-
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
-
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
-
ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
-
ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Biblioteczka
2020-05-28
Niesamowicie sugestywny opis pragnienia i omamów, które dotknęły rozbitków na Saharze. Sporo filozofii, przemyśleń, kilka niezłych cytatów i wątków.
Niesamowicie sugestywny opis pragnienia i omamów, które dotknęły rozbitków na Saharze. Sporo filozofii, przemyśleń, kilka niezłych cytatów i wątków.
Pokaż mimo to2020-05-18
Gdyby Czesław Miłosz nie był wybitnym poetą zapewne zostałby wybitnym pisarzem. Taka myśl przychodziła mi do głowy podczas lektury "Doliny Issy". Wspaniałe opisy przyrody i miejsc których już nie ma i powrót pamięcią do ludzi, którzy już przeminęli. Szkoda że Miłosz nie poszedł bardziej w prozę. Ta książka to wspaniałe doświadczenie.
Gdyby Czesław Miłosz nie był wybitnym poetą zapewne zostałby wybitnym pisarzem. Taka myśl przychodziła mi do głowy podczas lektury "Doliny Issy". Wspaniałe opisy przyrody i miejsc których już nie ma i powrót pamięcią do ludzi, którzy już przeminęli. Szkoda że Miłosz nie poszedł bardziej w prozę. Ta książka to wspaniałe doświadczenie.
Pokaż mimo toNajlepiej czytać na czczo, będzie to uczciwe w stosunku do głównego bohatera, który głodując popada stopniowo w nędzę i szaleństwo. Bardzo ciekawa lektura, która wyryła nazwisko Hamsuna w gronie pisarzy wybitnych.
Najlepiej czytać na czczo, będzie to uczciwe w stosunku do głównego bohatera, który głodując popada stopniowo w nędzę i szaleństwo. Bardzo ciekawa lektura, która wyryła nazwisko Hamsuna w gronie pisarzy wybitnych.
Pokaż mimo toPrzyjemnie się czytało tę książkę. Zbiór felietonów napakowanych ciekawostkami, anegdotami, humorem, refleksjami. Wszystko to oczywiście z utalentowanej głowy Janusza Głowackiego. Warto.
Przyjemnie się czytało tę książkę. Zbiór felietonów napakowanych ciekawostkami, anegdotami, humorem, refleksjami. Wszystko to oczywiście z utalentowanej głowy Janusza Głowackiego. Warto.
Pokaż mimo toNie do końca jestem pewien jak ocenić tę książkę, którą oplotły zachwyty całego świata. Z jednej strony całe opisy wydarzeń, postaci, charakterów, dialogów na "Pequodzie" zostały stworzone w sposób perfekcyjny. Czytałem to z wielką przyjemnością i atencją. Z drugiej opisy techniczne dotyczące sprzętu wielorybniczego, historia wielorybnictwa, wielorybnictwo w sztuce i literaturze są nużące, męczące i odbierały mi radość z czytania. Gdyby wyrzucić tą drugą część książka moim zdaniem zasłużyłaby na miano jednego z najwybitniejszych dzieł.
Nie do końca jestem pewien jak ocenić tę książkę, którą oplotły zachwyty całego świata. Z jednej strony całe opisy wydarzeń, postaci, charakterów, dialogów na "Pequodzie" zostały stworzone w sposób perfekcyjny. Czytałem to z wielką przyjemnością i atencją. Z drugiej opisy techniczne dotyczące sprzętu wielorybniczego, historia wielorybnictwa, wielorybnictwo w sztuce i...
więcej mniej Pokaż mimo toI pomyśleć, ze gdyby nie pewien majętny człowiek, który wyciągnął rękę do młodego Fichtego, ten toczyłby swój żywot jako biedny robotnik bez sił na filozofowanie i rozwój swego umysłu. Chwała mu za to bo świat straciłby wybitnego i moim zdaniem niedocenianego filozofa. "Powołanie człowieka" jest książką, która składa się z trzech części. Pierwsza nieco mnie męczyła, myśli Fichtego były wystrzeliwane niczym z karabinu maszynowego, trzeba się wciągnąć w ten tok. Druga już porwała, a trzecia stała się dla mnie esencją filozofii. Jest ona najważniejsza w całej książce i jest porywająca dla umysłu. Niektóre jej fragmenty są jak modlitwa, intymna rozmowa ze Stwórcą. Pozycja godna polecenia.
I pomyśleć, ze gdyby nie pewien majętny człowiek, który wyciągnął rękę do młodego Fichtego, ten toczyłby swój żywot jako biedny robotnik bez sił na filozofowanie i rozwój swego umysłu. Chwała mu za to bo świat straciłby wybitnego i moim zdaniem niedocenianego filozofa. "Powołanie człowieka" jest książką, która składa się z trzech części. Pierwsza nieco mnie męczyła, myśli...
więcej mniej Pokaż mimo toMomentami archaiczny język, ale książka nadal ważna.
Momentami archaiczny język, ale książka nadal ważna.
Pokaż mimo toCiężka ta książka i nie chodzi w żadnym wypadku o objętość. Ilość dramatów spisanych na kartach chwyta za serce, Ilość bestialstwa, zbydlęcenia, nieludzkiego traktowania spisana tu wprawia czytelnika w złość i smutek jednocześnie. Sołżenicyn wykonał tytaniczną pracę i jestem pełen podziwu dla jego osoby. Lekturę tę powinni przeczytać nie tylko ci którzy interesują się historią, ale też ci którym wszelkie reżimy totalitarne objawiają się jako najlepsza droga dla człowieka.
Ciężka ta książka i nie chodzi w żadnym wypadku o objętość. Ilość dramatów spisanych na kartach chwyta za serce, Ilość bestialstwa, zbydlęcenia, nieludzkiego traktowania spisana tu wprawia czytelnika w złość i smutek jednocześnie. Sołżenicyn wykonał tytaniczną pracę i jestem pełen podziwu dla jego osoby. Lekturę tę powinni przeczytać nie tylko ci którzy interesują się...
więcej mniej Pokaż mimo to
W dużej mierze zabawna historia grupki leniwych przyjaciół, którym marzy się by z nieba spadało wino zamiast deszczu. Sporo historii wywołujących uśmiech na twarzy czytelnika, świetna charakterystyka postaci i klimat tego świata.
W dużej mierze zabawna historia grupki leniwych przyjaciół, którym marzy się by z nieba spadało wino zamiast deszczu. Sporo historii wywołujących uśmiech na twarzy czytelnika, świetna charakterystyka postaci i klimat tego świata.
Pokaż mimo to