Uzdrowisko

To moje pierwsze spotkanie z autorem i na pewno nie będzie ono ostatnie. Książka to bardzo ciekawy, złożony kryminał, w którym w zasadzie rozwiązujemy kilka zagadek, a prawdy dowiadujemy się niemal na samym końcu.

Głównym wątkiem książki jest nieoficjalne śledztwo w sprawie zaginionej dziewiętnaście lat wcześniej młodej dziewczyny, sprawa ta nawet po latach wzbudza w miejscowych nieprzyjemne uczucia, teorie i podejrzenia. Dziewczyny ani ciała nigdy nie odnaleziono.

Piotr Werner przyjeżdża do Dobrowoli, tytułowego Uzdrowiska, gdzie rozgrywa się akcja książki. Na miejsce sprowadzają go tajemnicze listy, które ktoś wysyła, i które nawiązują do tej konkretnej sprawy. Jednakże wkrótce po przybyciu Wernera do Dobrowoli, na tarasie willi, z której zaginęła dziewczyna, znalezione zostają zwłoki nieznanej kobiety. Miejscowa policja zaczyna śledztwo, które wkrótce łączy obie sprawy.

Bardzo wciągnęła mnie ta książka, choć był trochę chaotyczna. Mamy dużo zmian narracji, przeskoki czasowe i dwie główne sprawy na wokandzie. Śledztwo Wernera skupia się na sprawie zaginionej Justyny, poznajemy kolejne fakty, razem z policjantem krążymy zarówno po miejscowych jaki i osobach z zewnątrz, którzy choć opowiadają swoje wersje wydarzeń to wciąż zagadka pozostaje zagadką.

Kolejna sprawa dotyczy zamordowanej kobiety, miejscowi nie potrafią potrafią powiedzieć kim jest kobieta, choć ewidentnie kłamią. Ta sprawa jest na tyle złożona, że ja w pewnym momencie sama się w niej pogubiłam.

Książka trzyma napięcie od początku niemal do samego końca. W tracie czytania miałam kilka teorii, jednak żadna z nich się nie sprawdziła, a ostateczne rozwiązanie obu zagadek było dla mnie sporym zaskoczeniem.

Książkę pomimo nieco chaotycznej narracji czytało mi się dobrze. Historia jest bardzo ciekawa i nie tak oczywista jakby się zdawało. Autor od początku wodzi za nos nie tylko policjantów w historii, ale także i czytelnika. W książce mamy bardzo dużo informacji o obu śledztwach, które wprowadzają niezły mętlik w głowie.

W mojej ocenie to świetny kryminał, na prawdę warty przeczytania.

To moje pierwsze spotkanie z autorem i na pewno nie będzie ono ostatnie. Książka to bardzo ciekawy, złożony kryminał, w którym w zasadzie rozwiązujemy kilka zagadek, a prawdy dowiadujemy się niemal na samym końcu.

Głównym wątkiem książki jest nieoficjalne śledztwo w sprawie zaginionej dziewiętnaście lat wcześniej młodej dziewczyny, sprawa ta nawet po latach wzbudza w...

Druga powieść
Dobra książka. Lepsza od debiutu. Nie jest tak wypełniona szczegółami, pobocznymi wątkami i bohaterami jak pierwsza. A i tak jest jeszcze na tyle dużo wszystkiego, żeby było trudno odgadnąc co się stało z dziewczyną w uzdrowisku i odpowiedzieć na pytanie czy i ewentualnie kto stoi za tym zaginięciem. A może uciekła? Dobrowola, miejscowość nieduża, pięknie położona wśród lasów, nad jeziorem. W czasach słusznie minionych był tu ośrodek dla politruków i innych ważnych. Potem przeszedł w prywatne ręce i stoi taki opustoszały. Pałac. Uzdrowisko. Znowu budzi zainteresowanie. Z dachu spadla kobieta. Tajemnicza blondynka. Policja bada sprawę a po campingu kręci się Piotr Werner, który przyjechał prywatnie dziewczyny - Justyny Dobrowolskiej poszukać co to dwadzieścia lat temu zniknęła. Nie przyjechałby, ale Marta prosiła, by się przyjrzał sprawie. Jakieś anonimy ludzie we wsi dostają zwiazane z zaginięciem nastolatki. Przyjrzał się skutecznie. A my patrzyliśmy mu na ręce. Jest coraz lepiej. Przy trzecim tomie achniemy z zachwytu? 🤣

