Garrett Leigh

Jodi i Rupert od kilku lat są parą i wiodą spokojne, szczęśliwe życie. Do czasu... jeden wypadek wywraca wszystko do góry nogami. Jodi na szczęście nie umiera - ale alternatywa może być gorsza, bo traci pamięć. Rupert przy nim trwa i ma nadzieję, że kiedyś wróci do niego dawny Jodi. Ale jak nadal w to wierzyć, jeśli osoba, którą się kocha najbardziej na świecie, nas nie pamięta i nie chce pamiętać...? To, co przyciągnęło mnie do tej książki, to właśnie motyw z utratą pamięci. Zdaję sobie sprawę, że nie jest to nic nowego, ale jakoś rzadko trafiają w moje ręce historie w takiej tematyce. I momentami było trudno, z ciężkim sercem czytałam o tym, co przeżywał Rupe, kiedy Jodi nawet go nie poznał i nie odzywał się ani na niego nie patrzył całymi tygodniami. Serce mu musiało pękać... ale przede wszystkim Jodi nie miał łatwo, bo nie wyobrażam sobie obudzić się ze śpiączki i nie pamiętać ostatnich kilku lat ze swojego życia. Straszne. Lubię, kiedy w między teraźniejszość wplatane są fragmenty z przeszłości i w tej książce też to występuje. Mamy wgląd w to, jak Jodi i Rupe się poznali i jak wyglądał ich związek przez kolejne lata. Byli tak niesamowitą parą, że tym bardziej krajało mi się serce, kiedy w niektórych momentach można było stracić nadzieję na to, że będzie lepiej, ale przyjemnie było obserwować, jak na nowo odkrywali siebie i swoją miłość.