Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo chciałam przeczytać dobrą książkę historyczną o polskich królowych, czytam i szukam... "Brzydka królowa" rozczarowała mnie. Mimo wielu wątków i barwnych postaci mniej lub bardziej historycznych, książka jest mało emocjonalna. Kiedy Elżbieta Rakuszanka płacze lub złości nie płaczę i nie złoszczę się razem z nią. I nie chodzi mi o ckliwość i łzawość, ale o prawdziwe emocje. Autorka pozbawiła swoich bohaterów wyrazistości. Może to efekt niezbyt dużej objętości książki, a szkoda, bo temat i epoka fascynujące.

Bardzo chciałam przeczytać dobrą książkę historyczną o polskich królowych, czytam i szukam... "Brzydka królowa" rozczarowała mnie. Mimo wielu wątków i barwnych postaci mniej lub bardziej historycznych, książka jest mało emocjonalna. Kiedy Elżbieta Rakuszanka płacze lub złości nie płaczę i nie złoszczę się razem z nią. I nie chodzi mi o ckliwość i łzawość, ale o prawdziwe...

Trudno nazwać "opowieść Podręcznej" arcydziełem, ale zasługuje na najwyższe noty. Wstrząsająca. Książka sprzed 31-laty a dotyka tak bardzo współczesności, że strach. Porażająca, pokazuje jak szkodliwy jest każdy fanatyzm (religijny, polityczny, obyczajowy), jak łatwo można zmienić mentalność ludzi i manipulować strachem o najbliższych. "Człowiek się tak łatwo przystosowuje (...) To zdumiewające, do czego ludzie potrafią przywyknąć, jeśli tylko mogą to sobie jakoś powetować". "Opowieść" przeczytałam w jeden dzień- jestem pod ogromnym wrażeniem i natłokiem myśli i pytań jakie we mnie zostawiła. Pytania ważne; o moją reakcje na sytuacje ograniczenia wolności własnej, o heroizm i bohaterstwo w zderzeniu z miłością do dzieci i o zwyczajne decyzje w codziennym życiu.

Trudno nazwać "opowieść Podręcznej" arcydziełem, ale zasługuje na najwyższe noty. Wstrząsająca. Książka sprzed 31-laty a dotyka tak bardzo współczesności, że strach. Porażająca, pokazuje jak szkodliwy jest każdy fanatyzm (religijny, polityczny, obyczajowy), jak łatwo można zmienić mentalność ludzi i manipulować strachem o najbliższych. "Człowiek się tak łatwo przystosowuje...

Zaczęłam czytać i nie wiem kiedy opowieść się skończyła. Nie jest to klasyczny kryminał, choć mamy więzienie, przestępców, ofiary. Ale zaniknął gdzieś podział na dobrych i złych. Każda postać jest gamą szarości, konglomeratem uczuć,ideałów, przeżyć, wyborów i intencji. Coś sprawia, że Syn wyzwala we mnie pozytywne uczucia i choć jest negatywnym bohaterem trzymam do końca kciuki za dobre zakończenie. Zastanawiam się na ile mogę się utożsamić z Synem a na ile z innymi bohaterami powieści. Bo chociaż każdy z nas chciał być kiedyś superbohaterem, to tak naprawdę nosimy w sobie wszystkie odcienie szarości.

Zaczęłam czytać i nie wiem kiedy opowieść się skończyła. Nie jest to klasyczny kryminał, choć mamy więzienie, przestępców, ofiary. Ale zaniknął gdzieś podział na dobrych i złych. Każda postać jest gamą szarości, konglomeratem uczuć,ideałów, przeżyć, wyborów i intencji. Coś sprawia, że Syn wyzwala we mnie pozytywne uczucia i choć jest negatywnym bohaterem trzymam do końca...