Druga powieść
Dobra książka. Lepsza od debiutu. Nie jest tak wypełniona szczegółami, pobocznymi wątkami i bohaterami jak pierwsza. A i tak jest jeszcze na tyle dużo wszystkiego, żeby było trudno odgadnąc co się stało z dziewczyną w uzdrowisku i odpowiedzieć na pytanie czy i ewentualnie kto stoi za tym zaginięciem. A może uciekła? Dobrowola, miejscowość nieduża, pięknie...

Dobra rozrywka z ciekawą fabułą. Mnie zagadka wciągnęła i nie domyśliłam się zakończenia, jedyny malutki minus, do którego mogę się przyczepić, to zbyt duża ilość bohaterów, ale zrobiłam sobie ściągę na kartce, dzięki czemu ten szczegół mi nie przeszkadzał.

Dobra rozrywka z ciekawą fabułą. Mnie zagadka wciągnęła i nie domyśliłam się zakończenia, jedyny malutki minus, do którego mogę się przyczepić, to zbyt duża ilość bohaterów, ale zrobiłam sobie ściągę na kartce, dzięki czemu ten szczegół mi nie przeszkadzał.

„Ta niegdyś rajska fasada to cmentarzysko sekretów...”

W świecie literatury kryminalnej czasem trafiamy na książki, które wciągają nas bez reszty, prowadząc przez labirynt tajemnic i zaskakujących zwrotów akcji. Taką właśnie książką jest "Uzdrowisko" autorstwa Konrada Chęcińskiego.

"Uzdrowisko" to kryminał, który przykuwa uwagę od pierwszych stron. Akcja rozgrywa się w malowniczej wsi Dobrowola, która kryje w sobie wiele tajemnic, zwłaszcza związanych z zaginięciem piętnastoletniej Justyny Dobrowolskiej. Wraz z pojawieniem się oficera Piotra Wernera, który prowadzi nieoficjalne śledztwo w sprawie zaginięcia dziewczyny, zaczynają wychodzić na jaw nowe fakty i tajemnice z przeszłości.

Chęciński mistrzowsko splata przeszłość z teraźniejszością, tworząc wciągającą intrygę, która nie daje czytelnikowi spokoju. Bardzo spodobał mi się sposób, w jak autor buduje napięcie - ukrywając przed czytelnikiem kluczowe informacje, które stopniowo wychodzą na światło dzienne, prowadząc do zaskakujących zwrotów akcji.

Mimo że "Uzdrowisko" jest drugą częścią cyklu z oficerem Piotrem Wernarem, (nie czytałam pierwszej części),nie przeszkodziło mi to w pełnym zrozumieniu fabuły. Chęciński wplata niezbędne informacje dotyczące postaci i wydarzeń z poprzedniej części w sposób płynny i zrozumiały.

"Uzdrowisko" to książka, która wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Zdecydowanie polecam tę powieść wszystkim miłośnikom kryminałów, którzy lubią dobrze poprowadzone intrygi i zaskakujące zakończenia.

