Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem wielką fanką twórczości Pani Puzyńskiej. Uwielbiam jej książki i najchętniej nie czytałabym nic innego. Jednakże muszę z przykrością stwierdzić, że "Z jednym wyjątkiem" nie przypadła mi do gustu. Zgadzam się z poprzednią opinią, że lektura została zdominowana przez szachy. Szachy, szachy, szachy... Nie mogę powiedzieć, że zawiodłam się na tej pozycji, ale nie mogę też powiedzieć, że była ona równie dobra jak trzy poprzednie propozycje. Zakłócenie właściwego toku akcji spowodowało to, że książka stała się pospolita, nietrzymająca w napięciu. Nie mam na myśli tego, że nudziłam się podczas lektury. Po prostu nie czytałam jej z zapartym tchem. Mimo wszystko nie mam tego za złe Pani Puzyńskiej. W końcu ten się nie myli, kto nic nie robi.

Jestem wielką fanką twórczości Pani Puzyńskiej. Uwielbiam jej książki i najchętniej nie czytałabym nic innego. Jednakże muszę z przykrością stwierdzić, że "Z jednym wyjątkiem" nie przypadła mi do gustu. Zgadzam się z poprzednią opinią, że lektura została zdominowana przez szachy. Szachy, szachy, szachy... Nie mogę powiedzieć, że zawiodłam się na tej pozycji, ale nie mogę...

Teraz mogę to stwierdzić z ręką na sercu- bez twórczości Pani Puzyńskiej moje życie byłoby o wiele nudniejsze. Kiedy tylko wzięłąm do ręki "Trzydziestą pierwszą" wiedziałam, że to będzie niezwykłe przeżycie. I nie myliłam się. Lekturę czytałam z zapartym tchem i ani na chwilę nie mogłam się od niej oderwać. Jestem pełna podziwu dla talentu Pani Puzyńskiej. W fenomenalny sposób łączy teraźniejszość z przeszłością, wspomnienia z bieżącymi wydarzeniami. Dodatkowo zaskakuje czytelnika nietuzinkowym zakończeniem. Każde pytanie, które stawia sobie czyteklnik podczas lektury, nie pozostaje bez odpowiedzi. Pani Puzyńska sypie zagadkami i tajemnicami "jak z rękawa". Genialna autorka, wspaniały cykl i kolejna doskonała pozycja autorstwa tej młodej fenomenalnej pisarki. POLECAM

Teraz mogę to stwierdzić z ręką na sercu- bez twórczości Pani Puzyńskiej moje życie byłoby o wiele nudniejsze. Kiedy tylko wzięłąm do ręki "Trzydziestą pierwszą" wiedziałam, że to będzie niezwykłe przeżycie. I nie myliłam się. Lekturę czytałam z zapartym tchem i ani na chwilę nie mogłam się od niej oderwać. Jestem pełna podziwu dla talentu Pani Puzyńskiej. W fenomenalny...

Moim zdaniem zawiązanie akcji jest bardzo dobre. Zasługuje wręcz na miano iście kryminalnego. Tajemnica sprzed lat rozwiązywana przez 12-letnią dziewczynkę. Czyż nie brzmi to dobrze? Jednakże jak mówi znane przysłowie: "Miłe złego początki, lecz koniec żałosny". Autorka rozbudza w czytelniku ciekawość, nadzieję na zaskakującą i wartką akcję. Ale tak się nie dzieje. Pani Grimes niczym barokowa poetka zakłóca właściwy tok akcji poprzez różne historie wplatane w fabułę, mające na celu urozmaicenie lektury. Tak naprawdę jest to duży błąd i to decyduje o niepowodzeniu książki. Jednakże owa pozycja wprawia mnie w melancholijny nastrój i to spowodowało, że odczuwam do niej sentyment i całkowicie nie skreślam jej z listy dobrej literatury.

Moim zdaniem zawiązanie akcji jest bardzo dobre. Zasługuje wręcz na miano iście kryminalnego. Tajemnica sprzed lat rozwiązywana przez 12-letnią dziewczynkę. Czyż nie brzmi to dobrze? Jednakże jak mówi znane przysłowie: "Miłe złego początki, lecz koniec żałosny". Autorka rozbudza w czytelniku ciekawość, nadzieję na zaskakującą i wartką akcję. Ale tak się nie dzieje. Pani...

