Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polski Lovecraft. Fajnie. Kreska czasem za brudna i musiałam się zastanowić co się dzieje. Troszkę szkoda, że nie wykorzystano drugiego planu na przemycenie jakiś tajemniczych smaczków.
Czekam na kolejne historie o/z Paszczewa.
(Posłowie dziwną wstawką, jakbym czytała recenzje komiksu w komiksie, ale ja to się nie znam)

Polski Lovecraft. Fajnie. Kreska czasem za brudna i musiałam się zastanowić co się dzieje. Troszkę szkoda, że nie wykorzystano drugiego planu na przemycenie jakiś tajemniczych smaczków.
Czekam na kolejne historie o/z Paszczewa.
(Posłowie dziwną wstawką, jakbym czytała recenzje komiksu w komiksie, ale ja to się nie znam)

Wiele z tego co chciałam napisać, napisali przedmówcy, ale podsumuje.
Komiks prezentuje wiele emocji, które towarzyszą człowiekowi w procesie twórczym. Nawet koniec ma silny przekaz, który też zagościł mi w umyśle nie raz. Rubin i Honor są do bólu "relatable" (pan malarz też). Do tego wszystko opracowane w świetnym, nie oczywistym świecie, którego odkrywanie nawet w kącikach kadrów bardzo cieszy.

Wiele z tego co chciałam napisać, napisali przedmówcy, ale podsumuje.
Komiks prezentuje wiele emocji, które towarzyszą człowiekowi w procesie twórczym. Nawet koniec ma silny przekaz, który też zagościł mi w umyśle nie raz. Rubin i Honor są do bólu "relatable" (pan malarz też). Do tego wszystko opracowane w świetnym, nie oczywistym świecie, którego odkrywanie nawet w...

Odejmuje dwie gwiazdki za koniec, gdzie nagle Świetliści się pojawiają jak grzyby po deszczu. O co chodzi z Renarinem? To że Ojciec Burz zgodził się zostać sprenem Dalinara też do mnie nie przemawia...

Odejmuje dwie gwiazdki za koniec, gdzie nagle Świetliści się pojawiają jak grzyby po deszczu. O co chodzi z Renarinem? To że Ojciec Burz zgodził się zostać sprenem Dalinara też do mnie nie przemawia...