Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Krystian Kratiuk
![Krystian Kratiuk](https://s.lubimyczytac.pl/upload/authors/129575/478692-140x200.jpg)
Źródło: https://twitter.com/krystiankratiuk
10
7,3/10
Dziennikarz periodyku Polonia Christiana i PCh24.pl
7,3/10średnia ocena książek autora
81 przeczytało książki autora
125 chce przeczytać książki autora
4fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Jak Kościół Katolicki stworzył Polskę i Polaków
Krystian Kratiuk
6,4 z 15 ocen
23 czytelników 5 opinii
2022
Pachamama i umiłowana Amazonia, czyli trzeci synod papieża Franciszka
Krystian Kratiuk
7,7 z 6 ocen
6 czytelników 1 opinia
2020
Zmienić Kościół. Synod młodych i papieża Franciszka.
Krystian Kratiuk
8,0 z 6 ocen
11 czytelników 1 opinia
2019
Najnowsze opinie o książkach autora
Świat według Brauna Grzegorz Braun ![Świat według Brauna](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4643000/4643746/573281-352x500.jpg)
6,5
![Świat według Brauna](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4643000/4643746/573281-352x500.jpg)
Grzegorz Braun to niewątpliwie postać nietuzinkowa, o wyrazistych i sprecyzowanych poglądach na wiele spraw. I z racji tych poglądów nieco zepchnięta na margines życia publicznego przez szeroko pojęty establishment (lub też, jeśli ktoś woli - ,,Salon"). Książka ta jest zapisem rozmowy, jaką z Grzegorzem Braunem przeprowadzili Piotr Doerre oraz Krystian Kratiuk - redaktorzy i publicyści magazynu ,,Polonia Christiana" i portalu PCh24.pl.
Kiedy sięgałem po tę książkę Grzegorz Braun nie był mi postacią nieznaną - wręcz przeciwnie, jego poglądy doskonale znam i cenię, a z większością zgadzam się w stu procentach. Czytałem więc ,,Świat według Brauna" w myśl przysłowia, że mądrego to i warto posłuchać. I nie zawiodłem się - książkę tę czyta się szybko i przyjemnie. Czytanie ułatwia fakt, iż jest ona podzielona na kilkanaście części, poświęconych odrębnym tematom, możemy zatem dowiedzieć się, co Grzegorz Braun sądzi o Polsce i Polakach, Kościele, polityce, rozmaitych postaciach polskiego życia publicznego, dowiadujemy się też wiele o jego poglądach na geopolitykę, filozofię, historię czy sztukę - zwłaszcza szczególnie bliską mu sztukę kinematografii. Spostrzeżenia i tezy jakie znajdziemy w książce są niewątpliwie bardzo jaskrawe, ale przy tym zaskakująco trafne, nieraz skłaniające do głębszej refleksji. Grzegorz Braun to erudyta po mistrzowsku operujący językiem polskim, toteż wywiad z nim czyta się z prawdziwą przyjemnością.
Gorąco polecam - wszystkim, niekoniecznie tylko tym o prawicowych poglądach. Ponieważ - tak jak już wspomniałem wcześniej - mądrego człowieka warto posłuchać (a w tym wypadku - przeczytać).
Świat i Kościół w kryzysie Grzegorz Górny ![Świat i Kościół w kryzysie](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/5087000/5087251/1101035-352x500.jpg)
6,5
![Świat i Kościół w kryzysie](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/5087000/5087251/1101035-352x500.jpg)
Ze wstępu K. Kratiuka prowadzącego wywiad z G. Górnym i P. Lisickim:
Od kilku lat prowadzę program "Ja, katolik" na portalu PCh24.pl. Jako redaktor naczelny tego medium starałem się pomóc polskim katolikom - coraz bardziej zagubionym w dobie olbrzymiego zamętu w Kościele - zrozumieć to, co dzieje się w Chrystusowej Owczarni. Oto bowiem w czasie pontyfikatu papieża Franciszka niemal każdego dnia słyszymy, że wiele z tego, w co do tej pory wierzyliśmy, przestaje nas obowiązywać. Hierarchowie z samym papieżem na czele zaczęli mówić językiem świata zewnętrznego, niezwykle przecież wrogiego wobec Kościoła. Spotkało sie to jednocześnie z ogromnym poklaskiem ateistycznych i liberalnych mediów, a także wszelkiej maści globalistów pragnących zmienić świat na sobie tylko znaną, z całą pewnością niechrześcijańską modłę.
Było dla mnie wielkim zaszczytem, gdy Paweł Lisicki i Grzegorz Górny zgodzili się stale brać udział w poszerzonej formule programu "Ja, katolik EXTRA". Wiedziałem, że ich wiedza, erudycja, przebojowość, zwięzłość wywodu, ale przede wszystkim wiara i bezkompromisowa postawa sprawią, że w dobie narastającego chaosu katolicki głos będzie miał szanse jeszcze być słyszalny w Kościele w Polsce. Obaj panowie słyną bowiem ze swej katolickiej twórczości, którą zajmują się od lat. To właśnie dzięki nim program portalu PCh24.pl stał się jednym z najchętniej oglądanych programów publicystycznych kształtujących katolicką opinię publiczną. Jestem pewny, że wiele treści nigdy nie dotarłoby do polskich katolików, gdyby ten program nie istniał.
