Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Borys Pasternak
Źródło: By nieznany - http://visualrian.ru/search/5/6885.html, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=76201170
15
7,0/10
Urodzony: 10.02.1890Zmarły: 30.05.1960
Rosyjski poeta i prozaik żydowskiego pochodzenia. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1958, której przyznanie spotkało się z powszechnym aplauzem w kręgach literackich, ale dotkliwie skomplikowało niełatwą sytuację autora w totalitarnym państwie (nie akceptując systemu totalitarnego znalazł się na marginesie oficjalnego życia kulturalnego). Nękany politycznymi naciskami był zmuszony odmówić jej przyjęcia.
Jego ojciec, Leonid Pasternak, był żydowskim malarzem i profesorem w szkole malarstwa w Moskwie. Jego matka, Rosa Kaufman – pianistką koncertową. We wczesnym dzieciństwie jego ojciec przeszedł na prawosławie. Wywarło to duży wpływ na Borisa. Wiele z jego późniejszych wierszy dotyka tematyki chrześcijańskiej.
Uprawiał intelektualną poezję refleksyjną, opartą na własnym systemie filozoficzno-estetycznym, tematycznie związaną z przyrodą i miłością. Syn znanego malarza i pianistki, odebrał staranne wykształcenie humanistyczne i muzyczne. Początkowo związany był z nurtem poezji futurystycznej (debiut w 1914 roku). Jego późniejsze wiersze nawiązywały do niemieckiego romantyzmu i rosyjskiego symbolizmu. W latach 20. opublikował poematy Porucznik Szmidt i Rok 1905.
Lata 30. XX w. to okres twórczego kryzysu poety sprzeciwiającego się komunistycznemu reżimowi. W 1936 z powodu swojej bezpartyjności padł ofiarą nagonki ze strony reżimowych krytyków literackich (prowadzonej m.in. na łamach Litieraturnaj Gaziety). W 1937 – w apogeum Wielkiej Czystki – jako jedyny nie podpisał się pod apelem pisarzy o rozstrzelanie „gadzin – zdrajców i szpiegów”. Udało mu się uniknąć aresztowania, mimo iż niektórzy represjonowani artyści (m.in. reżyser Wsiewołod Meyerhold) złożyli pod wpływem tortur obciążające go zeznania.
W latach powojennych Pasternak napisał swoją najsłynniejszą powieść, Doktor Żywago (ukończoną w 1954 roku),opowiadającą o przed- i porewolucyjnych losach inteligencji rosyjskiej. W cztery lata później, w 1958 roku, otrzymał za nią literacką Nagrodę Nobla, władze komunistyczne jednak uznały utwór za antyradziecki i zmusiły autora do odmowy jej przyjęcia. Na motywach tej powieści został nakręcony znany, nagrodzony Oscarami film Davida Leana pod tym samym tytułem, a w 2002 roku powstał film telewizyjny w reżyserii Giacomo Campiottiego nominowany do nagrody BAFTA. Boris Pasternak dziś uważany jest za jednego z czołowych rosyjskich pisarzy dysydentów. Zajmował się również tłumaczeniami, m.in. utworów J. Słowackiego, a także poetów zachodnioeuropejskich (m.in. W. Szekspira i J.W. Goethego) i gruzińskich.
Jego ojciec, Leonid Pasternak, był żydowskim malarzem i profesorem w szkole malarstwa w Moskwie. Jego matka, Rosa Kaufman – pianistką koncertową. We wczesnym dzieciństwie jego ojciec przeszedł na prawosławie. Wywarło to duży wpływ na Borisa. Wiele z jego późniejszych wierszy dotyka tematyki chrześcijańskiej.
Uprawiał intelektualną poezję refleksyjną, opartą na własnym systemie filozoficzno-estetycznym, tematycznie związaną z przyrodą i miłością. Syn znanego malarza i pianistki, odebrał staranne wykształcenie humanistyczne i muzyczne. Początkowo związany był z nurtem poezji futurystycznej (debiut w 1914 roku). Jego późniejsze wiersze nawiązywały do niemieckiego romantyzmu i rosyjskiego symbolizmu. W latach 20. opublikował poematy Porucznik Szmidt i Rok 1905.
Lata 30. XX w. to okres twórczego kryzysu poety sprzeciwiającego się komunistycznemu reżimowi. W 1936 z powodu swojej bezpartyjności padł ofiarą nagonki ze strony reżimowych krytyków literackich (prowadzonej m.in. na łamach Litieraturnaj Gaziety). W 1937 – w apogeum Wielkiej Czystki – jako jedyny nie podpisał się pod apelem pisarzy o rozstrzelanie „gadzin – zdrajców i szpiegów”. Udało mu się uniknąć aresztowania, mimo iż niektórzy represjonowani artyści (m.in. reżyser Wsiewołod Meyerhold) złożyli pod wpływem tortur obciążające go zeznania.