Czy książkę polecam? "Uzdrowisko" to książka, która wciąga od pierwszych stron i nie daje o sobie zapomnieć nawet po zakończeniu lektury. Konrad Chęciński doskonale manipuluje napięciem, prowadząc czytelnika przez labirynt tajemnic, które stopniowo odsłaniają prawdę ukrytą pod pozornym spokojem wiejskiego życia. Wciągająca intryga, dobrze wykreowane postacie oraz zaskakujące zwroty akcji sprawiają, że "Uzdrowisko" z pewnością zadowoli miłośników gatunku kryminalnego. Jest to powieść, która potrafi poruszyć i zaskoczyć, zostawiając czytelnika z głębokim poczuciem satysfakcji po zakończeniu lektury. Gorąco polecam tę książkę wszystkim poszukującym inteligentnie napisanego, wciągającego kryminału, który trzyma w napięciu do ostatniej strony.

„Ta niegdyś rajska fasada to cmentarzysko sekretów...”

W świecie literatury kryminalnej czasem trafiamy na książki, które wciągają nas bez reszty, prowadząc przez labirynt tajemnic i zaskakujących zwrotów akcji. Taką właśnie książką jest "Uzdrowisko" autorstwa Konrada Chęcińskiego.

"Uzdrowisko" to kryminał, który przykuwa uwagę od pierwszych stron. Akcja rozgrywa się w...

Mała wieś i początek XXI wieku. W opuszczonej willi zostają odnalezione zwłoki kobiety. W trakcie śledztwa na jaw wychodzą informacje, które rzucają nowe światło na sprawę zaginięcia młodej dziewczyny w latach osiemdziesiątych.

Niestety mieszkańcy wsi nie chcą współpracować. Ukrywają przydatne informacje i jak się okazuje sporo sekretów...

Dobrze skonstruowana fabuła, stopniowo budowane napięcie i wartka akcja. Niepokojąca atmosfera, zaskakujące plot twisty i nieoczywiste zakończenie.

To wszystko sprawia, że historia wciąga bez reszty. Niestety jest jedno ale, znacząco wpływające na całość... Chodzi o ilość bohaterów i różne sposoby ich nazywania. Wprowadza to chaos i zamieszanie, utrudniając tym samym czytanie...

Mimo wszystko, warto się się przemęczyć 🙂

Mała wieś i początek XXI wieku. W opuszczonej willi zostają odnalezione zwłoki kobiety. W trakcie śledztwa na jaw wychodzą informacje, które rzucają nowe światło na sprawę zaginięcia młodej dziewczyny w latach osiemdziesiątych.

Niestety mieszkańcy wsi nie chcą współpracować. Ukrywają przydatne informacje i jak się okazuje sporo sekretów...

Dobrze skonstruowana fabuła,...

Niewielka wieś Dobrowola, a w niej willa z czasów PRL-u, którą otacza tajemnicza aura. Odbywały się tam imprezy prominentnych polityków. Bywali szpiedzy. Zaginiona nastolatka, zamordowana kobieta, wiele osób szukających wyjaśnienia.
Akcja toczy się w 1986 i w 2005 roku. Nawarstwiające się problemy i coraz większe napięcie... i jakby coś siada, czegoś brakuje. Tak sobie myślę, że chyba najpierw powinnam przeczytać część pierwszą, która wyjaśni, jakie układy panują między głównymi bohaterami.
Odrobina czepiactwa, bo książkę przeczytałam od deski do deski z poczuciem tego, że muszę sprawdzić, czy rzeczywiście brakowało mi wiedzy z pierwszej części, a może jest to punkt wyjścia do kolejnej.
Wciąga atmosfera wakacyjnej miejscowości, ośrodka wczasowego i pola namiotowego. Mieszkańcy nie chcą mówić, zdradzać tajemnic, nawet, jak coś wiedzą, to odwracają oczy. W 1986 roku zaginęła młoda dziewczyna, Justyna. Nagle po latach sprawa wraca, a umoczeni wydają się być nie tylko dziwni ludzie z minionej epoki zamieszkujący willę, ale też funkcjonariusze milicji. Panuje totalne zamieszanie, wszystkie koncepcje padają i na koniec z tego chaosu wyłania się rozwiązanie, a każdy szukający rozwiązania zagadki ma w tym swój udział.
Jestem na tak z małym ale 🙂

Niewielka wieś Dobrowola, a w niej willa z czasów PRL-u, którą otacza tajemnicza aura. Odbywały się tam imprezy prominentnych polityków. Bywali szpiedzy. Zaginiona nastolatka, zamordowana kobieta, wiele osób szukających wyjaśnienia.
Akcja toczy się w 1986 i w 2005 roku. Nawarstwiające się problemy i coraz większe napięcie... i jakby coś siada, czegoś brakuje. Tak sobie...

