Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem wielką fanką twórczości Pani Puzyńskiej. Uwielbiam jej książki i najchętniej nie czytałabym nic innego. Jednakże muszę z przykrością stwierdzić, że "Z jednym wyjątkiem" nie przypadła mi do gustu. Zgadzam się z poprzednią opinią, że lektura została zdominowana przez szachy. Szachy, szachy, szachy... Nie mogę powiedzieć, że zawiodłam się na tej pozycji, ale nie mogę też powiedzieć, że była ona równie dobra jak trzy poprzednie propozycje. Zakłócenie właściwego toku akcji spowodowało to, że książka stała się pospolita, nietrzymająca w napięciu. Nie mam na myśli tego, że nudziłam się podczas lektury. Po prostu nie czytałam jej z zapartym tchem. Mimo wszystko nie mam tego za złe Pani Puzyńskiej. W końcu ten się nie myli, kto nic nie robi.

Jestem wielką fanką twórczości Pani Puzyńskiej. Uwielbiam jej książki i najchętniej nie czytałabym nic innego. Jednakże muszę z przykrością stwierdzić, że "Z jednym wyjątkiem" nie przypadła mi do gustu. Zgadzam się z poprzednią opinią, że lektura została zdominowana przez szachy. Szachy, szachy, szachy... Nie mogę powiedzieć, że zawiodłam się na tej pozycji, ale nie mogę...

Teraz mogę to stwierdzić z ręką na sercu- bez twórczości Pani Puzyńskiej moje życie byłoby o wiele nudniejsze. Kiedy tylko wzięłąm do ręki "Trzydziestą pierwszą" wiedziałam, że to będzie niezwykłe przeżycie. I nie myliłam się. Lekturę czytałam z zapartym tchem i ani na chwilę nie mogłam się od niej oderwać. Jestem pełna podziwu dla talentu Pani Puzyńskiej. W fenomenalny sposób łączy teraźniejszość z przeszłością, wspomnienia z bieżącymi wydarzeniami. Dodatkowo zaskakuje czytelnika nietuzinkowym zakończeniem. Każde pytanie, które stawia sobie czyteklnik podczas lektury, nie pozostaje bez odpowiedzi. Pani Puzyńska sypie zagadkami i tajemnicami "jak z rękawa". Genialna autorka, wspaniały cykl i kolejna doskonała pozycja autorstwa tej młodej fenomenalnej pisarki. POLECAM

Teraz mogę to stwierdzić z ręką na sercu- bez twórczości Pani Puzyńskiej moje życie byłoby o wiele nudniejsze. Kiedy tylko wzięłąm do ręki "Trzydziestą pierwszą" wiedziałam, że to będzie niezwykłe przeżycie. I nie myliłam się. Lekturę czytałam z zapartym tchem i ani na chwilę nie mogłam się od niej oderwać. Jestem pełna podziwu dla talentu Pani Puzyńskiej. W fenomenalny...

Moim zdaniem zawiązanie akcji jest bardzo dobre. Zasługuje wręcz na miano iście kryminalnego. Tajemnica sprzed lat rozwiązywana przez 12-letnią dziewczynkę. Czyż nie brzmi to dobrze? Jednakże jak mówi znane przysłowie: "Miłe złego początki, lecz koniec żałosny". Autorka rozbudza w czytelniku ciekawość, nadzieję na zaskakującą i wartką akcję. Ale tak się nie dzieje. Pani Grimes niczym barokowa poetka zakłóca właściwy tok akcji poprzez różne historie wplatane w fabułę, mające na celu urozmaicenie lektury. Tak naprawdę jest to duży błąd i to decyduje o niepowodzeniu książki. Jednakże owa pozycja wprawia mnie w melancholijny nastrój i to spowodowało, że odczuwam do niej sentyment i całkowicie nie skreślam jej z listy dobrej literatury.

Moim zdaniem zawiązanie akcji jest bardzo dobre. Zasługuje wręcz na miano iście kryminalnego. Tajemnica sprzed lat rozwiązywana przez 12-letnią dziewczynkę. Czyż nie brzmi to dobrze? Jednakże jak mówi znane przysłowie: "Miłe złego początki, lecz koniec żałosny". Autorka rozbudza w czytelniku ciekawość, nadzieję na zaskakującą i wartką akcję. Ale tak się nie dzieje. Pani...