W latach powojennych Pasternak napisał swoją najsłynniejszą powieść, Doktor Żywago (ukończoną w 1954 roku),opowiadającą o przed- i porewolucyjnych losach inteligencji rosyjskiej. W cztery lata później, w 1958 roku, otrzymał za nią literacką Nagrodę Nobla, władze komunistyczne jednak uznały utwór za antyradziecki i zmusiły autora do odmowy jej przyjęcia. Na motywach tej powieści został nakręcony znany, nagrodzony Oscarami film Davida Leana pod tym samym tytułem, a w 2002 roku powstał film telewizyjny w reżyserii Giacomo Campiottiego nominowany do nagrody BAFTA. Boris Pasternak dziś uważany jest za jednego z czołowych rosyjskich pisarzy dysydentów. Zajmował się również tłumaczeniami, m.in. utworów J. Słowackiego, a także poetów zachodnioeuropejskich (m.in. W. Szekspira i J.W. Goethego) i gruzińskich.
7,0/10średnia ocena książek autora
2 193 przeczytało książki autora
3 615 chce przeczytać książki autora
36fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Budzi się Łódź… Obrazy miasta w literaturze do 1939 roku. Antologia
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2020
Listy. Cwietajewa, Rilke, Pasternak
Rainer Maria Rilke, Borys Pasternak
8,0 z 8 ocen
76 czytelników 4 opinie
2018
Na całe życie. Listy 1910–1954
Borys Pasternak, Olga Frejdenberg
0,0 z ocen
12 czytelników 0 opinii
2014
Poeci rosyjscy w przekładach Artura Sandauera
Osip Mandelsztam, Borys Pasternak
6,0 z 1 ocen
4 czytelników 0 opinii
1987
Literatura na świecie nr 3/1986 (176)
Józef Waczków, Borys Pasternak
9,0 z 1 ocen
5 czytelników 0 opinii
1986
Literatura na świecie nr 6/1973 (26)
Borys Pasternak, Borys Polewoj
0,0 z ocen
5 czytelników 0 opinii
1973
Powiązane treści
Publicystyka
23
Aktualności
Anna Sierant
4
Ciekawostki o literackim Noblu: kilka faktów, o których (być może) nie słyszeliście
Varia
Konrad Wrzesiński
9
Noblowskie ciekawostki. Gdzie w rankingu plasują się polscy twórcy?
Aktualności
Anna Sierant
157
Literacka Nagroda Nobla 2022. Obejrzyjmy razem transmisję z jej ogłoszenia
Już w najbliższy czwartek, 6 października, poznamy nazwisko laureata lub laureatki Literackiej Nagrody Nobla 2022. Zapraszamy do wspólnego oglądania relacji na żywo z ogłoszenia...
Aktualności
LubimyCzytać
6
Julian Tuwim, jakiego (być może) nie znaliście
Cierpiał na agorafobię i nerwicę, interesował się demonologią i planował stworzenie wielkiej monografii poświęconej szczurom. Autor „Lokomotywy”, znany ze swojego błyskotliwego...
Aktualności
LubimyCzytać
39
Abdulrazak Gurnah z Literacką Nagrodą Nobla!
Nagrody Nobla uznawane są za jedne z najważniejszych wyróżnień, jakie można dostać za osiągnięcia naukowe, zasługi dla społeczeństw i ludzkości, a także – za wybitną twórczość...
Aktualności
LubimyCzytać
1915
Wyzwanie czytelnicze lubimyczytać.pl. Temat na październik
We wrześniu czytaliśmy książki Stanisława Lema lub te zainspirowane jego twórczością. W końcu to właśnie w tym miesiącu przypadała w tym roku 100. rocznica urodzin autora...
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
To dobrze, kiedy człowiek zawodzi nasze oczekiwania, kiedy nie odpowiada z góry powziętym wyobrażeniom. Typowość to koniec człowieka, to wyr...
