Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szybko i sprawnie poprowadzona historia, na którą autorka miała pomysł od początku do końca. Niestety mimo tego historia jest dość bardzo prosta i dla osób wnikliwych i potrafiących wyłapywać szczegóły nie będzie tutaj żadnych zaskoczeń. Motyw główny jest fajny, jednak sam opis książki jest trochę mylący bo nie doszukałem się tutaj "gier" ani "zabaw" między synem głównej bohaterki a jego tajemniczym przyjacielem.

Do książki poniekąd zwabiły mnie dobre opinie i sam opis, który przed przeczytaniem myślałem, że zbliży książkę bardziej do klimatu filmu Babadook i uważam, że gdyby trochę bardziej autorka poszła w stronę horroru, ku czemu widziałem tutaj zdecydowanie większy potencjał niż dla zwykłego kryminału/thrillera, to całokształt byłby zdecydowanie bardziej fajniejszy, zwłaszcza, że autorka moim zdaniem ma zaplecze aby coś takiego napisać bo niektóre opisane sceny czytało się bardzo przyjemnie.

Niemniej jednak jest to solidna rozrywka, szybko się czyta i nie jest to jakoś naciągane. Idealne na długi wieczór lub coś do zabicia czasu w drodze z/do pracy.

Szybko i sprawnie poprowadzona historia, na którą autorka miała pomysł od początku do końca. Niestety mimo tego historia jest dość bardzo prosta i dla osób wnikliwych i potrafiących wyłapywać szczegóły nie będzie tutaj żadnych zaskoczeń. Motyw główny jest fajny, jednak sam opis książki jest trochę mylący bo nie doszukałem się tutaj "gier" ani "zabaw" między synem głównej...

Niech to się już skończy...

Chyłka i Kordian- dwójka bohaterów, która dalej po tylu książkach wie mniej niż przeciętny gliniarz, mimo, że do pomocy mają hackera, który w darknecie i deepwebie znajdzie brudy na każdego człowieka na świecie.

Całość była męcząca, zero nowości, dziesiątki zapchanych dosłownie niczym stron, pustych dialogów, których sens i celowość ma na celu przedłużenie męki. Tego się nawet przyjemnie już nie czytało. Główny wątek był nudny jak flaki z olejem, a całość trochę wydawała się przytykiem w stronę TVN-u za zakończenie/zmianę serii, stąd teksty wyśmiewające Leksusa jak i bezpośredni wątek Langera.

Mnie osobiście, jakkolwiek zła fabularnie by książka była, Mróz przyzwyczaił do tego, że lekko się jego twory czyta i na końcu dostajemy wyjaśnienie, raz lepsze raz gorsze - wiadomo. Tym razem całość była wypchana nieudolnymi cliffhangerami w prawie każdym rozdziale, aż zniechęcając do dalszego czytania. Zabieg ten traci swoje znaczenie jak pojawia się non stop.

Samo zakończenie oceniam jako dość głupie, nie da się tej opinii rozwinąć bez spoilerowania, ale spodziewałem się czegoś lepszego, a raczej czegokolwiek sensownego.

Po kolejną z cyklu raczej nie sięgnę, sam autor w posłowiu wygląda jakby już nie miał pomysłów i w sumie patrząc na zakończenie tej części chyba jestem w stanie sobie wyobrazić dalsze losy bohaterów.

Niech to się już skończy...

Chyłka i Kordian- dwójka bohaterów, która dalej po tylu książkach wie mniej niż przeciętny gliniarz, mimo, że do pomocy mają hackera, który w darknecie i deepwebie znajdzie brudy na każdego człowieka na świecie.

Całość była męcząca, zero nowości, dziesiątki zapchanych dosłownie niczym stron, pustych dialogów, których sens i celowość ma na celu...

Lekkie pióro autora jest chyba największym problemem tej książki. Tak samo szybko jak się to czyta, tak samo szybko można i warto zapomnieć ten twór w całości. Dostajemy tutaj jakiś zlepek pomysłów na książkę, do czego Mróz przyznaje się w posłowiu, co działa bardzo źle na całość. Na początku narrator pierwszoosobowy, potem trzecioosobowy. Ewidentnie każda opinia podkreśla, że gdzieś w okolicach setnej strony nastąpił powrót do pomysłu pisania tej książki, która pierwotnie miała chyba zmierzać w inną stronę.

Sama historia w pierwszych momentach łudząco przypominała mi konstrukcję z serialu "Dark", i te 3 punkty są tylko dlatego, że nie okazało się to totalnym zerżnięciem pomysłu.

Na miejscu autora zwróciłbym uwagę, że wszystkie książki, do których wracał po latach są tymi najsłabiej ocenianymi. Wiadomo, że fabryka musi chodzić, ale tutaj ktoś już jakiś czas temu odpalił autopilota, a cały dział kontroli jakości został chyba zwolniony jako pierwszy. Nie polecam zarówno jako fan sci-fi/fantasy. Zmarnowany czas, nielogiczne decyzje bohaterów (zwłaszcza głównej bohaterki), różne style pisania przecinające całą książkę i sama fabuła jakby pisana na zamówienie lobby by Covida bać się jak najdłużej.

Lekkie pióro autora jest chyba największym problemem tej książki. Tak samo szybko jak się to czyta, tak samo szybko można i warto zapomnieć ten twór w całości. Dostajemy tutaj jakiś zlepek pomysłów na książkę, do czego Mróz przyznaje się w posłowiu, co działa bardzo źle na całość. Na początku narrator pierwszoosobowy, potem trzecioosobowy. Ewidentnie każda opinia podkreśla,...