„Uzdrowisko” autorstwa Konrada Chęcińskiego to dość długo wyczekiwana przeze mnie kontynuacja przygód oficera Piotra Wernera.

Po udanym debiucie Autor po raz kolejny udowadnia, że ma dar do tworzenia powieści kryminalnych.
Fabuła książki intryguje już od pierwszych stron, a klimat mroku i niepokoju nie opuszcza Czytelnika nawet na chwilę.
Chęciński bardzo umiejętnie buduje napięcie, łączy ze sobą przeszłość oraz teraźniejszość przedstawiając obraz mrocznej historii i niewyjaśnionych zdarzeń. Jednak to obraz hermetycznego społeczeństwa jest jedną z najmocniejszych stron powieści. Każdy skrywa coś przed światem, demony przeszłości czyhają w mroku, a małe miasteczko to idealne miejsce na ukrycie tego co nigdy nie powinno wyjść na światło dzienne.

W „Uzdrowisku” występują momenty które mogą początkowo wydawać się być przegadane. Mnogość postaci może przytłaczać. Jednak w pewnym momencie do Czytelnika dociera, że tak naprawdę najmniejszy szczegół może mieć tutaj ogromne znacznie, a z pozoru nieistotny bohater może odgrywać ogromną rolę. Zagadka przed którą staje Werner okazuje się mieć wiele pytań i jeszcze mniej odpowiedzi, a do samego końca tak naprawdę nie można być pewnym jej rozwiązania.

„Uzdrowisko” to moje kolejne spotkanie z twórczością Autora i z całą pewnością nie ostatnie. Fabuła jest świetne dopracowana, trzyma w napięciu i gwarantuje masę niewidomych, których Czytelnik chce jak najszybciej rozwiązać. Serdecznie 𝗣𝗢𝗟𝗘𝗖𝗔𝗠!

„Uzdrowisko” autorstwa Konrada Chęcińskiego to dość długo wyczekiwana przeze mnie kontynuacja przygód oficera Piotra Wernera.

Po udanym debiucie Autor po raz kolejny udowadnia, że ma dar do tworzenia powieści kryminalnych.
Fabuła książki intryguje już od pierwszych stron, a klimat mroku i niepokoju nie opuszcza Czytelnika nawet na chwilę.
Chęciński bardzo umiejętnie...

"Niech pan popłynie na wyspę. Ona tam jest". Eleganckie kobiece pismo na karteczce skrywało w sobie sporo niepokoju, jednak to wszystko zaczęło się lata wcześniej... W 1986 roku, gdy piętnastoletnia Justyna miała dotrzeć do ekskluzywnej niegdyś willi, w której wypoczywali komunistyczni, wysoko postawieni oficjele. Pogoda zaczęła działać na jej niekorzyść, nastawała wieczorna szaruga, raz po raz leśną ciszę przecinało krakanie wron. Gdy dotarła do bram pałacu, okazało się, iż prawdopodobnie gospodarz jest nieobecny.

Następnie dziewczyna rozpłynęła się w powietrzu...👀

Narracja prowadzona jest w kilku ramach czasowych, jednak drugim głównym okresem jest rok 2005, w którym dochodzi do odnalezienia zwł0k nieznanej nikomu kobiety. Camping w Dobrowoli zamienia się w scenę zbrodni, a oficer Piotr Werner zrobi wszystko, by doprowadzić do finału nie tylko niniejsze, świeżo wszczęte śledztwo, lecz również postara się dokopać prawdy w zaginięciu sprzed lat.

