Najnowsze artykuły
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik1
- ArtykułyTargi Książki i Mediów VIVELO już 16–19 maja w Warszawie. Jakie atrakcje czekają na odwiedzających?LubimyCzytać1
- ArtykułyCzternaście książek na nowy tydzień. Silne emocje gwarantowane!LubimyCzytać2
- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant8
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Hippokrates
3
7,8/10
Pisze książki: powieść historyczna, historia
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,8/10średnia ocena książek autora
9 przeczytało książki autora
28 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
O śmiechu Demokryta Hippokrates
7,8
Wydawca włączył ten tytuł do cyklu "Theatroteka. Źródła i materiały do historii teatru". W księgarni na tę serię nie zwracałem większej uwagi, w hierarchii sztuk nie dałbym bowiem teatrowi wysokiej pozycji, gdyby mnie z jakiś względów Opatrzność mianowała głównym jurorem takiego dziwacznego współzawodnictwa. Złożyło się jednak, że owa książeczka wpadła mi w ręce na wyprzedaży, akurat gdy ze swoimi lekturami utknąłem gdzieś w głębokim antyku, więc kupiłem.
Jak wiele wspólnego mają te listy wspólnego z duchem starożytnego teatru, wskazano w dołączonej do wydania przedmowy. Cała reszta może natomiast z całą pewnością przypaść do gustu również tym, którzy w historii teatru nie gustują, bo tekst jest naprawdę sympatyczny.
Planuję w niedalekiej przyszłości bliżej się przyjrzeć pozostałym tomikom cyklu. Może więcej tam takich smakowitych kąsków?
PS. Przyjrzałem się pozostałym tomikom cyklu. Nie ma tam już więcej takich smakowitych kąsków.
O śmiechu Demokryta Hippokrates
7,8
Kapitalne!
"Ci, którzy szukają grot i ciszy, nie są bynajmniej szaleńcami, lecz gardząc ludzkimi sprawami, chcą osiągnąć wewnętrzny spokój (ataraxia).
O Demokrycie jako melancholiku:
"Nie ma ani dzieci, ani żony, ani krewnych, ani majątku, ani ogólnie niczego, o co by się troszczył. Dzień i noc, skazany na siebie, ciągle samotnie przebywa w grotach i odludnych miejscach w cieniu drzew, pośród bujnych traw czy też wśród szemrzących cicho strumyków. Tego rodzaju rzeczy, ogólnie rzecz biorąc, przytrafiają się melancholikom. Czasem zdarza się im nic nie mówić, stronić od ludzi i z upodobaniem trwać w samotności. Trzymają się z daleka od innych, a znajome twarze biorą za obce. Nie jest nieprawdopodobne, że w przypadku tych, którzy gorliwie oddają się zdobywaniu wiedzy, skoncentrowanie się na mądrości oddala wszelkie inne zainteresowania [...] Gdy mądrość ukaże swe oblicze pozostałe afekty - jako że mają naturę niewolniczą - oddalają się".
"Wszyscy oni są Tersytesami życia".
"Człowiek cały, od urodzenia, jest jedną chorobą".
"Nie powinieneś, Hippokratesie, bratać się z ludźmi o takim charakterze i z tymi, którzy myślą zmiennie i powierzchownie".
"Jeśli jednak występują stany lękowe i paniczny strach, jest to spowodowane zmianami w mózgu, którego temperatura podnosi się pod wpływem żółci dostającej się do niego nagle przez naczynia krwionośne".
Dyskusje związane z autorem
Chcesz zadać pytanie autorowi Hippokrates?
Dołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad
Rozpocznij dyskusjęDołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad