Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lizzy Farrell jest młodą aspirującą malarką, która pragnie jedynie uciec przed przeszłością. Pomiędzy kolejnymi obrazami przedstawiającymi koty w kosmosie i tym podobnych dziwnych sceneriach, w jakich właściciele chcieliby uwiecznić swoich pupilów, przychodzi zamówienie na obraz abstrakcyjny. Sam zamysł na niego budzi w dziewczynie niepokój i głęboko pogrzebane wspomnienia. Jak wiele ma do stracenia podejmując się tego zamówienia?

Pewnego wieczoru razem z przyjaciółką wychodzi do baru sportowego, do którego po udanym meczu wybrała się również drużyna hokeistów. Lizzy w nagłym przypływie odwagi daje swój numer telefonu jednemu z graczy.

Danny McGregor właśnie spełnił swoje największe marzenie i jest dobrze zapowiadającym się świeżakiem w drużynie NHL. Z gorącej Kalifornii przeprowadził się do zimnej Minnesoty i chce wykorzystać swoją szansę w stu procentach, bo druga taka już się nie nadarzy. Ma przed sobą świetlaną przyszłość. Tylko czy na pewno wszystko pójdzie zgodnie z planem?

Do głowy przyszły mi słowa Johna Lennona, które idealnie ujmują tę historię: „Life is what happens to you while you're busy making other plans”.

Nie znajdziemy w tej książce wybuchów, namiętnego romansu wylewającego się z każdej strony, strzelających fajerwerków, miłości, która leczy zło całego świata... Jest tu spokojnie, z wyczuciem rozwijająca się więź łącząca głównych bohaterów oraz prawdziwe emocje. Autorka zgrabnie ukazuje uczucia i przeżycia, doświadczenia. Nie wszystkie podane są na tacy, niektóre skrzętnie ukryte są za słowami.

„California Boy” to książka pełna pasji. Pełna malarstwa i hokeja. I tutaj duży plus za dość dużo smaczków i szczegółów z tego, jak wygląda hokej i życie graczy z drużyny NHL. Książka opowiada historię młodej malarki i przystojnego (a jakże!) hokeisty. Jest tu obecna depresja, trudna relacja na linii rodzic-dziecko, różne formy znęcania psychicznego. Nie będzie wcale łatwym zadaniem zrozumieć ani sobie wyobrazić z czym Lizzy przyszło sobie radzić, gdy była jeszcze dzieckiem. I z czym ją to zostawiło.Nie będzie wcale łatwym zadaniem zrozumieć ani sobie wyobrazić z czym Lizzy przyszło sobie radzić, gdy była jeszcze dzieckiem. I z czym ją to zostawiło. Fakt, że czegoś nie widać, nie znaczy, że tego nie ma. A Lizzy bardzo broni wglądu do swojej głowy. Z drugiej strony mamy też radzenie sobie z presją, oczekiwaniami, wysoką porzeczką i całą otoczkę związaną z byciem dobrze zapowiadającym się hokeistą. Bycie sportowcem to nie tylko wygrywanie meczów i udzielanie wywiadów. To ciężka praca, treningi, dieta, analizowanie wciąż i wciąż każdego popełnionego błędu. By być lepszym. By spełnić oczekiwania trenera, rodziny, a także kibiców.

Jednak czy uczucie, które połączyło Danny'ego i Lizzy ma szansę przetrwać, gdy do drzwi dobija się przeszłość? Przekonacie się o tym czytając tę książkę.

Serdecznie polecam na ciepłe, jak i zimne wieczory.

Lizzy Farrell jest młodą aspirującą malarką, która pragnie jedynie uciec przed przeszłością. Pomiędzy kolejnymi obrazami przedstawiającymi koty w kosmosie i tym podobnych dziwnych sceneriach, w jakich właściciele chcieliby uwiecznić swoich pupilów, przychodzi zamówienie na obraz abstrakcyjny. Sam zamysł na niego budzi w dziewczynie niepokój i głęboko pogrzebane wspomnienia....

