Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po tą książkę wkrótce po przeczytaniu ,,Osady". Bardzo podobał mi się klimat maleńkiej górskiej wioski,zła i tajemnicy. ,,Wnyki" pozostawiły mnie w tamtym świecie. Pojawił się przywołany w ,, Osadzie "motyw Chrystusa Mściwego, który schodzi z krzyża wymierzać sprawiedliwość. Czy na pewno? Kto jest pomocnikiem Chrystusa? Kto asystuje mu przy wydaniu wyroku,egzekucji i ponownym przybiciu do krzyża? Czy rzeczywiście powodem zniknięcia urlopujących księży jest zło? Jak niedoszły duchowny - policjant odnajdzie się w środowisku,w którym na pozór nikt nic nie wie? Na odpowiedzi trzeba cierpliwie poczekać i stopniowo wraz z bohaterem zatapiać się w mroku tajemnic i ciemności ludzkich dusz.
Nie da się ukryć,że to szalenie antyklerykalna książka. Opisane w niej zepsucie instytucji Kościoła i jego duszpasterzy jest odrażające.
Na mocny plus zasługują rozmowy Kosmy z
księdzem Kacprem czy Sikorką. Na minus,w mojej ocenie,odlecenie z rozwiązaniem mrocznej zagadki we Wnykach. Wydaje się to przekombinowane,a może po prostu odrzuca mnie sama myśl,że może istnieć podobne okrucieństwo...?

Sięgnęłam po tą książkę wkrótce po przeczytaniu ,,Osady". Bardzo podobał mi się klimat maleńkiej górskiej wioski,zła i tajemnicy. ,,Wnyki" pozostawiły mnie w tamtym świecie. Pojawił się przywołany w ,, Osadzie "motyw Chrystusa Mściwego, który schodzi z krzyża wymierzać spra...

Rozwiń

Zwiń

Mimo,iż książkę słuchałam w dni,kiedy po zimie wreszcie zaczęło robić się cieplej i słońce wychodziło zza chmur coraz śmielej i dłużej,wyczułam mróz sławetnej zimy stulecia. Zasługa w tym doskonale zbudowanej atmosfery mroku, grozy, tajemnic,strachu. Świetne pióro! Jako miłośniczka tematyki true crime,początkowo w snutej opowieści wigilijnej nocy,dopatrywałam się wydarzeñ z Połańca, jak się okazało mylnie. Historia opiera się w głównej mierze na nastrojach panujących w odciętej od świata osadzie oraz równolegle w kantorku komendy wojewódzkiej 45 lat później. Fragmenty dotyczące rodzącego się i eskalującego, wśród społeczności, pragnienia zemsty potrzebowałam rozchodzić. Moim zdaniem to najmocniejszy akcent w powieści. ,,Osadę" zaliczyłabym do gatunku z serii zagadek zamkniętego pokoju. Tak bardzo mrozi fakt,iż zabójcą jest tylko i wyłącznie ktoś wywodzący się z wsi. Nagle myśli i podejrzenia kierują się na każdego przy jednoczesnym wypieraniu tegoż faktu. Tak oto finał tej sprawy,tak bardzo oczekiwany przez zbudowane napięcie(wspomnieć należy chociażby o scenie spostrzeżenia twarzy mordercy przez Michała przerwanej rozdziałem z współczesności,oooj jakiż to był zawód gdy autor przerwał wątek w tej właśnie chwili!) był naprawdę zaskakujący. Nie mniej zaskoczyło mnie to,co wydarzyło się między trójką policjantów, którzy w celu rozwiania wątpliwości udali się w miejsce, które niegdyś stanowiło osadę,teraz tak bardzo martwym. Okazuje się,że echo mary odbija się jeszcze długo...

Mimo,iż książkę słuchałam w dni,kiedy po zimie wreszcie zaczęło robić się cieplej i słońce wychodziło zza chmur coraz śmielej i dłużej,wyczułam mróz sławetnej zimy stulecia. Zasługa w tym doskonale zbudowanej atmosfery mroku, grozy, tajemnic,strachu. Świetne pióro! Jako miłośniczka tematyk...

Rozwiń

Zwiń

,,Totentanz" kończy serię ,,Cieni przeszłości" zamyka wszystkie wątki,ucina kres domysłom i niedomówieniom. Znajdziecie tutaj bodaj wszystko, czego oczekuje się od wielkiego finału serii. Dzieje się dużo,dzieje się szybko i trzeba mocno mieć się na baczności, by się w tym wszystkim nie pogubić. Cała intryga balansuje niebezpiecznie na krawędzi przekombinowania, ale nudy nie ma, a znalezienie spoiwa łączącego wszystkie zbrodnie jest dla czytelnika twardym orzechem do zgryzienia. Dla miłośników szybkiej,wartkiej akcji i mroku będzie jak znalazł!

,,Totentanz" kończy serię ,,Cieni przeszłości" zamyka wszystkie wątki,ucina kres domysłom i niedomówieniom. Znajdziecie tutaj bodaj wszystko, czego oczekuje się od wielkiego finału serii. Dzieje się dużo,dzieje się szybko i trzeba mocno mieć się na baczności, by się w tym wszystk...

Rozwiń

Zwiń