Książka jest ciekawa. Trzeba przyznać, że czytelnik nie może doczekać się rozwikłania zagadki. Czyta ostatnie strony z zapartym tchem, czeka, cierpliwie czeka i... wielkie rozczarowanie. Zakończenie jest pospolite, nie urzeka. A już na pewno nie jest takie, jakiego się spodziewamy. Oczywiście nie mam na myśli, że książka jest beznadziejna. Wręcz przeciwnie- uważam, że jest całkiem dobra. Ale mogłaby nabrać jeszcze większego potencjału, gdyby rozwiązanie tajemnicy sprzed lat okazało się bardziej interesujące. Oczywiście w następnym tomie akcja zaczyna się rozwijać, ale mimo wszystko nie jest to to, czego oczekuję. Podsumowując wszystko, uważam, że można sięgnąć po tę pozycję, ale nie należy spodziewać się po niej zbyt wiele.

Książka jest ciekawa. Trzeba przyznać, że czytelnik nie może doczekać się rozwikłania zagadki. Czyta ostatnie strony z zapartym tchem, czeka, cierpliwie czeka i... wielkie rozczarowanie. Zakończenie jest pospolite, nie urzeka. A już na pewno nie jest takie, jakiego się spodziewamy. Oczywiście nie mam na myśli, że książka jest beznadziejna. Wręcz przeciwnie- uważam, że jest...

Ta książka była moim pierwszym spotkaniem z twórczością Pani Puzyńskiej. Znalazłam w jakiejś gazecie reklamę "Utopców" i pomyślałam, że zajrzę do tej książki. Przyznam szczerze, że dawno nie czytałam dobrego kryminału, dlatego jeszcze chętniej sięgnęłąm po nową pozycję. I to spadło na mnie jak grom z jasnego nieba... Istny fenomen. Pani Puzyńska jest chodzącym ideałem w kategorii autorka kryminałów. Już pierwsze strony skradły moje wybredne serce. Właśnie o taką lekturę mi chodziło, właśnie takiej książki szukałam. Doskonała pod każdym względem. Absolutnie genialna. Podziwiam Panią Puzyńską, że w tak młodym wieku, potrafiła ona stworzyć tak wybitne i nietuzinkowe dzieło. Osobiście uważam, że na rynku zarówno polskim jak i światowym mamy bardzo mało dobrych powieściopisarzy. Pani Puzyńska jest jednym z nich, a kto wie czy nie najlepszym. Gorąco polecam cały cykl o Lipowie i zapewniam, że moja opinia jest całkowicie zgodna z prawdą.

Ta książka była moim pierwszym spotkaniem z twórczością Pani Puzyńskiej. Znalazłam w jakiejś gazecie reklamę "Utopców" i pomyślałam, że zajrzę do tej książki. Przyznam szczerze, że dawno nie czytałam dobrego kryminału, dlatego jeszcze chętniej sięgnęłąm po nową pozycję. I to spadło na mnie jak grom z jasnego nieba... Istny fenomen. Pani Puzyńska jest chodzącym ideałem w...

Kolejna opowieść o policjantach z Lipowa. Coż, Pani Puzyńska i tym razem mnie nie zawiodła. Wspaniała pozycja, godna polecenia. Nie ma słów, aby opisać fenomen i potencjał całego cyklu o Lipowie. Pozostaje mi tylko zachęcić Was do sięgnięcia po tę lekturę i zatopienia się w porywającej i absolutnie doskonałej powieści.

Kolejna opowieść o policjantach z Lipowa. Coż, Pani Puzyńska i tym razem mnie nie zawiodła. Wspaniała pozycja, godna polecenia. Nie ma słów, aby opisać fenomen i potencjał całego cyklu o Lipowie. Pozostaje mi tylko zachęcić Was do sięgnięcia po tę lekturę i zatopienia się w porywającej i absolutnie doskonałej powieści.

Genialna, fenomenalna, wspaniała, cudowna, porywająca... Można w nieskończoność wymieniać epitety opisujące książkę Pani Puzyńskiej. Ale po co? Jeżeli jesteście ciekawi tej książki, sięgnijcie po nią jak najszybciej. W całym moim życiu nie czytałam bardziej wciągającej pozycji. Pani Puzyńska to absolutna mistrzyni. Kocham jej książki i z niecierpliwością czekam na 6. część cyklu Lipowo.

Genialna, fenomenalna, wspaniała, cudowna, porywająca... Można w nieskończoność wymieniać epitety opisujące książkę Pani Puzyńskiej. Ale po co? Jeżeli jesteście ciekawi tej książki, sięgnijcie po nią jak najszybciej. W całym moim życiu nie czytałam bardziej wciągającej pozycji. Pani Puzyńska to absolutna mistrzyni. Kocham jej książki i z niecierpliwością czekam na 6. część...