Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zręcznie i sympatycznie sklecono tę przygodę. Fabuła płynnie, jak rzeka Heraklita, biegnie przez kolejne rozdziały. Postacie dają się lubić. Skrajne stanowiska prezentowane są w symetryczny, bezstronny sposób, i choć lektura nie daje gotowych rozwiązań, to jednak nie pozostawia czytelnika z niczym. Choć nie zaczyna się od etyki, to przynajmniej na niej kończy. Myślę, że nada się dla dzieci w wieku ok 10-12 lat (wcześniej będzie zbyt trudna, a później zbyt trywialna i powierzchowna). Rodzic jednak powinien spodziewać się dociekliwych pytań. Koniecznie trzeba samemu posiadać wiedzę z historii filozofii, aby po lekturze móc porozmawiać z dzieckiem. Znalazł się też jeden poważny błąd rzeczowy: "Kościół jednak pozostawał silny (zagroził torturami Galileuszowi, aby go zmusić do wycofania poparcia dla heliocentryzmu),toteż Kartezjusz postępował ostrożnie". Galileusz trzymał sztamę z papieżem, który sam zachęcał go do publikowania swoich prac. KK nie sprzeciwiał się heliocentryzmowi - za to zdecydowanie sprzeciwiało się ówczesne środowisko naukowe (znany jest symboliczny przykład uczonego, który odmawiał spojrzenia w lunetę). Problem powstał dopiero, gdy Galileusz w nieudolny sposób zaczął bawić się w teologa. Straszliwą karą, na jaką został skazany uparty Galileusz, był areszt domowy, z wszelkimi wygodami i możliwością kontynuowania prac badawczych. Nie wolno zapominać, że to komiks, który ma tylko zaciekawić do dalszego zgłębiania filozofii, już we właściwy sposób, a nie przekazywać specjalistyczną wiedzę, która pozwoli zdać maturę, jak się niektórzy czytelnicy spodziewali. Jest sympatycznie, jest ciekawie, można rozważyć zakup (dzieciakom lat 7 i 10 podobało się). [Polecam "Jak to działa? Filozofia". Korab-Karpowicz]