Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać206
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
- Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Mansur Abdulin
1
7,6/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,6/10średnia ocena książek autora
20 przeczytało książki autora
23 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
160 kartek z dziennika żołnierza Mansur Abdulin
7,6
Prawdziwe, ciekawe i realistyczne wspomnienia, pisane szczerze i dość barwnym choć nieco topornym językiem. Czyta się świetnie, sporo ciekawostek. Niestety autor pewne niewygodne rzeczy przemilczał lub tylko nadmienił w jednym zdaniu. Drażnił mnie jego brak obiektywizmu i uwielbienie dla komunistycznego reżimu i Stalina. Na pewno przy takim arcydziele jak "Sołdat" książka może wydać się prymitywna, ale zdecydowanie jest warta zakupu.
160 kartek z dziennika żołnierza Mansur Abdulin
7,6
W ubiegłym wieku zostało napisane wiele wspomnień na temat Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Były one wręcz przesiąknięte patriotyzmem, nienawiścią do "Fryców" a uwielbieniem do Partii i Wielkiego Wodza - Józefa Stalina.
Ta pozycja niewiele się różni od swoich poprzedniczek. Nasz bohater jest komunistą, członkiem Partii i rusza do ataku z nieśmiertelnym "Za Rodinu! Za Stalinu!". Jego szlak bojowy jest imponujący. Od Stalingradu poprzez Łuk Kurski, kończy się niestety nad Dnieprem gdzie został ciężko ranny.
Autor jest jednak także człowiekiem z krwi i kości. Współczuje rannym niemieckim żołnierzom w Stalingradzie. Zazdrości swoim kolegom z oddziału, którzy zostali ranni. W końcu marzy o własnej śmierci. Wojnę przedstawia z własnej perspektywy.. Mróz, błoto, wszy, głód, niedostatek amunicji, bezsensowną śmierć.
"Płakałem tak, jak kobiety płaczą nad grobem ukochanego. Wyłem tak, jak wyją małe dzieci, nie mogąc pojąć wielkiej niesprawiedliwości".