Jesteśmy społecznością, która kocha książki

I dochodzimy do truskawki na torcie jak mawiał klasyk. Uwieńczenie trylogii, gdzie po przeczytaniu 2 tomu o mało nie ochrzaniłem listonosza, że tak długo musiałem czekać na zamówioną książkę. Główni bohaterowie ustępują tu pola drugiej linii, co bardzo napędza akcję książki i nadaje jej niesamowicie wielu wątków, które na końcu świetnie zgrywają się w całość wgnatając człowieka nieprzewidywalnością i inwencją autora. Smutne było po trochu zakończenie, chociaż najważniesze, że Adro przetwało, ma nowych bohaterów i jest tyle do zrobienia, że Autor ma niesamowicie wiele materiału do kolenych części. Sceny batalistyczne, oczywiście fantastycznie opisane, do tego stopnia, że czuje się proch, krew i czuje się wszystkie emocje jakie przeżywają bohaterowie. Fajnie, że to jeszcze nie koniec;]

I dochodzimy do truskawki na torcie jak mawiał klasyk. Uwieńczenie trylogii, gdzie po przeczytaniu 2 tomu o mało nie ochrzaniłem listonosza, że tak długo musiałem czekać na zamówioną książkę. Główni bohaterowie ustępują tu pola drugiej linii, co bardzo napędza akcję książki i nadaje jej niesamowicie wielu wątków, które na końcu świetnie zgrywają się w całość wgnatając...

Porywająca. Trafiamy w sam wir wojennej zawieruchy. Z jednej strony wojna z Kezem i coraz trudniejsze warunki obrony, z drugiej wkurzony bóg, który dostał niespodziewanie w łeb. A poza tym spiski, tajemnice, trudne relacje ojca z synem i w tym wszystkim świetna narracja. Pojawiają się bohaterowie z 2,3,4 planu i jest świetnie. Szkoda, że kilka postaci musiał autor uśmiercić, ale może dzięki temu, że nikt nie jest nietykalny ta książka tak wciąga? I fajnie byłoby być takim prochowym magiem;).

Porywająca. Trafiamy w sam wir wojennej zawieruchy. Z jednej strony wojna z Kezem i coraz trudniejsze warunki obrony, z drugiej wkurzony bóg, który dostał niespodziewanie w łeb. A poza tym spiski, tajemnice, trudne relacje ojca z synem i w tym wszystkim świetna narracja. Pojawiają się bohaterowie z 2,3,4 planu i jest świetnie. Szkoda, że kilka postaci musiał autor...

Ciężko zaczyna się nową historię, nowe uniwersum i świat stworzony przez autora na którego trafiłem przypadkiem w antykwiariacie. A świat w którym istnieją strzelby na proch i magia jest czymś wyjątkowym.
Chwilę trwa zanim czytelnik wniknie w świat i odpłynie z historią, ale warto było. Tamas jako szef powstania rządzi twardą ręką, chociaż nie ustrzega się błędów, niemniej jednak jest geniuszem i światnym strategiem. Taniel syn Taniela jest świtnym strzelcem i żołnierzem, ale dość niepokornym wobec ojca. Magia, przepowiednie, fantasy w czystym wydaniu, ale i zwykła rąbanka, kiedy na scene wkracza Gang Balwierzy z brzytwami i bóg pod postacią kucharza, zaczyna się niezłe widowisko. Autor odkrył coś czego nikt jeszcze chyba nie wymyślił i spiął to w dobrą całość chwilami z dobrym poczuciem humoru i wartką akcją. Kupiłem przypadkiem i wiem, że na półce stanie cała trylogia a pewnie i wszystko co facet wyda na świat ;]

Ciężko zaczyna się nową historię, nowe uniwersum i świat stworzony przez autora na którego trafiłem przypadkiem w antykwiariacie. A świat w którym istnieją strzelby na proch i magia jest czymś wyjątkowym.
Chwilę trwa zanim czytelnik wniknie w świat i odpłynie z historią, ale warto było. Tamas jako szef powstania rządzi twardą ręką, chociaż nie ustrzega się błędów, niemniej...

Ciszewski jak zwykle w serii o Tyszkiewiczu lekko szokuje. Znajdujemy się w zawierusze po wyborach, gdzie do władzy dochodzi pokonana wcześniej koalicja. Wszyscy już tylko czekają jak duża miotła wyrzuci połowę funkcjonariuszy na zbity pysk, a tu jeszcze niespodzianki. Atak terrorystyczny na samolot z dygnitarzem rosyjskim, kilku zamachowców biegających po Warszawie z C-4. W dodatku zamach na Placu Zamkowym, wielki przekręt ze szmuglowaniem broni i ogromny układ biznesowo polityczny godzący w bezpieczeństwo kraju. A wszystko to w jednej książce. Jak to na p. Marcina książka sama się czyta i jakby nie obowiązki to szkoda było odkładać lekturę, przewiując co tym razem czeka za rogiem. Tyszkiewicz dla mnie, może i jest torchę zbyt nierealny, przjaskrawiony, ale Krzeptowski i reszta drugiego planu świetnie to równoważy pokazując jak zgraną ekipę stworzyli bohaterowie. Dobrze, że Autor zastrzegł na końcu, że akcja książki nie odnosi się, do żadnych osób oraz zdarzeń z rzeczywistości bo przysiągłbym, że ten człowiek wie coś więcej niż mówią nam media.