Spis treści:
Wstęp
Kryzys
Sobór Watykański II
Hierarchia i synodalność
Amoris letitia i dewojatlizacja
Dialog międzyreligijny
Globalizm i nowe aggiornamento
Przeciw rewolucji seksualnej czy ku nowej rewolucji?
Walka z Tradycją
Kościół w Polsce - nadzieja dla świata czy kolos na glinianych nogach
Z zakończenia:
KK: To może na koniec coś optymistycznego, panowie? W końcu nasza wiara jest oparta na nadziei.
PL: Ale nie na nadziei na lepsze jutro, lecz na życie wieczne i łaskę Bożą. Mimo to powiem o czymś moim zdaniem optymistycznym. Otóż widzę, że rośnie w Kościele grupa ludzi nawiązujących czy powracających do tradycji katolickiej, zarówno w wymiarze liturgicznym jak i w wymiarze doktrynalnym. To oczywiście nie są jeszcze tak gigantyczne liczby, jak byśmy chcieli, ale to znacząca zmiana, z którą nie mieliśmy wcześniej moim zdaniem do czynienia. Wystarczy popatrzeć, w ilu miejscach zaczyna być odprawiana tradycyjna msza łacińska. Oczywiście również i w tych środowiskach zdarzają się problemy, ale jednak na mniejszą skalę. Poza tym w dzisiejszych czasach odkrywanie tradycji liturgicznej to oczywisty wyraz pewnego rodzaju oporu w stosunku do establishmentu. Jeśli głównym problemem Kościoła jest dziś brak odwagi, konformizm, to powrót tych grup do Tradycji jest z pewnością przynajmniej w jakiejś postaci formą nonkonformizmu. Tych środowisk jest coraz więcej, tych mszy jest coraz więcej - mimo bardzo niedogodnych warunków - i rośnie wśród polskich katolików świadomość tego kryzysu, o którym tyle tu powiedzieliśmy. Ktoś powie: "Z samej świadomości jeszcze nie wynika nic dobrego". Ja jednak uważam, że najgorsze jest życie w stanie pseudozadowolenia, poczucia pseudotriumfalizmu. Setki tysięcy ludzi przychodziły na spotkania z Janem Pawłem II. Miliony. To sprawiało wrażenie, jakoby katolicyzm był niezniszczalny. Może lepiej zdawać sobie sprawę z tego, co się wydarzyło, a przede wszystkim rozumieć dlaczego. I to jest, najkrócej mówiąc, dla mnie największe źródło nadziei. Odrodzenie, nazwijmy to, tradycyjnego rozumienia katolicyzmu.
GG: Nie zapominajmy, że przecież - mimo trudności - jest dal nas dostępne całe bogate dziedzictwo duchowe Kościoła katolickiego: adoracja Najświętszego Sakramentu, różaniec, kult Bożego Miłosierdzia, nabożeństwo pierwszych piątków i pierwszych sobót miesiąca i tak dalej, i tak dalej - moglibyśmy jeszcze długo wymieniać. Podczas naszej rozmowy wiele mówiliśmy o kwestiach teologicznych, doktrynalnych, moralnych, ale nie możemy tracić z oczu tego wymiaru duchowego, w który bardzo wiele osób jest głęboko zaangażowanych. Słysząc nasze rozmowy, niektórzy mogliby popaść w stan jakiejś beznadziei czy rozpaczy, ponieważ wiele mówimy o kryzysie Kościoła. To jednak tylko część prawdy o Kościele, bo większa część jego aktywności - ta, która dzieje się na poziomie poszczególnych osób, w ich sercach, myślach, modlitwach, czynach czy wyrzeczeniach - nie została przez nas opisana. Ale, jak rozumiem, taki jest temat naszej książki: kryzys, a więc dotykanie bolesnych miejsc w Kościele.
Gdybyśmy jednak mieli rozmawiać o nadziei, to myślę, że także nie zabrakłoby nam tematów do podobnie długiej rozmowy. Przez ostatni rok pracowałem nad filmem o historii kultu Bożego Miłosierdzia, jeździłem po świecie i stykałem się ze świadectwami wielu ludzi, którzy opowiadali mi o działaniu Boga w ich życiu. To historie o nawróceniach, przemianie życia, cudach i zwycięstwie dobra nad złem. Jestem przekonany, że jest dziś w Polsce i na świecie wiele osób, które pełnią wolę Bożą w ukryciu, i być może dopiero po ich śmierci (albo w niebie) się okaże, jak wielki mieli wpływ na rzeczywistość. Tak było z siostrą Faustyną, o której za życia prawie nikt nie słyszał.
Jest więc wiele sfer, o których nie wiemy, składających się na Boży plan, lecz zasłoniętych przed nami tajemnicą. Musimy mieć w sobie pokorę wobec tej tajemnicy. Mówiąc o życiu Kościoła, musimy przyjąć, że obejmuje ono nieodłączny wymiar tajemnicy, którego nigdy nie będziemy w stanie przeniknąć ani ogarnąć. Niegdyś artyści, malując wielkie sceny rodzajowe, umieszczali samych siebie gdzieś w rogu na dole obrazu jako małe, niepozorne przypatrujące się tym widokom postacie. Taka jest też nasza perspektywa. Widzimy tylko pewien wycinek. A gdzieś tam w ukryciu modlą się ci, którzy podtrzymują świat w istnieniu.
KK: Dlatego nigdy nie wolno się poddawać. Dziękuję.