Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejne dwa tomy, kolejna dawka dobrej powieści z dreszczykiem, choć czy na pewno tak trzeba by określać ten tom? O ile pierwszy, który skupiał się gównie na Starzyźnie niósł ze sobą tajemnice i gęsty, mglisty klimat, o tyle w "Bisach" większy nacisk, mam wrażenie, autor położył na relacje międzyludzkie. Odwieczna walka dobra ze złem jest tylko tłem, pretekstem do opowieści o emocjach: poczuciu winy, przebaczeniu, przywiązaniu.
Dłużyzny to największa bolączka tej książki. Lwia część poświęcona jest na dywagacje i analizy sytuacji głównego bohatera , co mocno spowalniało bieg wydarzeń. Wielokrotnie miałem na ustach: "skończ wreszcie snuć domysły co się stanie jak zrobisz to, zamiast tego po prostu to zrób!"
Byłem gotów dawać 6/10, jednak epilog, który łączy w jedną spójną całość wszystkie cztery składowe powieści, w zgrabny sposób kończy wątki często już nawet przez czytelnika zapomniane - tak dobre zakończenie rzadko się zdarza. Za to +1 do oceny końcowej, choć mimo wszystko tom lekko zawiódł po znacznie lepszym tomie I.

Kolejne dwa tomy, kolejna dawka dobrej powieści z dreszczykiem, choć czy na pewno tak trzeba by określać ten tom? O ile pierwszy, który skupiał się gównie na Starzyźnie niósł ze sobą tajemnice i gęsty, mglisty klimat, o tyle w "Bisach" większy nacisk, mam wrażenie, autor położył na relacje międzyludzkie. Odwieczna walka dobra ze złem jest tylko tłem, pretekstem do opowieści...

Przede wszystkim świetny klimat, ciekawie przeplatana fabuła. Szczególnie drugi tom czytało się bardzo sprawnie. Czuć duże wpływy twórczości Kinga który również lubi takie hermetycznie zamknięte społeczności gdzieś na końcu świata, w których kryje się wiele tajemnic.

Przede wszystkim świetny klimat, ciekawie przeplatana fabuła. Szczególnie drugi tom czytało się bardzo sprawnie. Czuć duże wpływy twórczości Kinga który również lubi takie hermetycznie zamknięte społeczności gdzieś na końcu świata, w których kryje się wiele tajemnic.

Kolejna książka w dorobku popularnego Dana Browna.
Kolejny raz mamy do czynienia z wartką akcją, a książkę czyta się błyskawicznie.
Niestety, jeśli ktoś miał już do czynienia z tym autorem może dość łatwo połapać się w intrydze. Zdemaskowanie adwersarza, przynajmniej dla mnie, było dość łatwe, przez co ostatnie kilkadziesiąt rozdziałów nie było już tak satysfakcjonujących.
Razi także typowa dla filmów akcji nieśmiertelność bohaterów. Kilkakrotnie Brown serwował nam sytuacje bez wyjścia w których bohaterowie formułowali nawet zdania typu: "Tolland wiedział już, że to koniec". Czytelnik doskonale przecież wie że to wcale nie koniec i jakoś się z tego wykaraskają, w często naiwny sposób.

Kolejna książka w dorobku popularnego Dana Browna.
Kolejny raz mamy do czynienia z wartką akcją, a książkę czyta się błyskawicznie.
Niestety, jeśli ktoś miał już do czynienia z tym autorem może dość łatwo połapać się w intrydze. Zdemaskowanie adwersarza, przynajmniej dla mnie, było dość łatwe, przez co ostatnie kilkadziesiąt rozdziałów nie było już tak...

