Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poziom pisarski został zachowany w tej części w porównaniu do innych z serii, a sama historia nawet trzyma w napięciu, ale wątek choroby Chyłki w mojej ocenie jest beznadziejny - widać, że ma problemy alkoholowe, a jednak wszystko uchodzi jej na sucho, zatacza się a radzi sobie na sali sądowej i nikt nie zwraca jej większej uwagi. Wątek ośmieszania jej w mediach mógłby być bardziej rozwinięty. Dodatkowo nie zliczę, ile razy bohater odpowiedział Chyłce "nie rozumiem/nie wiem, o co Pani chodzi" i nie miało (przynajmniej zgodnie z treścią) to nic wspólnego z jej nałogiem, a po prostu rozmówca nie rozumiał jej anegdot. Cała książka była dla mnie 5/10, końcówka nieco podniosła ocenę.

Poziom pisarski został zachowany w tej części w porównaniu do innych z serii, a sama historia nawet trzyma w napięciu, ale wątek choroby Chyłki w mojej ocenie jest beznadziejny - widać, że ma problemy alkoholowe, a jednak wszystko uchodzi jej na sucho, zatacza się a radzi sobie na sali sądowej i nikt nie zwraca jej większej uwagi. Wątek ośmieszania jej w mediach mógłby być...

Powieść przeczytana jednym tchem. Moja ocena jej wahała się między 8 a 9, jednak uważam, że zasługuję na wyższą ocenę, gdyż z pewnością zapada w pamięć. Jest nieoczywista, a z każdą stroną zastanawiałam się, kto jednak umrze i czy umrze. Jedyne co mi w niej brakowało, to głębsze opisy, które odrobinę spowolniłyby akcję, co w przypadku tej historii nie byłoby ujmą. Niestety nagłe wydarzenia w mojej opinii nieco nachodziły na siebie. Książka posiada dosyć wąską linię, dlatego choć ma ona 350 stron czyta się ją, jakby miała poniżej 300. Mimo wszystko uważam, że jest warta przeczytania.

Powieść przeczytana jednym tchem. Moja ocena jej wahała się między 8 a 9, jednak uważam, że zasługuję na wyższą ocenę, gdyż z pewnością zapada w pamięć. Jest nieoczywista, a z każdą stroną zastanawiałam się, kto jednak umrze i czy umrze. Jedyne co mi w niej brakowało, to głębsze opisy, które odrobinę spowolniłyby akcję, co w przypadku tej historii nie byłoby ujmą. Niestety...

Niestety przez tą powieść Pan Mróz bardzo mnie zawiódł. Opis zupełnie nie ma się do treści, gdyż sugeruje on dobry kryminał, a w rzeczywistości jest to horror. Sprawa samolotu rozwiązuje się między 100 a 150 stroną, dalej można spotkać jedynie zjawy i opętania, a także sprawę tajemniczego Zbawiciela. Zawiódł mnie też główny bohater - postać dobrze wykreowana, jednak obrzydziły mnie jego odruchy wymiotne co 10 stron. Także sama końcówka, która miała być zwrotem akcji, w rzeczywistości nie ma potwierdzenia na poprzednich stronach.

Niestety przez tą powieść Pan Mróz bardzo mnie zawiódł. Opis zupełnie nie ma się do treści, gdyż sugeruje on dobry kryminał, a w rzeczywistości jest to horror. Sprawa samolotu rozwiązuje się między 100 a 150 stroną, dalej można spotkać jedynie zjawy i opętania, a także sprawę tajemniczego Zbawiciela. Zawiódł mnie też główny bohater - postać dobrze wykreowana, jednak...