To dobrze, kiedy człowiek zawodzi nasze oczekiwania, kiedy nie odpowiada z góry powziętym wyobrażeniom. Typowość to koniec człowieka, to wyrok na niego. Jeżeli nie da się go podciągnąć pod żaden wzorzec, jeżeli nie jest typowy, to znaczy, że spełnia co najmniej połowę wymagań, jakie się stawia człowiekowi. Jest panem samego siebie, zdobył już szczyptę nieśmiertelności
41 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Doktor Żywago Borys Pasternak
7,4
Niezwykła uczta czytelnicza - ostatnio jakieś rozpasanie czytelnicze. Z bólem w klatce piersiowej, że za szybko błądzę po kartkach bez opamiętania. Bez pogardy dla rewolucjonistów, za to z wrażliwością poety na okrucieństwo historii, które nie lubi obojętności. Obracający się z młotem na ramieniu, który przypadkiem uderzył w zabobonną Rosję. Bez krzykliwej, jaskrawej formy. Długi wstęp, długie rozwiązanie akcji i subtelny finał, który zaboli największych twardzieli mieszkających w dalekich zakątkach Syberii. Bolesna lekcja, którą nie uleczysz miłością i bratnim spojrzeniem na twardą rzeczywistość. Zasłużone nagrody i zasłużona klasyka warta ceny ryzyka, by przebrnąć przez mgliste rozdziały, które rozwadniają fabułę, co spuszczają z tonu. Wyraziste sylwetki postaci, rewolucja październikowa, która niczym taran rozbija garnizon myślicieli. Dramatyczna pożoga serc niezdolna do pogodzenia. Krytyka skłóconej ludzkości, która w chwili zagrożenia nie potrafi się pojednać. Wszyscy jesteśmy ofiarami zmian w systemie, jesteśmy skazani na historię, która nie znosi próżni. Wybitna proza ze snajperskim karabinem wymierza w nasze powykręcane bebechy. Strach przed jutrem, strach przed zmianą - tylko Doktor Żywago zmęczony hucpą polityczną stoi równo na nogach, ale nawet on nie uniknie tej kuli z drugiego kąta budynku.
Doktor Żywago Borys Pasternak
7,4
Zmierzyłem się z kultową, przeogromną książką, dzięki której Borys Pasternak otrzymał literackiego Nobla. „Arcydzieło”, pisali, „ponadczasowa powieść o miłości”. I mimo, że bardzo się starałem dać się ponieść rewolucyjno-wojennym czasom, ugrzęzłem w książce jak bohaterowie na dalekiej północy czy wschodzie, sam już nie wiem.
Wystarczy zerknąć na entuzjastyczne recenzje, aby dowiedzieć się, o czym Pasternak opowiada. A opowiada wybitnie plastycznie. I ja się pod nimi wszystkimi podpisuję, tyle że nie znajduję w książce zaliczanej do klasyki tego „czegoś”. Trójkąt Jurij-Lara i Strielnikow owszem, wydarza się, ale nie jest siłą napędową powieści (dialogi co najmniej kuleją),dramat na linii Komarowski-Lara – rozczarowujący, a Tonii-Jurijego – zupełnie niedorzeczny. Miałem wrażenie, że były one gdzieś z boku i zupełnie, ale to zupełnie mnie nie urzekły, nie zaciekawiły, a przecież to dzięki burzliwym uczuciom bohaterów Czytelnik wybacza im nieracjonalne postępowanie i kibicuje im, aby wszystko ułożyło się dla zakochanych jak najlepiej. Miałem wrażenie, jakby Autor nie potrafił oddać niezwykłości uczucia, które połączyło młodych i które, jak wynikało z książki, miało pchać ich w nieznane rejony i w konsekwencji dorowadzić do klęski. Ich przypadkowe spotkanie i zrodzona wówczas miłość, o której Pasternak pisze przez dobrych kilkaset stron, były zupełnie mdłe i pozbawione… tego gorącego uczucia.
„Doktor...” nie jest zatem typowym love story (stąd nie rozumem, dlaczego usilnie tak się go właśnie „reklamuje”) – to raczej opowieść o okrucieństwie, szaleństwie i sadyzmie wojny oraz niedorzeczności i brutalności rewolucji. O upadku człowieczeństwa i o demonach, które politycy umieją wywołać wśród zwykłych ludzi. To oczywiście również książka o zakłamaniu radzieckiej nowej czerwonej „elity” i o tym, jak rewolucja pożera własne dzieci.
Mimo tego natłok wydarzeń – przeważnie mało istotnych, dziejących się jakby na uboczu głównych wątków historii, połączony z ogromem postaci – również występujących „na chwilę”, tylko by ukazać jaką cechę lub postawę, którą Autor potępia lub chwali – rozmywał, rozrywał spójność powieści, utrudniał mi jej odbiór.
Oj, wynudziłem się, umęczyłem. Jestem rozczarowany. Powiem jedno: uff.