Requiem Anny Bellon to nie tylko jedna z najlepszych książek, jakie przeczytałam w tym roku. To jedna z najlepszych książek jakie przeczytałam kiedykolwiek. Ta z pozoru zwykła historia dwójki młodych ludzi, którzy zaczynają studia, jest wyjątkowa, niebanalna i skrywa w sobie motyw zemsty. Łucja i Alek to bohaterowie z krwi i kości. Tacy, których moglibyśmy spotkać na ulicy. Tacy, których mamy w swoim gronie znajomych. Nie znajdziemy tutaj ani szarej myszki, ani bad boya. Nie sposób ich nie polubić. Oboje mają swoją przeszłość i każde z nich wciąż sobie z nią radzi, gdy ta potrafi ich dopaść w najmniej oczekiwanym momencie. Tempo akcji nie jest ani zbyt szybkie, ani zbyt wolne, a autorka trzyma czytelnika w napięciu aż do ostatniej strony. Warto skupić się nie tylko na relacji głównych bohaterów, ale również na tym, co dzieje się na drugim planie. Requiem to nie tylko historia o miłości dwójki młodych ludzi. To historia skrywająca w sobie żal i chęć zemsty. To również pożegnanie z przeszłością. Szara i ponura Warszawa stanowi idealne tło dla wydarzeń zawartych w powieści.
Serdecznie polecam każdemu. To pozycja naprawdę warta przeczytania.

Requiem Anny Bellon to nie tylko jedna z najlepszych książek, jakie przeczytałam w tym roku. To jedna z najlepszych książek jakie przeczytałam kiedykolwiek. Ta z pozoru zwykła historia dwójki młodych ludzi, którzy zaczynają studia, jest wyjątkowa, niebanalna i skrywa w sobie motyw zemsty. Łucja i Alek to bohaterowie z krwi i kości. Tacy, których moglibyśmy spotkać na ulicy....

„Nie zapomnij mnie” to historia prawdziwej miłości, która nie przemija z czasem. Miłości, której nie da się oszukać. Której nie da się zastąpić. I której się nie zapomina. To uczucie jest jednym z piękniejszych. To historia o tęsknocie, przyjaźni i muzyce. Autorka posługuje się lekkim piórem i swobodnym stylem. Wykreowane przez nią postaci są realistyczne i, jak na falę NA przystało, mają przeszłość, która jest prawdziwa i ma się wrażenie, jakby bohater siedział obok nas i opowiadał swoją historię. Nie sposób ich nie polubić. Ollie to zraniony, ale nadal pełen nadziei mężczyzna. Najlepszy przyjaciel, kochana przytulanka, świetny muzyk. Freya jest typową dziewczyną z sąsiedztwa. Mądra, piękna i pełna wdzięku w ogrodniczkach i białych chuckach, zasługująca na najlepsze. Nina jest zraniona do szpiku kości, przerażona i nieufna. Życie mocno ją doświadczyło. A tajemnica, którą zabrała ze sobą wyjeżdżając z Pittsburgha... Zmieni wszystko. Powrót sprawi, że będzie trzeba zmierzyć się z przeszłością, by móc ruszyć dalej. Anna Bellon jest świadoma otaczającego ją świata i nie wciska czytelnikowi puchatych kotków na różowym jednorożcu. Ta historia jest pełna bólu i prób radzenia sobie z przytłaczającą rzeczywistością. Akcja jest wartka i nie braknie niespodziewanych zwrotów. Czasem to dom dziecka jest lepszym miejscem od rodziny zastępczej. Czasem coś z pozoru kończącego się światełkiem na końcu tunelu okazuje się głęboką studnią, w której można się tylko utopić. Mimo wszystko słońce wychodzi zza chmur, a Anna tak zgrabnie prowadzi dialogi, że potrafi rozśmieszyć czytelnika do łez. Dla fanów Mai i Kylera również znalazła się mała niespodzianka. Jakby tego wszystkiego było mało... książka wypełniona jest muzyką, która nadaje jej niesamowity klimat. Nie zabrakło tekstów piosenek i licznych opisów. Trasy koncertowe, występy i mnóstwo zabawy. Niemal można usłyszeć w głowie każdą piosenkę.
„Nie zapomnij mnie” to pozycja idealna na letnie wieczory i warta zarwania nocy. Wciągająca, niezwykła historia, która na dłużej zostaje w pamięci. Lektura jest lekka i przyjemna, choć może też wzruszyć te bardziej wrażliwe serduszka. Szczerze polecam bez wzglęgu na wiek! ^^

„Nie zapomnij mnie” to historia prawdziwej miłości, która nie przemija z czasem. Miłości, której nie da się oszukać. Której nie da się zastąpić. I której się nie zapomina. To uczucie jest jednym z piękniejszych. To historia o tęsknocie, przyjaźni i muzyce. Autorka posługuje się lekkim piórem i swobodnym stylem. Wykreowane przez nią postaci są realistyczne i, jak na falę NA...