmy, że opowie o naszym w...
A ja bałam się tylko, że narząd nagle ożyje i przemówi z kolan ojca własnym głosem, zdradzi, czego się dopuściłyśmy, że opowie o naszym wścibstwie, uporze, o naszej zbrodni, niedbałości i o braku szacunku dla Donany i jej rzeczy. I jakby tego było mało – wyjawi, jak lekkomyślnie wkładałyśmy nóż do ust, wiedząc przecież, że nożami patroszy się upolowaną zwierzynę, zarzyna się zwierzęta hodowlane i zabija ludzi.
osób to lubi