Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O tej książce dowiedziałem się przypadkowo z pewnego czasopisma kolejowego. Przeczytałem recenzję i zapragnąłem się z nią zapoznać. Geneza jej powstania jest prosta - Miłośnik Kolei jedzie na pustynię Gobi i Mongolski step za swoimi stalowymi rumakami... Od razu uprzedzam, uprzedzonych do zarażonych bakcylem kolejowym. Nie jest to książka o kolei. Nie jest to też typowa opowieść podróżnicza. Autor sam zresztą wyznaje, że do owego klanu nie należy i różni się od jego członków. Siłę książki stanowią wspaniałe zdjęcia. Oglądane w wielkości 30x24 cm (taki jest format wydania) wtłaczają w fotel i powodują opad szczęki. Większość z nich stanowią pociągi wplecione w piękne krajobrazy. Nie są one głównym tematem a jedynie dodatkiem do przestrzeni i krajobrazu. Wiele z nich doskonale oddaje klimat tamtejszych krain. Coś naprawdę pięknego. Niekiedy autor na moment wyzwala się z "kolejowej choroby" i możemy zobaczyć ludzi i zwierzęta. Zdjęciom towarzyszy treść. Z początku mnie mocno drażniła, gdyż autor nie jest zawodowym felietonistą. Później zrozumiałem, że to nie o to chodzi. Czytałem myśli człowieka, który pisze od serca. I wciągnęły mnie one bez reszty. Mogę z czystym sumieniem książkę polecić każdemu. Zobaczcie jak można spełnić swoje marzenia i zauroczyć nimi innych. Poczujcie smak stepu i pustyni - zobaczcie go... Na sam koniec największa wada tej książki. Jest ona dostępna tylko na stronie wydawnictwa, co znacznie ogranicza grono jej odbiorców... Żeby tak wartościowa, moim zdaniem publikacja nie uszła uwadze - bezczelnie podaję namiary: http://www.lokologistics.pl Naprawdę warto.