Ciszewski jak zwykle w serii o Tyszkiewiczu lekko szokuje. Znajdujemy się w zawierusze po wyborach, gdzie do władzy dochodzi pokonana wcześniej koalicja. Wszyscy już tylko czekają jak duża miotła wyrzuci połowę funkcjonariuszy na zbity pysk, a tu jeszcze niespodzianki. Atak terrorystyczny na samolot z dygnitarzem rosyjskim, kilku zamachowców biegających po Warszawie z C-4....

Pięknie skonstruowana książka, która mówi o przeszłości już poznanej, teraźniejszości dziejącej się na naszych oczach i miejmy nadzieje na przyszłości, która nigdy nie nastąpi. Bohaterowie mają ścisły związek z pszczołami, jednakże owady te są tylko tłem. Na pierwszym planie trzeba zauważyć trudne relacje międzyludzki zawarte gdzieś jakby pomiędzy wierszami, każdej z historii. Relacja ojciec- córka, ojciec-syn, mąż-żona, matka-dziecko to chyba najważniejsze. I nie ma tu nic o rzeczy czas i miejsce, te relacje są ponadczasowe jak i problemy z nimi związane. Pszczoły jako tło świetnie spełniają swoją rolę uwypuklając swoją obecnością lub jej brakiem ludzkie problemy i dramaty. Przeczytałem tę książkę niemal jednym tchem. Osobiście uwielbiam te piękne i mądre zwierzęta i jestem nimi coraz bardziej zafascynowany, jednak do rzeczy. Świat zmierza do samozagłady co niestety nie jest fabularną fikcją, a pszczoły są niestety tej zagłady głównymi bohaterkami. Można potraktować tą książkę jako przestrogę, nie tyle dla nas ile dla naszych dzieci, które odziedziczą po nas ten świat, bardzo często nieodwracalnie zdewastowany. Myślę, że autorka na swój sposób chciała pokazać co by było gdyby, a przyznam szczerze wizja świata wyludnionego, sztucznego i kontrolowanego w każdej sferze wręcz mnie przeraża i oby ten najczarniejszy scenariusz nie został nigdy zekranizowany w ogólnoświatowym rozumieniu.

Pięknie skonstruowana książka, która mówi o przeszłości już poznanej, teraźniejszości dziejącej się na naszych oczach i miejmy nadzieje na przyszłości, która nigdy nie nastąpi. Bohaterowie mają ścisły związek z pszczołami, jednakże owady te są tylko tłem. Na pierwszym planie trzeba zauważyć trudne relacje międzyludzki zawarte gdzieś jakby pomiędzy wierszami, każdej z...

Książka z pewnością nietuzinkowa. Autor nie pozwala się zamknąć z tematem w szablonie, a przedstawia swój światopogląd, być może kontrowersyjny, trochę skręcający w lewo, ale swój. Jeździ po słynnym ostatnio Międzymorzu i wsłuchuje się w nastroje "ludów słowiańskich". Nie ocenia wyłącznie stanu obecnego, a poszukuje prawidłowości z historii. Niektóre z obserwacji pochodzą wręcz z karczemnych imprez, ale może dzięki temu są autentyczne. Po przeczytaniu książki żaden ze znanych nam narodów nie jest już taki sam. Czesi, Słowacy, Polacy, Węgrzy to tylko wierzchołek tego Międzymorza. Niektórzy nawet nie słyszeli o tym pojęciu, inni uważają się za liderów, a inni mają to po prostu gdzieś, bo nie dogadają się z wrogim od wieków sąsiadem i tyle. Może jednak taka jest trochę ta nasza Europa Środkowa? NIe jest to monolit, nawet nie jest to zbieżna wizja, a raczej każdy ma swoje Medzymorze i nie zawsze pokrywa się to z wizją ogółu. Piękny slogan, ale chyba bardziej to utopia.

Książka z pewnością nietuzinkowa. Autor nie pozwala się zamknąć z tematem w szablonie, a przedstawia swój światopogląd, być może kontrowersyjny, trochę skręcający w lewo, ale swój. Jeździ po słynnym ostatnio Międzymorzu i wsłuchuje się w nastroje "ludów słowiańskich". Nie ocenia wyłącznie stanu obecnego, a poszukuje prawidłowości z historii. Niektóre z obserwacji pochodzą...