Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli szukacie czegoś lekkiego i możliwe, że na jedno posiedzenie to jest to lektura w sam raz dla Was. "Wszystko z winy pioruna" to historia Virginii i Leona - bliźniąt dwujajowych i w dodatku kompletnie różnych od siebie charakterem, jak to często wśród rodzeństwa bywa. Nieustannie się sprzeczają i oboje mają sobie sporo do zarzucenia; Virginia twierdzi, że Leon to wredny i złośliwy niechluj, natomiast Leon uważa, że Virginia zdecydowanie mogłaby być nieco bardziej wyluzowana, a poza tym ma prostu łatwiej w życiu, ponieważ jest ulubienicą wszystkich. Razem z rodzicami jadą na kilkudniową wycieczkę i na skutek pewnych zjawisk - a w zasadzie po prostu uderzenia pioruna - Leon i Virginia zamieniają się ciałami. I tutaj już zaczyna się cała zabawa. Historia jest opowiadana zarówno z perspektywy Virginii, jak i Leona, choć odnoszę wrażenie, że jednak Virginia dostaje nieco więcej uwagi na kartach tej krótkiej młodzieżówki. Sam motyw zamiany ciał jest raczej już znany i stosuje się go dość często w filmach, rzadziej (wydaje mi się) w literaturze, ALE w tym przypadku odnoszę wrażenie, że cały ten zabieg fabularny potraktowano nieco inaczej. Bo bohaterowie wcale nie biorą sobie za priorytet rozwiązanie zagadki i odwrócenie tego całego procesu - nie, oni podchodzą do sprawy bardziej na zasadzie; "dobrze, ja was nauczę jak chłopak powinien obchodzić się z dziewczynami" czy też "okej, ja pokażę ci jak łatwo żyje się w twojej skórze" - w zależności od punktu widzenia, oczywiście. Obydwie postacie próbują wejść w swoje buty i... udowodnić coś tej drugiej stronie. Oboje jednak muszą się zmierzyć z samym byciem w czyjejś skórze i zachowywaniem się w taki sposób, by nikt się nie zorientował, że coś jest nie w porządku - bo przecież kto uwierzyłby im w prawdziwy powód dziwnego zachowania, prawda? Dlatego oboje mierzą się z różnymi dylematami szkolnymi, oboje muszą przebywać z (nie)swoimi przyjaciółmi, oboje muszą się nieco dopasować do nowej sytuacji. Ale Virginia i Leon przy tym wszystkim są tak zabawni i ujmujący, że z radością śledzi się ich poczynania; cokolwiek by nie robili. A skoro mają swoje własne misje, to można się domyślić, że wrażeń jest sporo. Jedyne, co mi się nie podobało - choć może nie tyle nie podobało, co jednak wydawało mi się sporym pójściem na łatwiznę i zakończenie dość... cukierkowe, powiedzmy, to właśnie całe rozwiązanie sytuacji i postawa Leona, w którą było mi troszkę ciężko uwierzyć, ale mimo wszystko nie jestem zawiedziona całością. Podobały mi się kreacje postaci w tej książce, podobało mi się to, że faktycznie czytamy o próbie odnalezienia się w życiu kogoś innego i lekkie jego zmodyfikowanie - co widać bardziej u Virginii, która jest moją faworytką jednak. Bohaterka jest inteligentna i zabawna, i kroki, jakie podejmuje są naprawdę logiczne. Może nie wszystkie jej decyzje są trafne, ale nie można zapominać, że ma tylko naście lat... Na pewno mniej niż 16, o czym co jakiś czas zapominałam jednak. Powieść jest lekka, naprawdę zabawna i zdecydowanie warta polecenia.