Jarosław Abramow-Newerly – polski dramatopisarz, kompozytor, autor tekstów piosenek i słuchowisk radiowych, także dziennikarz. Jest synem pisarza Igora Newerlego.W latach 1951-1955 studiował filologię polską w Uniwersytecie Warszawskim. Był jednym ze współzałożycieli (1954) Studenckiego Teatru Satyryków (STS),dla którego pisał skecze i piosenki. Był także współzałożycielem (1956) i redaktorem naczelnym tygodnika "Od Nowa". W latach 1960–1966 był kierownikiem Redakcji Teatru Młodego Słuchacza w Naczelnej Redakcji Audycji Literackich Polskiego Radia. Od początku lat 80. mieszka w Warszawie i w Toronto. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego.
Pisarz debiutował w 1955 na łamach tygodnika "Szpilki" jako satyryk. Jego pierwszym zbiorem było Myślenie ma kolosalną przyszłość (1957),grupujące pisane dla STS satyry, monologi i skecze. W (często adaptowanych dla radia) satyrycznych jednoaktówkach mówi o mitach społecznych i przemianach obyczajowych - należą do nich np. wystawione w 1964 jako tryptyk Remament i wydane w wyborze Licytacja (1964) utwory Licytacja ("Dialog" 1961/12),Śmierć po latach i Wielki kochanek oraz komedia Duże jasne napisana razem z Andrzejem Jareckim (wystawiona w 1962, wydana w 1965). Sztuka Anioł na dworcu (wystawiona w 1962, wydana w 1965),za którą pisarz otrzymał nagrodę im. Piętaka, wychodząc od prostej anegdoty przechodzi do ogólnej refleksji nad względnością prawdy i świata. Sztuka ta łączy tendencje awangardowe z polskimi tradycjami jasełkowymi, opiera się także na formule teatru w teatrze.
Problematykę konfrontacji tradycji z nowoczesnością podejmują sztuki Derby w pałacu ("Dialog" 1966/4, wystawiona w 1966) i Kilk-klak ("Dialog" 1972/6, wystawiona w 1972),a problematykę postawy człowieka wobec norm społecznych i jego zagubienia w społeczeństwie w sztukach Ucieczka z wielkich bulwarów ("Dialog" 1969/3, wystawiona w 1969) i Darz bór ("Dialog" 1974/10, wystawiona w 1974). Realistyczny aspekt tych sztuk przeplata się z humorem absurdalnym.
Jarosław Abramow-Newerly jest także autorem słuchowisk, tekstów i muzyki do piosenek, m.in. Piosenka o okularnikach (wykonywana m.in. przez Tadeusza Łomnickiego, Sławę Przybylską, Zofię Kucównę i Annę Marię Jopek),Bogdan, trzymaj się (utwór napisany i skomponowany dla Bohdana Łazuki, Widzisz, mała (śpiewana przez Sławę Przybylską i Adriannę Biedrzyńską),Mówiłam żartem (śpiewana przez Igę Cembrzyńską).
Abramow-Newerly jest również twórcą spektakli i widowisk telewizyjnych oraz kompozytorem (m.in. muzyki do tekstów Agnieszki Osieckiej). Wydania zbiorowe jego utworów to m.in. Dramaty (1975),Co pan zgłasza? (1977, satyry) i Pięć minut sławy (1978, słuchowiska radiowe). Istnieją też ich przekłady na kilkanaście języków.
Nagrody
* 1965 - Nagroda im. Piętaka za sztukę "Anioł na dworcu"
* 1967 - Nagroda im. Kościelskich za sztukę "Anioł na dworcu"
Publikacje
* proza
o 1964 - Licytacja
o 1977 - Co pan zgłasza? , Warszawa, Czytelnik, 1977
o 1978 - Pięć minut sławy
o 1979 - Skok przed siebie
o 1990 - Alianci, Białystok, "Versus", 1990, ISBN 83-7045-011-3
o 1991 - Pan Zdzich w Kanadzie, Rosner & Wspólnicy, 2002, ISBN 83-89217-12-0
o 2000 - Nawiało nam burzę, Warszawa, Twój Styl, ISBN 83-7163-171-5
o 2000 - Lwy mojego podwórka, Warszawa, Twój Styl[1]
o 2002 - Młyn w piekarni, Warszawa, Rosner & Wspólnicy, 2002, ISBN 83-89217-00-7
o 2003 - Lwy wyzwolone, Warszawa, Rosner & Wspólnicy, 2006, ISBN 83-89217-25-2
o 2005 - Lwy STS-u, Warszawa, Rosner & Wspólnicy, 2005, ISBN 83-89217-64-3
* dramaty
o 1966 - Derby w pałacu
o 1967 - Anioł na dworcu
o 1972 - Klik-klak
o 1974 - Darz bór
o 1975 - Dramaty, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975
o 1984 - Maestro, Warszawa, Czytelnik, ISBN 83-07-01229-5, wystawiony m.in. przez Kazimierza Dejmka w Teatrze Polskim w Warszawie z Ignacym Machowskim w roli tytułowej
o Dno nieba (libretto musicalu)
* słuchowiska radiowe
o 1979 - Bajadera, Warszawa, Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1979, ISBN 83-212-0010-9
o 1984 - Słowik Warszawy
Najbardziej znane piosenki
* Bohdan, trzymaj się
* Chyba tak (współaut. Z. Fedecki)
* I była plaża
* Kierownik kina (współaut. A. Jarecki)
* Ładny kram, jestem sam
* Miłość na prowincji
* Mówiłam żartem (współaut. Agnieszka Osiecka)
* Piękne dziewczęta na ekrany
* Piosenka o okularnikach (współaut. A. Osiecka)
* W sobotę
* Widzisz, mała (współaut. A. Osiecka)
* Zrewiduj mnie (współaut. A. Osiecka)http://
Podchodząc do tego typu książki, tj. wspomnieniowej, trochę się bałem, że będzie to smutne, sentymentalne bajanie o tym jak to kiedyś było wspaniale, a teraz to jest tak okropnie. Moje obawy się nie spełniły, jednak wiadomo, że wspomnienia zawsze mają największą wartość dla wspominającego, następnie dla tych którzy byli świadkami tych samych wydarzeń lub przynajmniej żyli w tym samym miejscu i czasie. Początkowo tak właśnie jest w tej książce, trochę nudnawo, aczkolwiek talentu literackiego autorowi odmówić nie można. Wybuch wojny, ciekawe wydarzenia i cała plejada znanych postaci z którymi miał do czynienia autor sprawia, że książka coraz bardziej wciąga i dodajemy jej kilka oczek oceny wyżej w porównaniu do pierwszych rozdziałów.
Nie do końca ujął mnie ten zbiór wspomnień. Niewątpliwie, czarujące opisy zagranicznej rzeczywistości podane w uroczy sposób, a relacje z poszczególnymi przyjaciółmi opisane zostały niezwykle intymnie i uroczo, jednak coś w tym pisarstwie mi nie pasowało. Owszem, jest kulturalne i wyważone, ale mimo wszystko - chyba za mało płynne. Nie zmienia to faktu, że kilka ciekawych anegdot i mnie na dłużej zostanie w pamięci. Podobnie jak wszechobecny przymus walki z absurdalną w swoich decyzjach cenzurą.