Justyna Czerniakowska

Kolejny tom zakupiony wspaniałej serii, przeczytany, a raczej obejrzany. Beata Tyszkiewicz skupiła się w swoim wstępie na arcyważnym zagadnieniu, mianowicie skąd wziąć w latach sześćdziesiątych jakiś znośny ciuch. I to mnie jako dziewuszkę, która w tych czasach dobijała do poważnego wieku lat dziesięciu, bardzo interesowało. A poza tym niewiele pamiętałam. Na przykład nie wiedziałam, że na placu Zamkowym była pętla autobusowa, nie pamiętałam, jak budowała się rotunda na skrzyżowaniu Marszałkowskiej i Jerozolimskich. Ale były też zdjęcia wywołujące pierwsze wspomnienia.