"Uzdrowisko" stanowi drugi tom serii o oficerze Wernerze. "Zło w Cmentarnej Górze" (tom 1) przesłuchałam w formie audio na Legimi i przyznam, że było to wyjątkowo długie słuchowisko, wypełnione mnogością postaci i wątków, oraz ... wisielców.

Drugi tom, czyli "Uzdrowisko" jest zdecydowanie krótszą powieścią kryminalną, po którą przede wszystkim można śmiało sięgnąć bez znajomości poprzedniego tomu. Po zapoznaniu się z obiema historiami stwierdzam, iż autor ma ogromny potencjał i idealnie sprawdziłby się w powieściach grozy. Klimat czyhającego zła tworzy w sposób wyjątkowy, można wręcz momentami poczuć się, jakoby akcja miała zmierzyć w kierunku zjawisk paranormalnych, a czarna magia niejednokrotnie nasuwa się na myśl. Bohaterowie jawią się niczym piekielne czorty, a tytułowe uzdrowisko wypełnione jest demonicznym kurzem i posępną aurą.

Przez narrację płynie się lekko, lecz ze względu na liczne postaci i przeskoki czasowe zalecałabym raczej lekturę, aniżeli słuchanie audio. Warto czasem się zatrzymać, przewertować, by dokładnie umiejscowić daną akcję i przypisać odpowiednie nazwisko do poszczególnego imienia.
Osadzenie fabuły w latach komunizmu z pewnością urozmaiciły całokształt odbioru, a tajemnice skrywane wewnątrz hermetycznego środowiska nabierały wydźwięku z każdą stroną.
Wydanie "Uzdrowiska" zostało wzbogacone ilustracjami na początku każdego rozdziału, dzięki czemu papierowy egzemplarz wyjątkowo cieszy oko.

"Gdy jesteśmy dziećmi świat dookoła przybiera monstrualne rozmiary. Kiedy dorastamy, wszystko maleje się i kurczy."

IG: Suspense_books

"Niech pan popłynie na wyspę. Ona tam jest". Eleganckie kobiece pismo na karteczce skrywało w sobie sporo niepokoju, jednak to wszystko zaczęło się lata wcześniej... W 1986 roku, gdy piętnastoletnia Justyna miała dotrzeć do ekskluzywnej niegdyś willi, w której wypoczywali komunistyczni, wysoko postawieni oficjele. Pogoda zaczęła działać na jej niekorzyść, nastawała...

Głównie mętlik i bałagan. Przegadane pół książki. Raczej nie sięgnę po kontynuację.

Głównie mętlik i bałagan. Przegadane pół książki. Raczej nie sięgnę po kontynuację.

Przeczytałam tę pozycję nie wiedząc, że to druga część. Ale nieprzeczytanie pierwszej książki nie przeszkadza. Ogólnie, książka mi się podobała, było klimatycznie, sielsko a miejscami mrocznie ale w szczegółach bardzo męczyła mnogość postaci i wątków. Uzdrowisko z czasów PRL kryje swoje tajemnice, których pilnują prominentni mieszkańcy małej miejscowości. Każdy ma swoje interesy i motywacje (nie do końca jasne). Dodatkowo, śledztwo prowadzi osobno kilka osób i każdą z nich spotykają dziwne, mało realne sytuacje. Tajemnica jest ciekawa, ale prowadzenie fabuły i budowanie napięcia się niestety nie udało.

Przeczytałam tę pozycję nie wiedząc, że to druga część. Ale nieprzeczytanie pierwszej książki nie przeszkadza. Ogólnie, książka mi się podobała, było klimatycznie, sielsko a miejscami mrocznie ale w szczegółach bardzo męczyła mnogość postaci i wątków. Uzdrowisko z czasów PRL kryje swoje tajemnice, których pilnują prominentni mieszkańcy małej miejscowości. Każdy ma swoje...