Książkę czyta się tak, jakby oglądało się film akcji, z wszelkimi zaletami ale i wadami takiego stanu rzeczy. Akcja jest wartka, czyta się szybko i przyjemnie, jednak podobnie jak kasowe filmy rodem z Hollywood, fabuła jest raczej przewidywana. Mamy tu szereg klasycznych chwytów: herosa nie do zdarcia, oczywiście najlepszego z najlepszych, klasyczny motyw zemsty za ukochaną lub rodzinę, czarny charakter który koniecznie musi mieć swojego osiłka wykonującego brudną robotę (Ceasar), a gra ma się toczyć o najwyższą stawkę, o cały świat!
Mimo ciekawego motywu manipulacji opinią publiczną, wydawało mi się to mimo wszystko bardzo mocno naciągane. Teoria skłócenia ze sobą dwóch mocarstw z każdym rozdziałem w mojej świadomości pękała w szwach. Nie twierdzę że prawdy nie da się sfabrykować, ale w mojej opinii żadna Rosja ani żadne Chiny nie ruszą do wyniszczającego boju bo ktoś wypuścił plotki i niezweryfikowane informacje. Służby specjalne i wywiadowcze nie są na tyle głupie przy uwierzyć we wszystko co im się poda na tacy, są też rzetelne media które jednak zażądają dowodów i śledztwa zanim powtórzą to co piszczy w sieci jako fakt niezaprzeczalny. Zbyt szybko świat popada w tej książce w paranoje i przesadę.
Bańka pękła w jednym z ostatnich rozdziałów. Katie James jednym filmem umieszczonym w sieci w którym mówi że to wszystko ściema i fabrykacja dowodów - uwaga! - samymi słowami że tak jest, bez dowodów, bez śledztwa - przekonuje świat i odkręca zalążek 3 wojny światowej. Samymi słowami! Świat pada na kolana, WSZYSCY uwierzyli jej z miejsca, została bohaterką :) "uwaga uwaga, to jednak nie Chiny fabrykowały dowody! skąd to wiem? nie istotnie! To prawda!" - i cały świat zawył z radości że to już koniec tej nowej zimnej wojny :)

Książkę czyta się tak, jakby oglądało się film akcji, z wszelkimi zaletami ale i wadami takiego stanu rzeczy. Akcja jest wartka, czyta się szybko i przyjemnie, jednak podobnie jak kasowe filmy rodem z Hollywood, fabuła jest raczej przewidywana. Mamy tu szereg klasycznych chwytów: herosa nie do zdarcia, oczywiście najlepszego z najlepszych, klasyczny motyw zemsty za ukochaną...

Tajemnica Wawrzynów, ostatnia z powieści w których możemy przeżywać przygody wraz z Tommym i Tuppence. Niestety, z przykrością muszę stwierdzić, że każdy kolejny tom był coraz to słabszy.
Dialogi są "drętwe", ciągną się całymi stronami prawie nic nie wnoszącymi do historii, co rusz miałem dziwne wrażenie że prawie dokładnie te same wnioski czy spostrzeżenia które serwowali nam bohaterowie, są kalką tego czego mogliśmy się dowiedzieć już w poprzednich rozdziałach. Jakby w kółko powtarzanie tego samego, przez co akcja toczyła się bardzo ślamazarnie.
Liczyłem że chociaż zakończenie, coś z z czego przecież autorka słynie jakoś mnie zaskoczy, poruszy. Nic z tych rzeczy. Ani na moment nie robi się ciekawie, brak zwrotów akcji, odkryć, sensacji.
Aż ciężko uwierzyć że napisała to Agatha Christie.
Pozostał tylko lekki sentyment do postaci, bo mimo zwykle naiwnych historii, państwa Beresfordów nie dało się nie lubić. Mam wrażenie że zasługiwali na dużo lepszy finał ich przygód.

Tajemnica Wawrzynów, ostatnia z powieści w których możemy przeżywać przygody wraz z Tommym i Tuppence. Niestety, z przykrością muszę stwierdzić, że każdy kolejny tom był coraz to słabszy.
Dialogi są "drętwe", ciągną się całymi stronami prawie nic nie wnoszącymi do historii, co rusz miałem dziwne wrażenie że prawie dokładnie te same wnioski czy spostrzeżenia które serwowali...