Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie.

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie.

Świat nie jest instytucją zajmującą się spełnianiem życzeń.

Świat nie jest instytucją zajmującą się spełnianiem życzeń.

Moje idee to gwiazdy, których nie potrafię ułożyć w konstelacje.

Moje idee to gwiazdy, których nie potrafię ułożyć w konstelacje.

- Okay - powiedział, gdy minęła cała wieczność. - Może "okay" będzie naszym "zawsze". - Okay - zgodziłam się.

- Okay - powiedział, gdy minęła cała wieczność. - Może "okay" będzie naszym "zawsze". - Okay - zgodziłam się.

- Czytałeś książki z serii? - Widziałem filmy. Cath tak mocno wywróciła oczami, że aż ją zabolało.

- Czytałeś książki z serii? - Widziałem filmy. Cath tak mocno wywróciła oczami, że aż ją zabolało.

- Po co piszemy? – powtórzyła profesor Piper. Cath spojrzała na swój notatnik. „Żeby zniknąć”.

- Po co piszemy? – powtórzyła profesor Piper. Cath spojrzała na swój notatnik. „Żeby zniknąć”.

Chodzi o to, że jak dziewczyna wie, że jest ładna, to już nie jest ładna. Ona tak się wtedy zachowuje, robi takie miny, pyszni się, nadyma i ośmiesza, że przestaje być ładna. Ładne są tylko te dziewczyny, które myślą, że nie są ładne. Na przykład Hania.

Chodzi o to, że jak dziewczyna wie, że jest ładna, to już nie jest ładna. Ona tak się wtedy zachowuje, robi takie miny, pyszni się, nadyma i ośmiesza, że przestaje być ładna. Ładne są tylko te dziewczyny, które myślą, że nie są ładne. Na przykład Hania.

Płacz jest oznaką słabości. Macie sobie uświadomić to, co czujecie, a nie wolno wam tego okazywać. Powinnyście być nieprzeniknione jak skała.

Płacz jest oznaką słabości. Macie sobie uświadomić to, co czujecie, a nie wolno wam tego okazywać. Powinnyście być nieprzeniknione jak skała.

- Jak to? Kolega mnie nie poznaje? - Zaraz... kolega nazywa się Beksa. Cykucki spojrzał na mnie i westchnął. Istotnie, zanik pamięci u Kłapucha był nader żałosny. - Jestem Cykucki - powiedział ponuro. - Co? Kucki? - zapytał Kłapuch zdradzając w dodatku jakby zanik słuchu. - Cykucki. Aha... trzy kucki. Ale czemu kolega sepleni? - Ja nie seplenię - zasapał Cykucki - ale tak się nazywam. Cyku-cki. Mówią też na mnie 'Cykuś' - chrząknął wstydliwie. - Cykuś, czy to koledze coś mówi? - Kicuś? Nie, nie słyszałem. To zajączek?

- Jak to? Kolega mnie nie poznaje? - Zaraz... kolega nazywa się Beksa. Cykucki spojrzał na mnie i westchnął. Istotnie, zanik pamięci u Kłapucha był nader żałosny. - Jestem Cykucki - powiedział ponuro. - Co? Kucki? - zapytał Kłapuch zdradzając w dodatku jakby zanik słuchu. - Cykucki. Aha... trzy kucki. Ale czemu kolega sepleni? - Ja nie seplenię - zasapał Cykucki - ale tak się n...

Gdybym napakowała sobie na rzęsy tyle tuszu co ona,to nie starczyłoby mi siły ,żeby podnieść powieki.

Gdybym napakowała sobie na rzęsy tyle tuszu co ona,to nie starczyłoby mi siły ,żeby podnieść powieki.