Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Chłopki” to poruszająca podróż przez czas, ukazująca losy kobiet z perspektywy chłopskich rodzin. Ta lektura skłoniła mnie do refleksji nad życiem mojej ukochanej babci, która była nauczycielką.

Wspomnienia o mojej babci łączą się z obrazem kochającej kobiety, która miłość wyrażała poprzez gotowanie. Mimo, że dziś miałaby 93 lata, demencja pozbawiła nas jej obecności. „Chłopki” pozwoliły mi spojrzeć na jej życie z nowej perspektywy i docenić odwagę oraz niezależność, jaką wykazała, wybierając partnera z własnej woli. Kochała go, czy chciała sama zadecydować z kim się zwiąże? Tego się nie dowiem.

Po Chłopakach wiem jednak, że pochodziła z rodziny zamożnej. W domu była podłoga, krowa a moja prababcia nie stroniła od jedwabnych ubrań.

Całość tej książki, układająca się chronologicznie, oddaje życie kobiet, ich wybory i trudy. Przeplatając historię mojej babci z lekturą, zdaję sobie sprawę, jak bardzo była ona dla mnie wzorcem. „Chłopki” nie tylko rozświetliły przeszłość, ale także wyostrzyły moje uczucie podziwu i miłości do tej wyjątkowej kobiety.

Moja babcia siedziała obok mnie z uśmiechem kiedy dowiadywałam się o jej historii z Chłopek.

"Chłopki” to poruszająca podróż przez czas, ukazująca losy kobiet z perspektywy chłopskich rodzin. Ta lektura skłoniła mnie do refleksji nad życiem mojej ukochanej babci, która była nauczycielką.

Wspomnienia o mojej babci łączą się z obrazem kochającej kobiety, która miłość wyrażała poprzez gotowanie. Mimo, że dziś miałaby 93 lata, demencja pozbawiła nas jej obecności....

Do pierwszej połowy czyta się poprawnie, ale od drugiej części zatytułowanej 'Roześmiany tygrys' fabuła jest bez ładu i składu. Wątki z czapy z których nic nie wynika.
Pierwsza połowa całkiem znośna i logiczna.
Horror ? Nie. Prędzej Gość Niedzielny, rubryka o cudach i biografiach pomazańców Bożych.

Do pierwszej połowy czyta się poprawnie, ale od drugiej części zatytułowanej 'Roześmiany tygrys' fabuła jest bez ładu i składu. Wątki z czapy z których nic nie wynika.
Pierwsza połowa całkiem znośna i logiczna.
Horror ? Nie. Prędzej Gość Niedzielny, rubryka o cudach i biografiach pomazańców Bożych.

50 twarzy Cullena

50 twarzy Cullena

wątek w botswanie ok, wątek kryminalny gorzej niż słaby.

wątek w botswanie ok, wątek kryminalny gorzej niż słaby.

Jeżeli książka wywołuje emocje takie jak smutek, współczucie, radość ; to jest to książka dobra. Natomiast jeżeli do tego dochodzą reakcje : śmiech czy płacz jest już to książka wybitna.

Przyznam się, że sięgnęłam po tę pozycje uprzednio oglądając film, który również poruszył mnie do łez !

Kombinacja : Utwór Photograph Edka Sheerana, który był wykorzystany jako soundtrack w filmie + treść (wątki Lou + Willa*) tej książki sprawiła, że mój poziom histerii był adekwatny do poziomu rozpaczy kiedy umierał Mufasa.

Nie jestem fanką książek o miłości; preferuje kryminały, ale ta powieść mnie ujęła. I na pewno do niej wrócę.

Jeżeli książka wywołuje emocje takie jak smutek, współczucie, radość ; to jest to książka dobra. Natomiast jeżeli do tego dochodzą reakcje : śmiech czy płacz jest już to książka wybitna.

Przyznam się, że sięgnęłam po tę pozycje uprzednio oglądając film, który również poruszył mnie do łez !

Kombinacja : Utwór Photograph Edka Sheerana, który był wykorzystany jako...

Zaskakująca, przerażająca, szokująca.
Czytając kolejne strony musiałam pilnować własnej świadomości, aby sklasyfikować przedstawione wydarzenia jako F A K T Y.

Zaskakująca, przerażająca, szokująca.
Czytając kolejne strony musiałam pilnować własnej świadomości, aby sklasyfikować przedstawione wydarzenia jako F A K T Y.

Miał być Sherlock, a wsyszło W11.

Chciałam się dowiedzieć jak wyglada zawód profilera, niestety ta książka mi tego nie uniemożliwiła.
Nawiązanie do PRL było strzałem w 10, ze względu na PRLowski hype, który obecnie jest. Niestety ten wątek nie został wykorzystany, a tym samym potencjał powieści został zmarnowany.

Miał być Sherlock, a wsyszło W11.

Chciałam się dowiedzieć jak wyglada zawód profilera, niestety ta książka mi tego nie uniemożliwiła.
Nawiązanie do PRL było strzałem w 10, ze względu na PRLowski hype, który obecnie jest. Niestety ten wątek nie został wykorzystany, a tym samym potencjał powieści został zmarnowany.

Powieść daje nadzieję i ukojenie osobom, które tęsknią za ukochanym czworonogiem.
Sądzę, że dzięki tej lekturze, troszkę łatwiej będzie pożegnać się z pupilem - w końcu czeka go kolejna misja.

PS. Autor opisując psiego bohatera bezbłędnie trafił w charakterystykę ras ! :)

Powieść daje nadzieję i ukojenie osobom, które tęsknią za ukochanym czworonogiem.
Sądzę, że dzięki tej lekturze, troszkę łatwiej będzie pożegnać się z pupilem - w końcu czeka go kolejna misja.

PS. Autor opisując psiego bohatera bezbłędnie trafił w charakterystykę ras ! :)

Jak na pozycje rekomendowaną przez światowej sławy pisarzy i cały ten 'hype' książka jest bardzo słaba i przewidywalna. Na 50 stronie już wiedziałam jaki będzie motyw i zakończenie.
I o co chodzi z tymi pociągami..? Lepszym tytułem byłby 'Wiecznie nawalona Rachel pyta wszystkich co robiła wczoraj'

Jak na pozycje rekomendowaną przez światowej sławy pisarzy i cały ten 'hype' książka jest bardzo słaba i przewidywalna. Na 50 stronie już wiedziałam jaki będzie motyw i zakończenie.
I o co chodzi z tymi pociągami..? Lepszym tytułem byłby 'Wiecznie nawalona Rachel pyta wszystkich co robiła wczoraj'