Taternik, alpinista, w 1936-39 red. "Taternika", studiował architekturę na Politechnice Warszawskiej.
W Zakopanem przebywał z chorą matką w 1913. Taternictwo uprawiał od ok. 1930 do 1939, dokonując szeregu nowych wejść, m.in. prawym filarem wsch. ściany Zadniej Baszty (w 1934 z Istvánem Zamkovszkym), w Grani Apostołów (1937). W 1936 uczestniczył w wyprawie KWPTT w Alpy. W 1936-38 był czł. zarządu gł. KWPTT.Od 1932 ogłaszał liczne artykuły, notatki, recenzje itd. na tematy tatern., gł. w "Tat.", m.in.: Dziś i jutro taternictwa (1932), Rzecz o Małym Kościele (1934), Historja jednej ściany (1936), a także w prasie codziennej, np. Ś.p. Wincenty Birkenmajer ("Kur. Poranny" 1933), O taternictwie Mieczysława Karłowicza (tamże 1934). Dużo też pisał na tematy alpin., zwł. w związku z Himalajami (w "Tat.", "Wierchach" i prasie codziennej), również z dziedziny ochrony przyrody, np. Blaski i nędze na froncie ochrony Tatr ("Tat." 1937).
W 1935 wraz z W.H. Paryskim i Janem A. Szczepańskim był współtwórcą koncepcji nowego, szczegółowego przewodnika tatern., o którym ogłosił artykuł O przewodnik monograficzny po Tatrach ("Tat." 1935). Był świetnym rysownikiem i w "Tat." ukazało się dużo jego tatern. rysunków ścian, mapki itp.
We wrześniu 1939 walczył w obronie Warszawy, został ciężko ranny dwa dni przed kapitulacją Warszawy i wkrótce zmarł. Wiadomość o jego śmierci samobójczej jest błędna.
DYSKUSJE