Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znowu Śląsk i jego mieszkańcy. Dzięki Rozalce da się wejść w tę jakże ciekawą dla mnie społeczność. Klimat Rozalki przypomina mi nieco "Czarną Julkę" Gustawa Morcinka. Obie bohaterki to dziewczynki z osobowością. Zgodzę się z przedmówczynią, że Rozalka rozumie świat czasem lepiej niż dorośli. Chociaż niepokorna to ma piękną duszę i dobre serce. Oby każdy z nas trafił w życiu na kogoś tak upartego jak ona, kogoś kto chwyta świat jej sposobem. Piękna opowieść, momentami śmieszna, momentami wzruszająca :), obrazująca życie ówczesnych Ślązaków.

Znowu Śląsk i jego mieszkańcy. Dzięki Rozalce da się wejść w tę jakże ciekawą dla mnie społeczność. Klimat Rozalki przypomina mi nieco "Czarną Julkę" Gustawa Morcinka. Obie bohaterki to dziewczynki z osobowością. Zgodzę się z przedmówczynią, że Rozalka rozumie świat czasem lepiej niż dorośli. Chociaż niepokorna to ma piękną duszę i dobre serce. Oby każdy z nas trafił w...

Wreszcie książka o Powstaniu. Nie o superbohaterach bez krzty człowieczeństwa. Ale o zwyczajnych ludziach, którzy musieli żyć w tej okrutnej, wstrętnej rzeczywistości. To cenne, że ktoś potrafił opisać prawdę. Porucznik nie owijał w bawełnę, nie dorabiał fikcji, którą tak chętnie dziś właśnie się dorabia. Trzeba pamiętać, że Powstańcy byli ludźmi i nic co ludzkie nie było im obce. Całość czyni z nich bohaterów, a nie tylko największe czyny. Panie Poruczniku, dziękuję. Dowodził pan też wspaniałymi ludźmi.
Polecam tym, którzy chcą poznać rzeczywistość powstańczą ze zwykłej strony. Tam bohaterstwa też nie brakuje...

Wreszcie książka o Powstaniu. Nie o superbohaterach bez krzty człowieczeństwa. Ale o zwyczajnych ludziach, którzy musieli żyć w tej okrutnej, wstrętnej rzeczywistości. To cenne, że ktoś potrafił opisać prawdę. Porucznik nie owijał w bawełnę, nie dorabiał fikcji, którą tak chętnie dziś właśnie się dorabia. Trzeba pamiętać, że Powstańcy byli ludźmi i nic co ludzkie nie było...

Niezwykła książka, może nieco naiwa ale przeniosła mnie do czasów gdy wartości międzyludzkie miały rację bytu. Ciekawie i prosto napisana, dotrze bez problemu do młodych czytelników. Traktuje o kilkuletniej Elżuni, chorej dziewczynce. To co jest na wyciągnięcie ręki dla zdrowych dzieci, dla niej jest niemożliwe. Jak wielkim szczęsciem są życzliwi wokół ludzie. Jak pięknie z ich pomocą życie pozbawione sensu nabiera barw. Wartości przedstawione w ksiażce powinny być dziś wpajane ludziom od najmłodszych lat. Niestety dzisiejszy świat żądzi się innymi prawami... Opowieść piękna, warta przeczytania :)

Niezwykła książka, może nieco naiwa ale przeniosła mnie do czasów gdy wartości międzyludzkie miały rację bytu. Ciekawie i prosto napisana, dotrze bez problemu do młodych czytelników. Traktuje o kilkuletniej Elżuni, chorej dziewczynce. To co jest na wyciągnięcie ręki dla zdrowych dzieci, dla niej jest niemożliwe. Jak wielkim szczęsciem są życzliwi wokół ludzie. Jak pięknie z...

Ta książka na mojej półce od zawsze pełniła bardzo ważną rolę. Czytałam ją w życiu dwa razy. Pierwszy raz gdy byłam nastolatką, drugi raz niedawno. Ostatnie przeczytanie książki było błędem bo chyba jestem już na nią za stara i zbyt wypaczona ;-), Zdaję sobie sprawę, że to baśń. Jednakże nie mogłam przebrnąć przez głupotę bohaterów, a zwłaszcza bohaterek ;-). Niemniej jednak dla bardziej tolerancyjnych osób, a zwłaszcza dzieci, które nie mają skrzywionego spojrzenia na świat polecam. Sama fabuła jest wciągająca. Moje wydanie ilustrowała Zofia Fijałkowska i są to jedne z najpiękniejszych rysunków jakie widziałam. Dla mnie ta sama półka co Jan Marcin Szancer.

Ta książka na mojej półce od zawsze pełniła bardzo ważną rolę. Czytałam ją w życiu dwa razy. Pierwszy raz gdy byłam nastolatką, drugi raz niedawno. Ostatnie przeczytanie książki było błędem bo chyba jestem już na nią za stara i zbyt wypaczona ;-), Zdaję sobie sprawę, że to baśń. Jednakże nie mogłam przebrnąć przez głupotę bohaterów, a zwłaszcza bohaterek ;-). Niemniej...

W podstawówce pani bibliotekarka proponowała tę książkę niemal każdemu młodemu czytelnikowi. Ja się zawsze wzbraniałam. Przeczytałam ją po wielu latach. Jest piękna. Wprowadza nas w świat dzikiej natury, koegzystencji między człowiekiem, a zwierzętami. Pokazuje, że należy mieć szacunek, a nie tylko bezmyślnie oczekiwać posłuszeństwa nawet jeśli uratujemy dzikie zwierzę.
Mimo, że książka jest dla dzieci odkrywa wiele ciekawych aspektów. Warta przeczytania przez wszystkich miłośników przyrody.

W podstawówce pani bibliotekarka proponowała tę książkę niemal każdemu młodemu czytelnikowi. Ja się zawsze wzbraniałam. Przeczytałam ją po wielu latach. Jest piękna. Wprowadza nas w świat dzikiej natury, koegzystencji między człowiekiem, a zwierzętami. Pokazuje, że należy mieć szacunek, a nie tylko bezmyślnie oczekiwać posłuszeństwa nawet jeśli uratujemy dzikie zwierzę....

Niezwykła książka. Przeczytana po tylu latach nie zawiodła. Przenosi nas do Rosji i ówczesnej sytuacji. Pokazuje okrutny dziecięcy świat, kiedy to jedni bojąc się okazać słabości, okrutnie szykanują innych. Dorośli żyją w swojej rzeczywistości. Bagatelizują problemy dzieci. Główna bohaterka mimo, że z początku wydaje się naiwna do granic możliwości, moim zdaniem w końcu wychodzi na swoje. Choć zwyczajnie jest już za późno by coś naprawić. Smutna, a jednocześnie dająca nadzieję...Przynajmniej w mojej opinii.

Niezwykła książka. Przeczytana po tylu latach nie zawiodła. Przenosi nas do Rosji i ówczesnej sytuacji. Pokazuje okrutny dziecięcy świat, kiedy to jedni bojąc się okazać słabości, okrutnie szykanują innych. Dorośli żyją w swojej rzeczywistości. Bagatelizują problemy dzieci. Główna bohaterka mimo, że z początku wydaje się naiwna do granic możliwości, moim zdaniem w końcu...